العروش الإنسانية في معرفة التجليات الرحمانية و کشف أسرار المشارق اللاهوتية: تفاوت میان نسخه‌ها

'''العروش الإنسانية في معرفة التجليات الرحمانية و کشف أسرار المشارق اللاهوتية''' تألیف محمد وفا الکبیر مشهور به محمد وفا شاذلی (765-702ق)، بنیانگذار فرقه وفائیه در مصر است. موضوع این کتاب تعریف عرش و بیان انواع آن در قالب رمز و اشاره است. این کتاب با تحقیق و تعلیق محمد ابراهیم محمد سالم منتشر شده است.  

محمد ابراهیم محمد سالم، کتاب را با اشاره به دیگر آثار نویسنده آغاز کرده که از آن جمله است: «تأصیل الزمان و تفصیل الاکوان»، «النفحة الختمیة فی تراجم السادة الوفائیة»، «فک الطلاسم الحافل بتحلیل اقوال سیدی محمد وفا فی نسخة العروش القدیمة التی کانت عندی».<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص5</ref>‏

محمد وفا مطالب کتابش را با چهار خطبه در حمد و پرورودگار و صلوات بر پیامبر و آل طاهرینش آغاز کرده است. سپس اشاره می‌کند که در اخبار و مکاشفات صحیح چنین آمده که خداوند عرش را به قدرت خویش چهارگونه آفرید: عرش اول، عرش طباع است که افلاک در آن است؛ عرش دوم، ملکوت خیال در ذهن و فکر است؛ عرش سوم، عالم امر و موضع نزول لیلة القدر است و عرش چهارم، عرش ایجاب و وجوب است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص12-11</ref>‏

وفا بسیاری از مطالب و نکات عرفانی را با «اعلم» متذکر شده است. او در یکی از فصول کتاب، ابراهیم(ع) را از اسماء الهی و اولین کسی می‌داند که بر او صحف و کتب نازل شد و ملکوت در صور مثالی برای او نمایان شد.<ref>ر.ک: همان، ص31</ref>‏ سپس در یک استدراک با استناد به آیه 37 سوره فصلت، ابراهیم را حنیف و مسلم می‌داند که از پرستش خورشید و ستارگان تبری جست.<ref>ر.ک: همان، ص34</ref>‏

ذکر حقیقت صراط، میزان، حوض و شفاعت به زبان رمز و اشاره از جمله مطالبی است که در کتاب مشاهده می‌شود. درباره حوض چنین می‌خوانیم: «حوض نهایت صراط و انتهای آن و حقیقت حق آن و معنای آن و خلاصه ایمان است که بر باب ریان که مخصوص روزه‌داران است قرار دارد.<ref>ر.ک: همان، ص195</ref>‏ از دیدگاه او شفاعت پوشیده شدن بدی سیئه و تبدیل ماهوی سیئه به حسنه است، به‌شرطی که علاقه و استعداد شفاعت وجود داشته باشد.<ref>ر.ک: همان، ص200</ref>‏

[[رده:مقالات بازبینی نشده1]]