۶۷۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
شارح، عیوب هر نفسی را بهحسب آن میداند. او سبب نامگذاری نفس را نفاست و شرافت آن میداند؛ چراکه از عالم علوی لطیف نورانی و طاهر زکی موصوف به اوصاف حمیده است. عیوب زمانی برای نفس رخ میدهد که از عالم علوی به عالم سفلی هبوط کند.<ref>ر.ک: همان، ص28</ref> | شارح، عیوب هر نفسی را بهحسب آن میداند. او سبب نامگذاری نفس را نفاست و شرافت آن میداند؛ چراکه از عالم علوی لطیف نورانی و طاهر زکی موصوف به اوصاف حمیده است. عیوب زمانی برای نفس رخ میدهد که از عالم علوی به عالم سفلی هبوط کند.<ref>ر.ک: همان، ص28</ref> | ||
شارح در خاتمه کتاب اهمیت این شرح را این میداند که خروبی در آن به شیوه معلم، مربی و مرشدی رفتار کرده که دست سالک را گرفته و او را به درب سلوک میرساند. او به مرید مبتدی درراه تصوف کیفیت غلبه بر | شارح در خاتمه کتاب اهمیت این شرح را این میداند که خروبی در آن به شیوه معلم، مربی و مرشدی رفتار کرده که دست سالک را گرفته و او را به درب سلوک میرساند. او به مرید مبتدی درراه تصوف کیفیت غلبه بر مکرهای نفسانی را میآموزد.<ref>ر.ک: خاتمه محقق، ص347</ref> | ||
==پانویس == | ==پانویس == |
ویرایش