پرش به محتوا

ولایت فقیه: تفاوت میان نسخه‌ها

۷٬۵۶۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۵ اکتبر ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR03281J1.jpg | عنوان = ولایت فقیه | عنوان‌های دیگر = حک...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۴: خط ۲۴:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
لطفا از اینجا شروع به نوشتن کنید.
« ولايت فقيه، حكومت اسلامى» مجموعه سيزده سخنرانى از آيت الله سيد روح الله موسوى خمينى( امام خمينى) است كه در سال 1348 در ايام اقامت در نجف اشرف براى شاگردان خود ايراد كرده است.
اين سخنرانى‏ها در همان ايام تحرير و به صورت جزوه نيز منتشر شد، در سال 1356 نيز در ايران با عنوان« نامه‏اى از امام موسوى كاشف الغطاء» به ضميمه جهاد اكبر چاپ شد.
كتاب ولايت فقيه مانند ديگر آثار امام خمينى، در رژيم پهلوى در ليست آثار ممنوعه قرار داشت اما بارها توسط ناشران متعدد در ايران و به زبان‏هاى مختلف در برخى از كشورهاى ديگر منتشر شد.
اين نسخه داراى فهرست‏هاى فنى( آيات، روايات، اعلام، كتاب‏ها و اصطلاحات فقهى و حقوقى) و كتابنامه به صورت زيرنويس است.
ساختار
به روش تحليلى و فقه استدلالى به نگارش درآمده و پس از مقدمه مفصل ناشر، مطالب ذيل سرفصل‏هاى متعددى بيان شده است.
گزارش محتوا
مولف جهت دفاع از اسلام ناب و پاسخ‏گويى به هجمه‏هايى كه از ناحيه استعمار عليه اسلام و مسلمانان انجام مى‏شد، نظريه ولايت فقيه را مطرح كرد.
وى ابتدا به نقشه‏هاى دشمنان براى نابودى اسلام اشاره مى‏كند و با بيانى مستدل به شبهاتى از قبيل اين‏كه اسلام در عصر تمدن و صنعت قادر به اداره جامعه نيست، پاسخ مى‏دهد و اشاره مى‏كند القاء دشمنان در ايجاد زمينه جدايى دين از سياست حتى در حوزه‏هاى علميه نيز اثر كرده است.
وى با اشاره به ضعف داخلى و خودباختگى در برابر تمدن جديد غرب، به حوزه‏ها و طلاب جوان و نيز انديشمندان هشدار مى‏دهد كه با جديت به وظايف سياسى و اجتماعى خويش عمل كنند و فريب اين نقشه‏ها و شبهه‏ها را نخورند.
مبحث ولايت فقيه، ابتدا به صورت شفاهى در طى سيزده جلسه در نجف اشرف تدريس شده است و بار ديگر در جلد دوم« كتاب البيع»، تقريباً به همان سبك به نگارش درآمده است.
از ديدگاه امام خمينى ولايت فقيه از موضوعات بديهى است؛ يعنى از موضوعاتى است كه تصور آن موجب تصديق آن مى‏شود و لذا نيازمند برهان نيست.
ايشان معتقداست كه با بررسى احكام اسلامى، ضرورت ولايت فقيه خودبه‏خود آشكار مى‏شود. بنابراين پس از ذكر دلايل لزوم و ضرورت تشكيل حكومت به برخى از احكام اسلامى كه لازمه آن تشكيل حكومت اسلامى مى‏باشد اشاره كرده، سپس ماهيت حكومت مبتنى بر ولايت فقيه را تبيين مى‏كند.
در ادامه مستندات فقهى ولايت فقيه ارائه شده و در پايان برنامه‏هايى عملى براى تشكيل حكومت اسلامى پيشنهاد مى‏شود.
وى تأكيد مى‏كند كه اصل ولايت، پايه و اساس تمام وظايف است، به ويژه ولايت فقيه در امر حكومت و جنبه‏هاى سياسى آن. فقها ولى و صاحب حكومت و تصميم‏گيرنده نهايى در امور سياسى هستند و به مقتضاى حديث« العلماء ورثة الأنبياء»، حاكميت از آن فقهاست.
ايشان در اثبات نظر خود مبنى بر لزوم و ضرورت تشكيل حكومت اسلامى متكى بر ولايت فقيه، دلايلى بيان مى‏كند كه عبارتند از:
1- عمل و سيره پيامبر اسلام( صلى الله عليه و آله) در تشكيل حكومت اسلامى.
2- استمرار اجراى احكام الهى كه براى هميشه وجود اين احكام ضرورت دارد و تنها حكومت اسلامى است كه ضامن اجراى اين احكام است.
3- ماهيت و كيفيت قوانين اسلام كه بدون حكومت و بدون حضور حاكم فقيه قابل اجرا نيست؛ مثل احكام مالى، ارث و احكام حقوقى و جزائى.
به اعتقاد مؤلف فرق ولايت فقيه با ولايت ائمّه و پيامبر اكرم( صلى الله عليه و آله)، در اين است كه عنوان ولايت فقيه يك عنوان اعتبارى عقلايى است و مقام معنوى خاصى براى وى ايجاد نمى‏كند و انسان را يك شخصيت غيرعادى معرفى نمى‏كند و فقط وظيفه‏اى خطير بر دوش او مى‏گذارد.
امام خمينى، ضمن برشمردن برخى از شرايط عمومى براى ولى‏فقيه، علم به قانون و عدالت را نيز از شرايط ضرورى براى ولى‏فقيه مى‏داند.
وى در بحث حكومت اسلامى بيان مى‏كند كه اسلام آمد تا به جامعه نظم دهد و لذا دو هدف عالى براى حكومت اسلامى وجود دارد:
1- حذف طاغوت و برقرارى حق‏
2- نجات مظلومان از دست ستمگران‏
ايشان با بيان اين واقعيت تاريخى كه پيامبر اكرم( صلى الله عليه و آله) خليفه تعيين كرده است، اين سؤال را مطرح مى‏كند كه آيا تعيين خليفه براى بيان احكام است؟ بيان احكام كه خليفه نمى‏خواهد. خليفه براى حكومت و اجراى مقررات و قوانين است.
وى اشاره مى‏كند كه در عصر اموى و عباسى از اين اصل اساسى عدول شده است و آنها خلافت اسلامى را به شكل نظام‏هاى پادشاهى و امپراطورى درآوردند و اين روند براى قرن‏ها ادامه يافت. اما عقل و شرع حكم مى‏كند كه بايد براى تغيير اين وضعيت قيام كرد و جهت برپايى حكومت اسلامى تلاش نمود.
بخش مهمى از اين كتاب به ذكر اخبار و استدلال‏هايى براثبات ولايت فقيه به معناى تصدى حكومت، و همچنين بيان فرق حكومت اسلامى با ساير حكومت‏ها اختصاص دارد و در آن حكومت اسلامى را نوعى حكومت مشروطه معرفى مى‏كند.
بخش پايانى كتاب نيز از ضرورت برنامه‏ريزى و مبارزه طولانى براى رسيدن به حكومت اسلامى سخن مى‏گويد.
در اين زمينه، نقش تبليغات دينى مانند مراسم مذهبى و عاشورا و روشنگرى در بين قشر روحانيت و تصفيه مقدس‏نماها و طرد آخوندهاى دربارى برجسته شده است.
==پانویس ==
==پانویس ==
<references/>
<references/>
۱۶۹

ویرایش