پرش به محتوا

الدرر في شرح الإیجاز: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۲: خط ۳۲:
اسدی(محقق) می‌نویسد:
اسدی(محقق) می‌نویسد:
موضوع کتاب، همچنان‌که در اول مقدمه اشاره شد، علم نحو است ولی تحلیل‌های صرفی نیز ضمیمه شده‌اند وشاید به‌خاطر این باشد که بعضی از علما، صرف و نحو را یک علم می‌دانند و ازآن به علم نحو تعبیر می‌کنند؛ باتوجه به این‌که علم صرف از قدیم جزء علم نحو بوده و «نحو» این‌گونه تعریف می‌شد: علمی که به‌وسیله آن، احوال کلمات عربی در حالت مفرد و در حالت ترکیب، شناخته می‌شود.  
موضوع کتاب، همچنان‌که در اول مقدمه اشاره شد، علم نحو است ولی تحلیل‌های صرفی نیز ضمیمه شده‌اند وشاید به‌خاطر این باشد که بعضی از علما، صرف و نحو را یک علم می‌دانند و ازآن به علم نحو تعبیر می‌کنند؛ باتوجه به این‌که علم صرف از قدیم جزء علم نحو بوده و «نحو» این‌گونه تعریف می‌شد: علمی که به‌وسیله آن، احوال کلمات عربی در حالت مفرد و در حالت ترکیب، شناخته می‌شود.  
این کتاب، از تألیفات قرن ششم هجری است وآرای صرفی و نحوی که در آن، عرضه‌شده، باارزش است از جهت ارزش نسخه آن و نیز فضیلت پیش‌کسوتی مؤلف بر علمای قرن هفتم و هشتم از قبیل: ابن حاجب و ابن هشام و ابن عقیل و مانند آنان. <ref>ر.ک: مقدمه تحقیق؛ ص11</ref>
این کتاب، از تألیفات قرن ششم هجری است وآرای صرفی و نحوی که در آن، عرضه‌شده، باارزش است به‌مانند ارزش نسخه آن و نیز فضیلت پیش‌کسوتی مؤلف بر علمای قرن هفتم و هشتم از قبیل: ابن حاجب و ابن هشام و ابن عقیل و مانند آنان. <ref>ر.ک: مقدمه تحقیق؛ ص11</ref>


مزایای نسخه:
مزایای نسخه:
خط ۴۲: خط ۴۲:
#هیچ صفحه‌ای از صفحات کتاب نیست مگر کمی، که بالا یا پایین متن، تفسیر بعضی از کلمات مشکل و یا تبیین حالت اعرابی و ترکیب آن، نباشد. <ref>ر.ک: همان؛ ص12-15</ref>
#هیچ صفحه‌ای از صفحات کتاب نیست مگر کمی، که بالا یا پایین متن، تفسیر بعضی از کلمات مشکل و یا تبیین حالت اعرابی و ترکیب آن، نباشد. <ref>ر.ک: همان؛ ص12-15</ref>


مصنف، رأی صاحب ایجاز را با کلمه «قوله» و اقوال زمخشری، ابو علی فارسی و عبدالقاهر جرجانی را نیز نقل می‌کند و سپس نظرات خود را با استشهاد از آیات و اشعار و امثال، در حاشیه بیان می‌کند. <ref>ر.ک: همان؛ ص18</ref>
مصنف، رأی صاحب ایجاز را با کلمه «قوله» و اقوال زمخشری، ابو علی فارسی و عبدالقاهر جرجانی و برخی افراد که کمتر از آن‌ها در کتاب‌های نحوی یاد می‌شود مانند بصیر اصفهانی، بطیطی و ابن فرخان را نیز نقل می‌کند و سپس نظرات خود را با استشهاد از آیات و اشعار و امثال، در حاشیه بیان می‌کند. در این بین مصنف آراء جدید نحوی خود را نیز ابراز می‌کند.<ref>ر.ک: همان؛ ص18</ref>


==پانویس ==
==پانویس ==
۱٬۵۹۳

ویرایش