|
|
| خط ۱: |
خط ۱: |
| <div class="boxTitle"><big>'''[[أصل الشيعة و أصولها]]'''</big></div> | | <div class="boxTitle"><big>'''[[نگاهی گذرا بر زندگانی امام جواد علیه‌السلام]]'''</big></div> |
| [[پرونده:NUR01057J1.jpg|بندانگشتی|أصل الشيعة و أصولها|175px]] | | [[پرونده:NUR10795J1.jpg|بندانگشتی|نگاهی گذرا بر زندگانی امام جواد علیه‌السلام|175px]] |
|
| |
|
| '''أصل الشيعة و أصولها'''، تألیف [[آل‌کاشف‌الغطاء، محمدحسین|محمدحسین کاشف‌الغطاء]]، کتابی است مختصر و جامع در معرفی تاریخ، اعتقادات و احکام شیعه که در سال 1350ق، در نجف اشرف نوشته شده است. | | '''نگاهی گذرا بر زندگانی امام جواد علیه‌السلام،''' ترجمه كتاب «[[وفاة الإمام الجواد]]»، نوشته [[مقرم، عبدالرزاق|سيد عبدالرزاق موسوى مقرم]] (متوفی 1391ق) است که ترجمه این اثر توسط [[لولاور، پرویز|پرویز لولاور]] صورت گرفته است. |
|
| |
|
| مؤلف پس از مقدمه، از چگونگی شکل‌گیری مذهب شیعه سخن می‌گوید. وی معتقد است که پیامبر(ص) نخستین کسی است که بذر تشیع را پاشیده و آن را به‌خوبی آبیاری و مراقبت نموده، تااینکه برومند شده و بعد از وفاتش به ثمر نشسته است. مؤلف با تکیه بر نقل روایاتی از از دانشمندانی از اهل سنت، چون [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]]، ابن عدی، [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]]، ابن اثیر و زمخشری این مطلب را اثبات نموده است.
| | نویسنده در ابتدای کتاب با توجه به روایاتی از اهل‌بیت(ع)، فراگیری و آموزش علوم آل محمد(ص) را از مصادیق احیای امر آل محمد(ص) می‌داند و از آوردن این مطلب در ابتدای کتاب چنین می‌خواهد بگوید که این کتاب در جهت احیای امر محمد و آل او صورت گرفته است. |
|
| |
|
| آنچه باعث شد که بعد از وفات پیامبر(ص)، خلافت از مسیر خود خارج شود، این بود که عده‌ای از صحابه، تصمیم گرفتند که خلافت را از [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] به‌سوی دیگری برگردانند، به بهانه کم سن بودن آن حضرت یا با این عذر که قریش نمی‌خواهد نبوت و خلافت هر دو در خاندان بنی‌هاشم باشد.
| | پس‌ازآن از خلقت و نور اهل‌بیت(ع) سخن به میان آورده و پس‌ازآن به شرح زندگی امام جواد(ع) پرداخته است. |
|
| |
|
| در ادامه، از زهد [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] سخن رفته و سپس درباره واقعه طف (کربلا) و ظلم بنی‌امیه و بنی‌عباس مطالبی بیان شده است.
| | مادر امام جواد(ع) از خاندان «ماریه قبطیه» و نامش «سبیکه» بود که امام رضا(ع) او را «خیزران» نامید. کنیه‌اش «ام الحسن» بود. امام رضا درباره ایشان فرموده: وی دارای قداست می‌باشد و طاهر و مطهر آفریده شده است. |
|
| |
|
| نویسنده می‌گوید در زمانی که امویان و عباسیان مشغول تحکیم پایه‌های سلطنت و حکومت خود بودند و بساط عیش و نوش خود را گسترانده و آشکارا به لهو و لعب دامن می‌زدند، فرزندان [[امام على(ع) |امیرالمؤمنین علی(ع)]]، تمام توجه خود را صرف علم، عبادت، ورع و زهد کردند و به زندگی مادی دل نبستند و در مسائل حکومت و سیاست دخالت نکردند؛ لذا باعث شدند که مسلمانان به‌سوی آنان گرایش پیدا کرده و مذهب تشیع گسترش یابد. آنان با این عمل خود باعث شدند که مسلمانان به آنها روی کرده و از بنی‌امیه و بنی‌عباس روی برگردانند....<div class="mw-ui-button">[[ أصل الشيعة و أصولها|'''ادامه''']]</div> | | چون امامت جوادالائمه(ع) در زمانی اتفاق افتاده که آن حضرت کم سن بودند؛ لذا نویسنده بر آن بوده که دلایل امامت آن امام بزرگوار را بیان نماید که در آن بسیاری از کرامات آن بزرگوار بازگو شده است. |
| | |
| | شهادت امام جواد(ع) در سال 220ق در زمان خلافت معتصم عباسی با سم اتفاق افتاد.....<div class="mw-ui-button">[[ نگاهی گذرا بر زندگانی امام جواد علیه‌السلام|'''ادامه''']]</div> |
