۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «<div class="wikiInfo"> بندانگشتی|منوچهری، احمد بن قوص {| class="wikitable aboutAuth...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
</div> | </div> | ||
'''ابوالنجم احمد بن قوص بن احمد منوچهری دامغانی''' از بزرگان شعرای خوش قریحه و شیرین سخن زبان فارسی است. | |||
== ولادت == | |||
نام کامل منوچهری در لباب الالبات، قدیمیترین تذکرهی عمومی فارسی، ابوالنجم احمد بن قوص بن احمد المنوچهری یاد شده است. بیت زیر از خود شاعر آن را تأیید می کند: | |||
'''بر هر کسی لطف کند و، لطف بیشتر''' بر احمد بن قوص بن احمد کند همی | |||
تقریبا در همه تذکرهها نام و نسب او همان است که در لباب الالباب آمده است. اما درباره زادگاهش، هود منوچهری چنین اشاره کرده است: | |||
'''سوی تاج عمرانیان هم بدین سان''' بیامد منوچهری دامغانی | |||
با این اظهار صریح در دامغانی بودن او، و نیز اشتباه دولتشاه سمرقندی و به تبع او دیگران، که او را بلخی دانستهاند، تردیدی باقی نمیماند. | |||
از تاریخ ولادت و اوایل زندگی او آگاهی درستی در دست نیست. عوفی به جوانی و اندک سالی منوچهری اشاره کرده، او را «اندک عمر و بسیار فضل» یاد کرده است. | |||
خود شاعر در اشعاری که به دوران سلطنت مسعود غزنوی(421-432ق) سروده گه گاه به جوانی خود اشاره میکند. و از آنجا که تاریخ وفاتش را هم 432ق نوشتهاند، میتوان گفت، منوچهری باید در حدود اواخر قرن چهارم یا سالهای نخستین قرن پنجم دیده به جهان گشوده باشد. | |||
نام شعری منوچهری | |||
تخلص وی ظاهرا از نام فلکالمعالی منوچهر بن قابوس (403 تا 423ق) گرفته شده است. و منوچهری تا سال فوت منوچهر بن قابوس (423ق) در دستگاه این امیر بوده و یا با وی ارتباط داشته است. | تخلص وی ظاهرا از نام فلکالمعالی منوچهر بن قابوس (403 تا 423ق) گرفته شده است. و منوچهری تا سال فوت منوچهر بن قابوس (423ق) در دستگاه این امیر بوده و یا با وی ارتباط داشته است. | ||
در | ممدوحان شاعر | ||
بیشتر اشعار منوچهری در مدح سلطان مسعود غزنوی (421 تا 432ق) است و شاعر در این قصاید علاوه بر مدیحهسرائی به جزئیات زندگی و جنگها و گرفتاریهای مسعود از جانب ترکان سلجوقیانی اشاره کرده است و از روی همین وقایع است که تاریخ سرودن بیشتر قصاید را با مقایسه متون تاریخی میتوان تعیین کرد. | |||
دیگر از ممدوخان شاعر احمد بن عبدالصمد وزیر است و منوچهری قصایدی غرا در مدح وی دارد . | |||
امیر فلک المعالی منوچهر بن قابوس و ابوسهل زوزنی و ابوالقاسم کثیر و طاهر دبیر و عنصری شاعر و علی بن عمران و ابوالحسن عمرانی (یکی بودن دو شخص اخیر دور نیست) و فضل بن محمد حسینی و ابو حرب بختیار محمد و خواجه محمد و محمد بن نصر سپهسالار و ابوالحسن بن علی بن موسی (یا ....علی ناموسی) و ملک محمد قصری همه در عداد ممدوحین شاعرند.<ref>ر.ک: دبیر سیاقی، سید محمد، پیشگفتار، ص11</ref> | |||
== وفات == | |||
وفات شاعر در جوانی اتفاق افتاده است و سال 432ق نوشتهاند |
ویرایش