۹٬۷۹۹
ویرایش
الإشارات الإلهیة: تفاوت میان نسخه‌ها
+
(+) |
(+) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش| --[[کاربر:Mkheradmand110|Mkheradmand110]] ([[بحث کاربر:Mkheradmand110|بحث]]) ۶ آذر ۱۴۰۱، ساعت ۰۶:۵۳ (+0330)}} | {{در دست ویرایش| --[[کاربر:Mkheradmand110|Mkheradmand110]] ([[بحث کاربر:Mkheradmand110|بحث]]) ۶ آذر ۱۴۰۱، ساعت ۰۶:۵۳ (+0330)}} | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR75093J1.jpg | | تصویر =NUR75093J1.jpg | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۳: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر| اشارات (ابهام زدایی)}} | |||
'''الإشارات الإلهیة '''، نوشته اديب و فيلسوف قرن چهارم هجرى [[ابوحیان توحیدی، علی بن محمد|ابوحيان توحيدى]] (310-414ق)، به گفته [[ذکاوتی قراگزلو، علیرضا|عليرضا ذكاوتى قراگزلو]] اين کتاب تنها اثری است که از آثار ابوحيان در تصوف بر جا مانده و شامل ۵۴ رساله در مواعظ و ادعیه صوفيه است. از فقراتی از کتاب چنين استنباط می‌شود که ابوحيان اين اثر را در دوران کهنسالی تأليف کرده است. ابوحيان در اين اثر به بسياري از اصطلاحات مرسوم بين متصوفان اشاره کرده است. زکريا ابراهيم به تأثرات ابوحيان از مزامير داوود (ع) و تعليمات عيسي مسيح (ع) نيز در اين کتاب اشاره دارد. بخش اول اين اثر به کوشش [[بدوی، عبدالرحمن|عبدالرحمن بدوی]] در قاهره (۱۹۵۰ م) به چاپ رسيده است. ظاهراً قسمتهایی از الاشارات الالهية که ابن ابی الحديد در شرح نهج‌البلاغة نقل کرده، از جزء دوم کتاب است که مفقود شده است. چاپ جديدتری نيز از کتاب الاشارات الالهية به کوشش وداد القاضی در دست است که بخشهای چاپ نشده‌ای از کتاب را در بر دارد. | '''الإشارات الإلهیة '''، نوشته اديب و فيلسوف قرن چهارم هجرى [[ابوحیان توحیدی، علی بن محمد|ابوحيان توحيدى]] (310-414ق)، به گفته [[ذکاوتی قراگزلو، علیرضا|عليرضا ذكاوتى قراگزلو]] اين کتاب تنها اثری است که از آثار ابوحيان در تصوف بر جا مانده و شامل ۵۴ رساله در مواعظ و ادعیه صوفيه است. از فقراتی از کتاب چنين استنباط می‌شود که ابوحيان اين اثر را در دوران کهنسالی تأليف کرده است. ابوحيان در اين اثر به بسياري از اصطلاحات مرسوم بين متصوفان اشاره کرده است. زکريا ابراهيم به تأثرات ابوحيان از مزامير داوود (ع) و تعليمات عيسي مسيح (ع) نيز در اين کتاب اشاره دارد. بخش اول اين اثر به کوشش [[بدوی، عبدالرحمن|عبدالرحمن بدوی]] در قاهره (۱۹۵۰ م) به چاپ رسيده است. ظاهراً قسمتهایی از الاشارات الالهية که ابن ابی الحديد در شرح نهج‌البلاغة نقل کرده، از جزء دوم کتاب است که مفقود شده است. چاپ جديدتری نيز از کتاب الاشارات الالهية به کوشش وداد القاضی در دست است که بخشهای چاپ نشده‌ای از کتاب را در بر دارد. | ||