بن‌مايه‌های قرآنی ادب عربی «قرآن و مدرسه‌های نحو» «تاريخ ادبيات عرب»

    از ویکی‌نور
    بن مايه‌های قرآنی ادب عرب «قرآن و مدرسه‌های نحو» «تاريخ ادبيات عرب»
    بن‌مايه‌های قرآنی ادب عربی «قرآن و مدرسه‌های نحو» «تاريخ ادبيات عرب»
    پدیدآورانربانی، محمد حسن (نويسنده)
    سال نشر1394ش
    چاپ1
    شابک978-600-95001-0-9
    موضوعادبیات عربی - مجموعه‌ها - قرآن در ادبیات عربی - ادبیات عربی - تاریخ و نقد - زبان عربی - صرف و نحو
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    709ر 329ب 92 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    بن‌مایه‌های قرآنی ادب عربی، تألیف محمدحسن ربانی (متولد 1343ش)، نقش قرآن کریم در شکوفایی و پیشرفت علوم ادبی و بلاغی عرب را مورد مطالعه قرار داده است.

    کتاب، مشتمل بر پیشگفتار، مقدمه، سه بخش و خاتمه است. هر بخش مشتمل بر فصولی است. این نوشتار در چهار بخش تدوین شده است:

    بخش اول، به تکوین لغت عرب و نقش قرآن در شکوفایی آن می‌پردازد و به سبک‌های تألیف معاجم لغوی و شرح پاره‌ای از اصطلاحات درون لغوی و مشاهیر دانشمندان لغت اشاره دارد. همچنین در این بخش، به پاره‌ای از کتاب‌های لغت نیز اشاره شده است[۱]‏.

    بخش دوم، درباره دانش صرف و اشتقاق است و شماری از کتاب‌های این علم را نیز بازمی‌شناساند. همچنین علم نحو، پیشینه و نقش قرآن در پیدایش آن مطرح شده است. در این بخش، برخی از کتاب‌های معروف علم نحو، مکتب‌های نحوی و برخی از نحویان برجسته معرفی شده است. «الكتاب» تألیف سیبویه، اولین کتاب نحوی است که سید محمدمهدی بحرالعلوم (متوفی 1212ق) درباره او گفته است: متقدمان و متأخران و تمام مردم در نحو، عیال سیبویه حساب می‌شوند[۲]‏.

    بخش سوم، درباره علوم بلاغی است که قرآن ریشه اصلی آن شمرده می‌شود. در این بخش، به چند باب از باب‌های فن بلاغت و فصاحت اشاره‌ای اجمالی شده است[۳]‏. قرآن در عصری نازل شد که فضای جزیرةالعرب با فصاحت و بلاغت بود. اگرچه گوشه و کنار حجاز تمدن‌های کم‌رنگی وجود داشت، اما روحیه مردم حجاز به دنبال جنگ و نزاع می‌گشت. عده‌ای جزیرةالعرب را صاحب تمدن برجسته دانسته‌اند؛ بااین‌وجود، هر دو گروه معترف هستند که فصاحت و بلاغت در سرزمین حجاز در اوج خود بوده و شعرگویی عرب از بلاغت و فصاحت آنها حکایت دارد[۴]‏.

    در خاتمه کتاب، تحت عنوان «ادبای پیرو ولایت» از تأثیرات دانشمندان شیعه در پیشرفت علوم مختلف صرف و نحو، لغت و واژه‌شناسی و بیان و بدیع یاد شده است[۵]‏.

    پانویس

    1. ر.ک: پیشگفتار، ص14
    2. ر.ک: همان؛ متن کتاب، ص202
    3. ر.ک: پیشگفتار، ص14
    4. ر.ک: متن کتاب، ص456
    5. ر.ک: همان، ص500-471

    منابع مقاله

    پیشگفتار و متن کتاب.


    وابسته‌ها