۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
سیرالاولیاء از نظر ادبی اثر برجسته و قابل توجهی نیست، اما از نثری ساده و روان برخوردار است و در آن کمتر اثری از عربیزدگی و فضلفروشیهای منشیانه را میبینیم. البته کثرت ارجاعات او به اقوال مشایخ و عارفان و شاعران، انسجام متن و روانی آنرا تحت تأثیر قرار داده است. | سیرالاولیاء از نظر ادبی اثر برجسته و قابل توجهی نیست، اما از نثری ساده و روان برخوردار است و در آن کمتر اثری از عربیزدگی و فضلفروشیهای منشیانه را میبینیم. البته کثرت ارجاعات او به اقوال مشایخ و عارفان و شاعران، انسجام متن و روانی آنرا تحت تأثیر قرار داده است. | ||
مؤلف در سرآغاز شرح احوال عارفان طریقت چشت، نثر را ادبیترمیکند و به نثر مسجع نزدیک میشود. | مؤلف در سرآغاز شرح احوال عارفان طریقت چشت، نثر را ادبیترمیکند و به نثر مسجع نزدیک میشود.<ref>ر.ک: شیخ، محمود، ص62</ref> | ||
میرخورد طبع شعر نیز داشته است و در جایجای این اثر به اشعار عربی و فارسی خویش استشهاد کرده است. این اشعار عموما ضعیف و به دور از جنبههای زیباییشناسانهاند. قالبهای شعری او عبارتند از قطعه، مثنوی، رباعی، و غزل، برخی از ابیات او که اغلب با عبارت «این ضعیف گوید» همراه است. | میرخورد طبع شعر نیز داشته است و در جایجای این اثر به اشعار عربی و فارسی خویش استشهاد کرده است. این اشعار عموما ضعیف و به دور از جنبههای زیباییشناسانهاند. قالبهای شعری او عبارتند از قطعه، مثنوی، رباعی، و غزل، برخی از ابیات او که اغلب با عبارت «این ضعیف گوید» همراه است. | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
این ابیات از کسانی چون شیخ فریدالدین، نظامالدین اولیاء و مولانا بدرالدین اسحاق است. همچنین در پارهای از ابیات نام شاعر ذکر نشده و شعر پس از عباراتی چون «بزرگی گوید» آمده است. او از متون نثر به رساله قشریه و کشف المحجوب توجه داشته است. | این ابیات از کسانی چون شیخ فریدالدین، نظامالدین اولیاء و مولانا بدرالدین اسحاق است. همچنین در پارهای از ابیات نام شاعر ذکر نشده و شعر پس از عباراتی چون «بزرگی گوید» آمده است. او از متون نثر به رساله قشریه و کشف المحجوب توجه داشته است. | ||
منبع اصلی میرخورد در روایاتش شنیدههای او بوده است. معمولا در بیان شنیدههایش نام راوی را که معمولا نظامالدین اولیاء یا شیخ فریدالدین است ذکر میکند. در موارد متعددی تیز با عبارت «منقول است» ضعف روایات و عدم قطعیت خود در صحت آنها را بیان میکند. | منبع اصلی میرخورد در روایاتش شنیدههای او بوده است. معمولا در بیان شنیدههایش نام راوی را که معمولا نظامالدین اولیاء یا شیخ فریدالدین است ذکر میکند. در موارد متعددی تیز با عبارت «منقول است» ضعف روایات و عدم قطعیت خود در صحت آنها را بیان میکند.<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
#[[:noormags:30816|شیخ، محمود؛ گذری بر کتابی در احوال و ملفوظات مشایخ چشت، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله اطلاعات حکمت و معرفت دی 1386، سال دوم - شماره 10 (2 صفحه - از 61 تا 62)]] | |||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
ویرایش