۱٬۵۹۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
[[کرمانی، محمود بن حمزه|کرمانی]] در این اثر، غرائب و عجایب در تفسیر و تأویل قرآن کریم را گرد آورده است. وی در مقدمه مینویسد: «فإن اکثر العلماء و المتعلمین فی زماننا یرغبون فی غرائب تفسیر القرآن و عجائب تأویله و یمیلون الی المشکلات المعضلات من أقاویله فجمعت فی کتابی هذا منها ما أقدر أن فیه مقنعا لرغبتهم».<ref>ر.ک: همان، ج1، ص50-51</ref> یعنی اکثر علما و فرهیختگان عصر ما به تفسیر غرایب قرآن و شگفتیهای تفسیر، و مشکلات و معضلات اقوال آن گرایش دارند؛ لذا در این کتاب مقداری از این موارد را به قدر توان در راستای برآوردن خواسته آنها گردآوری کردهام. | [[کرمانی، محمود بن حمزه|کرمانی]] در این اثر، غرائب و عجایب در تفسیر و تأویل قرآن کریم را گرد آورده است. وی در مقدمه مینویسد: «فإن اکثر العلماء و المتعلمین فی زماننا یرغبون فی غرائب تفسیر القرآن و عجائب تأویله و یمیلون الی المشکلات المعضلات من أقاویله فجمعت فی کتابی هذا منها ما أقدر أن فیه مقنعا لرغبتهم».<ref>ر.ک: همان، ج1، ص50-51</ref> یعنی اکثر علما و فرهیختگان عصر ما به تفسیر غرایب قرآن و شگفتیهای تفسیر، و مشکلات و معضلات اقوال آن گرایش دارند؛ لذا در این کتاب مقداری از این موارد را به قدر توان در راستای برآوردن خواسته آنها گردآوری کردهام. | ||
ایشان تصریح | ایشان اضافه بر آن، الفاظ آیات را بهطور مختصر معنا میکند و تصریح دارد که به آیات ظاهره، وجوه معروف، اسباب نزول و قصص در این تفسیر نپرداخته و آنها را به در «لسان التفسیر» مطرح کرده است. | ||
از خلال تألیفات نویسنده در تفسیر و دیگر علوم قرآنی، معلوم میشود که او این کتاب را پس از کتاب «لباب التفاسیر» و «البرهان فی متشابه القرآن» و «النهایة فی شرح الغایة» نوشته است.<ref>ر.ک: همان، ج1، ص51</ref> از این رو این کتاب متضمن خلاصه آرای او در تفسیر و خلاصه جمعبندی او از بزرگان ائمه اهل سنت در تفسیر و دیگر علوم، است.<ref>ر.ک: همان، ج1، ص52</ref> | از خلال تألیفات نویسنده در تفسیر و دیگر علوم قرآنی، معلوم میشود که او این کتاب را پس از کتاب «لباب التفاسیر» و «البرهان فی متشابه القرآن» و «النهایة فی شرح الغایة» نوشته است.<ref>ر.ک: همان، ج1، ص51</ref> از این رو این کتاب متضمن خلاصه آرای او در تفسیر و خلاصه جمعبندی او از بزرگان ائمه اهل سنت در تفسیر و دیگر علوم، است.<ref>ر.ک: همان، ج1، ص52</ref> |