پرش به محتوا

تفسیر صوافی الصافی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'تـ' به 'ت'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'تـ' به 'ت')
خط ۳۸: خط ۳۸:
'''تفسير صوافي الصافي،''' عنون اثری است 4 جلدی به زبان عربی از یعقوب بن ابراهیم حویزی بختیاری از مفسران قرن 11 هجری. حویزی در این اثر به تفسیر آیات قرآن کریم پرداخته است.
'''تفسير صوافي الصافي،''' عنون اثری است 4 جلدی به زبان عربی از یعقوب بن ابراهیم حویزی بختیاری از مفسران قرن 11 هجری. حویزی در این اثر به تفسیر آیات قرآن کریم پرداخته است.


مبنای کار مفسّر در این تفسیر تـکیه بـر روایات‌ منقول‌ از‌ رسول‌ خدا‌ و دیگر معصومان(ع) است؛ ازاین‌رو متعهّد به ذکر تمام آیات شریفه قـرآنی و تـفسیر کـلمه‌به‌کلمه نیست، بلکه هرآنچه را دارای تفسیر روایی‌ است مـی‌نویسد. هرگاه چندین روایت بیاورد با حروف ابجد «ا ب ج د» شماره‌گذاری می‌کند. سند حدیث را هیچ‌گاه نمی‌نویسد، بلکه تنها به نام مـعصوم مـرویّ‌عـنه اکتفا می‌کند. بیشتر در آغاز تفسیر آیه‌، به‌ ذکر نام کتاب مـأخذ مـی‌پردازد؛ مانند «صافیان» «صوافی» و جز اینها. به‌طور کلّی بنای مفسّر بر پرهیز از تطویل است.
مبنای کار مفسّر در این تفسیر تکیه بـر روایات‌ منقول‌ از‌ رسول‌ خدا‌ و دیگر معصومان(ع) است؛ ازاین‌رو متعهّد به ذکر تمام آیات شریفه قـرآنی و تفسیر کـلمه‌به‌کلمه نیست، بلکه هرآنچه را دارای تفسیر روایی‌ است مـی‌نویسد. هرگاه چندین روایت بیاورد با حروف ابجد «ا ب ج د» شماره‌گذاری می‌کند. سند حدیث را هیچ‌گاه نمی‌نویسد، بلکه تنها به نام مـعصوم مـرویّ‌عـنه اکتفا می‌کند. بیشتر در آغاز تفسیر آیه‌، به‌ ذکر نام کتاب مـأخذ مـی‌پردازد؛ مانند «صافیان» «صوافی» و جز اینها. به‌طور کلّی بنای مفسّر بر پرهیز از تطویل است.


این اسـلوب فـعلی کـتاب است، امّا در حقیقت این‌ تفسیر‌ شریف برگرفته از تفاسیر سه‌گانه استاد اسـتادش مـرحوم فـیض کاشانی بوده و مقصودش از «صافیان» دو کتاب «صافی» و «أصفی» و از «صوافی» آن دو‌ و «مصفّی‌» است. پس نویسنده با این کار در نخستین قدم، جمع میان روایات موجود در سه تفسیر مرحوم فیض و گزینش بسیار عالمانه و مـعتبر از آنـها کرده است.  
این اسـلوب فـعلی کـتاب است، امّا در حقیقت این‌ تفسیر‌ شریف برگرفته از تفاسیر سه‌گانه استاد اسـتادش مـرحوم فـیض کاشانی بوده و مقصودش از «صافیان» دو کتاب «صافی» و «أصفی» و از «صوافی» آن دو‌ و «مصفّی‌» است. پس نویسنده با این کار در نخستین قدم، جمع میان روایات موجود در سه تفسیر مرحوم فیض و گزینش بسیار عالمانه و مـعتبر از آنـها کرده است.  


این مفسّر‌، در سراسر کتابش در حواشی صفحات یا در زیر و بالای سطر، توضیحات ادبی و لغـوی و جـز ایـنها نوشته است و بدون استثنا همه را به کلمه «منه» ختم کرده است. ناگفته نگذاریم‌ که‌ یکی‌ از امتیازات مهمّ ایـن تـفسیر، در ایـن است که مؤلّف نسخه‌‌ای از تفسیر اخیر مرحوم فیض را ‌‌که‌ نامش «المصفّی» اسـت در دسـت داشته و در سراسر کتاب از آن‌ نقل‌ می‌کند‌. هرچند گویا نسخه‌‌ای از آن تفسیر شریف‌ در فهرست‌ها نشان داده نشده. تـفسیرهای روایی قرن 11 و 21 همگی بسیار مغتنم و عزیز هـستند؛ به‌خصوص تـفاسیر سه‌گانه مرحوم فیض که از اعتبار والایی برخوردارند.<ref>ر.ک: روضاتی، سید محمدعلی، علامه حویزی و تفسیر صوافی الصافی، ص166-167</ref>
این مفسّر‌، در سراسر کتابش در حواشی صفحات یا در زیر و بالای سطر، توضیحات ادبی و لغـوی و جـز ایـنها نوشته است و بدون استثنا همه را به کلمه «منه» ختم کرده است. ناگفته نگذاریم‌ که‌ یکی‌ از امتیازات مهمّ ایـن تفسیر، در ایـن است که مؤلّف نسخه‌‌ای از تفسیر اخیر مرحوم فیض را ‌‌که‌ نامش «المصفّی» اسـت در دسـت داشته و در سراسر کتاب از آن‌ نقل‌ می‌کند‌. هرچند گویا نسخه‌‌ای از آن تفسیر شریف‌ در فهرست‌ها نشان داده نشده. تفسیرهای روایی قرن 11 و 21 همگی بسیار مغتنم و عزیز هـستند؛ به‌خصوص تفاسیر سه‌گانه مرحوم فیض که از اعتبار والایی برخوردارند.<ref>ر.ک: روضاتی، سید محمدعلی، علامه حویزی و تفسیر صوافی الصافی، ص166-167</ref>


==پانویس==
==پانویس==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش