۴۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
}} | }} | ||
'''خلاصة الأشعار و زبدة الأفکار'''، | '''تذکرۀ خلاصة الأشعار و زبدة الأفکار'''، نوشته [[تقیالدین کاشی، محمد بن علی|میر تقیالدین کاشانی]] (956 تا حدود 1022)، بزرگترین پروژۀ تذکرهنویسی شاعران فارسیگو تا سده دهم قمری است. | ||
کتاب به زبان فارسی نوشته شده و کتابت آن، در سال 1016ق پایان یافته است.<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه بیست وشش</ref> | کتاب به زبان فارسی نوشته شده و کتابت آن، در سال 1016ق پایان یافته است.<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه بیست وشش</ref> | ||
== ساختار == | |||
این کتاب، از مهم ترین تذکرههایی است که در ایران و کشورهای دیگر مانند هند نوشته شده و از جهت احتوای بر جزئیات احوال و سعی در شناساندن شاعران به نحوی که خواننده را تا حدی اقناع کند، بی رقیب است.<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه بیست ودو و بیست وسه</ref> | |||
نویسنده از ویژگیهایی درباره صاحبان تراجم نقل نموده که در کمتر تذکره ای بدین گونه دیده شده است. قطع نظر از تمجیدهایی که درباره شخصیتهای تذکره به نگارش آورده، جای خرده گیری را باز گذاشته و این دو را در بسیاری از شرح حالها توأم کرده است.<ref>ر.ک: همان، صفحه بیست وسه</ref> | نویسنده از ویژگیهایی درباره صاحبان تراجم نقل نموده که در کمتر تذکره ای بدین گونه دیده شده است. قطع نظر از تمجیدهایی که درباره شخصیتهای تذکره به نگارش آورده، جای خرده گیری را باز گذاشته و این دو را در بسیاری از شرح حالها توأم کرده است.<ref>ر.ک: همان، صفحه بیست وسه</ref> | ||
ویرایش