۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="boxTitle"><big>'''[[ | <div class="boxTitle"><big>'''[[أصل الشيعة و أصولها]]'''</big></div> | ||
[[پرونده: | [[پرونده:NUR01057J1.jpg|بندانگشتی|أصل الشيعة و أصولها|175px]] | ||
''' | '''أصل الشيعة و أصولها'''، تألیف [[آلکاشفالغطاء، محمدحسین|محمدحسین کاشفالغطاء]]، کتابی است مختصر و جامع در معرفی تاریخ، اعتقادات و احکام شیعه که در سال 1350ق، در نجف اشرف نوشته شده است. | ||
مؤلف پس از مقدمه، از چگونگی شکلگیری مذهب شیعه سخن میگوید. وی معتقد است که پیامبر(ص) نخستین کسی است که بذر تشیع را پاشیده و آن را بهخوبی آبیاری و مراقبت نموده، تااینکه برومند شده و بعد از وفاتش به ثمر نشسته است. مؤلف با تکیه بر نقل روایاتی از از دانشمندانی از اهل سنت، چون [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]]، ابن عدی، [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]]، ابن اثیر و زمخشری این مطلب را اثبات نموده است. | |||
آنچه باعث شد که بعد از وفات پیامبر(ص)، خلافت از مسیر خود خارج شود، این بود که عدهای از صحابه، تصمیم گرفتند که خلافت را از [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] بهسوی دیگری برگردانند، به بهانه کم سن بودن آن حضرت یا با این عذر که قریش نمیخواهد نبوت و خلافت هر دو در خاندان بنیهاشم باشد. | |||
از | در ادامه، از زهد [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] سخن رفته و سپس درباره واقعه طف (کربلا) و ظلم بنیامیه و بنیعباس مطالبی بیان شده است. | ||
نویسنده میگوید در زمانی که امویان و عباسیان مشغول تحکیم پایههای سلطنت و حکومت خود بودند و بساط عیش و نوش خود را گسترانده و آشکارا به لهو و لعب دامن میزدند، فرزندان [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]]، تمام توجه خود را صرف علم، عبادت، ورع و زهد کردند و به زندگی مادی دل نبستند و در مسائل حکومت و سیاست دخالت نکردند؛ لذا باعث شدند که مسلمانان بهسوی آنان گرایش پیدا کرده و مذهب تشیع گسترش یابد. آنان با این عمل خود باعث شدند که مسلمانان به آنها روی کرده و از بنیامیه و بنیعباس روی برگردانند....<div class="mw-ui-button">[[أصل الشيعة و أصولها|'''ادامه''']]</div> |
ویرایش