العروش الإنسانية في معرفة التجليات الرحمانية و کشف أسرار المشارق اللاهوتية

    از ویکی‌نور
    العروش الإنسانية في معرفة التجليات الرحمانية و کشف أسرار المشارق اللاهوتية
    العروش الإنسانية في معرفة التجليات الرحمانية و کشف أسرار المشارق اللاهوتية
    پدیدآورانوفا، محمد بن محمد (نويسنده) سالم، محمد ابراهیم محمد (محقق و معلق)
    عنوان‌های دیگرکتاب العروش الإنسانية في معرفة التجليات الرحمانية و کشف أسرار المشارق اللاهوتية
    ناشر[بی نا]
    مکان نشر[بی جا] - [بی جا]
    سال نشر1428ق - 2007م
    چاپ1
    شابک-
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    العروش الإنسانية في معرفة التجليات الرحمانية و کشف أسرار المشارق اللاهوتية تألیف محمد وفا الکبیر مشهور به محمد وفا شاذلی (765-702ق)، بنیان‌گذار فرقه وفائیه در مصر است. موضوع این کتاب تعریف عرش و بیان انواع آن در قالب رمز و اشاره است. این کتاب با تحقیق و تعلیق محمدابراهیم محمد سالم منتشرشده است.

    محمدابراهیم محمد سالم، کتاب را با اشاره به دیگر آثار نویسنده آغاز کرده که از آن جمله است: «تأصیل الزمان و تفصیل الاکوان»، «النفحة الختمیة فی تراجم السادة الوفائیة»، «فک الطلاسم الحافل بتحلیل اقوال سیدی محمد وفا فی نسخة العروش القدیمة التی کانت عندی».[۱]

    محمد وفا بعد از خطبه، اشاره می‌کند که در اخبار و مکاشفات صحیح چنین آمده که خداوند عرش را به قدرت خویش چهار گونه آفرید: عرش اول، عرش طباع است که افلاک در آن است؛ عرش دوم، ملکوت خیال در ذهن و فکر است؛ عرش سوم، عالم امر و موضع نزول لیلة القدر است و عرش چهارم، عرش ایجاب و وجوب است.[۲]

    وفا بسیاری از مطالب و نکات عرفانی را با «اعلم» متذکر شده است. او دریکی از فصول کتاب، ابراهیم(ع) را از اسماء الهی و اولین کسی می‌داند که بر او صحف و کتب نازل شد و ملکوت در صور مثالی برای او نمایان شد.[۳]‏ سپس در یک استدراک با استناد به آیه 37 سوره فصلت، ابراهیم را حنیف و مسلم می‌داند که از پرستش خورشید و ستارگان تبری جست.[۴]

    ذکر حقیقت صراط، میزان، حوض و شفاعت به زبان رمز و اشاره ازجمله مطالبی است که در کتاب مشاهده می‌شود. درباره حوض چنین می‌خوانیم: «حوض نهایت صراط و انتهای آن و حقیقت حق آن و معنای آن و خلاصه ایمان است که بر باب ریان که مخصوص روزه‌داران است قرار دارد.[۵]‏ از دیدگاه او شفاعت پوشیده شدن بدی سیئه و تبدیل ماهوی سیئه به حسنه است، به شرطی که علاقه و استعداد شفاعت وجود داشته باشد.[۶]

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه محقق، ص5
    2. ر.ک: متن کتاب، ص12-11
    3. ر.ک: همان، ص31
    4. ر.ک: همان، ص34
    5. ر.ک: همان، ص195
    6. ر.ک: همان، ص200

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها