پرش به محتوا

از زندگی تا ابدیت: گفت و گو با استاد محمدرضا حکیمی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۱۱: خط ۱۱:
| زبان = فارسی
| زبان = فارسی
| کد کنگره =‏
| کد کنگره =‏
| موضوع = ح‍ک‍ی‍م‍ی‌، م‍ح‍م‍درض‍ا، مصاحبه‌ها، زندگی مذهبی، زندگی - جنبه‏‌های مذهبی - اسلام
| موضوع = ح‍ک‍ی‍م‍ی‌، م‍ح‍م‍درض‍ا، مصاحبه‌ها، زندگی مذهبی، زندگی - جنبه‏‌های مذهبی - اسلام
|ناشر  
|ناشر  
| ناشر = دلیل ما
| ناشر = دلیل ما
خط ۳۳: خط ۳۳:
درنگ و تأمل در مجموع آثار استاد حکیمی و اسلوب فکری وی، نمایانگر اهتمام ویژه او برای یافتن معنای ناب زندگی و عرضه آن به نسلهای انسانی است؛ چیزی که از چکامه شیرین «فریاد روزها»تا آثار متعدد و متنوع اخیر وی، به وضح قابل درک و دریافت است.... آری، صرف «زندگی» برای تبیین «الگوی زندگی»، کوتاه‌ترین و موجزترین سخنی است که در باب کوشش های دامنه دار استاد حکیمی می‌توان بر زبان آرود<ref>مقدمه، ص10-11</ref>.
درنگ و تأمل در مجموع آثار استاد حکیمی و اسلوب فکری وی، نمایانگر اهتمام ویژه او برای یافتن معنای ناب زندگی و عرضه آن به نسلهای انسانی است؛ چیزی که از چکامه شیرین «فریاد روزها»تا آثار متعدد و متنوع اخیر وی، به وضح قابل درک و دریافت است.... آری، صرف «زندگی» برای تبیین «الگوی زندگی»، کوتاه‌ترین و موجزترین سخنی است که در باب کوشش های دامنه دار استاد حکیمی می‌توان بر زبان آرود<ref>مقدمه، ص10-11</ref>.


اولین سوالی که ایشان به آن پاسخ می‌دهد تعریف زندگی است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص13-17</ref> و آخرین سؤالی که از ایشان پرسیده می‌شود این است که اگر بار دیگر به دنیا بیایی، چه راهی را انتخاب می‌کنید: او بعد از مقدمه‌ای کوتاه در جواب این پرسش چنین می‌گوید: اگر دوباره به دنیا بیایم، همین زندگی را دوست دارم، منهای تقصیرها و قصورها. چون کمال اقصی این است که انسان در زندگی متوجه خدا و پرتوهای خداوند باشد<ref>متن کتاب، ص89</ref>.
اولین سوالی که ایشان به آن پاسخ می‌دهد تعریف زندگی است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص13-17</ref> و آخرین سؤالی که از ایشان پرسیده می‌شود این است که اگر بار دیگر به دنیا بیایی، چه راهی را انتخاب می‌کنید: او بعد از مقدمه‌ای کوتاه در جواب این پرسش چنین می‌گوید: اگر دوباره به دنیا بیایم، همین زندگی را دوست دارم، منهای تقصیرها و قصورها. چون کمال اقصی این است که انسان در زندگی متوجه خدا و پرتوهای خداوند باشد<ref>متن کتاب، ص89</ref>.


==پانویس ==
==پانویس ==