پرش به محتوا

جوهری، اسماعیل بن حماد: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'جوهری (ابهام زدایی)' به 'جوهری (ابهام‌زدایی)'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'جوهری (ابهام زدایی)' به 'جوهری (ابهام‌زدایی)')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴۰: خط ۴۰:
|}
|}
</div>
</div>
 
{{کاربردهای دیگر|جوهری (ابهام‌زدایی)}}
 
{{کاربردهای دیگر|جوهری (ابهام زدایی)}}
 
 


'''اسماعيل بن حماد جوهرى فارابى''' (340 -386 یا 393ق)، عالم لغت و ادب، كنيه او ابونصر است و خواهرزاده‌ى ابواسحاق فارابى صاحب كتاب «ديوان الأدب» مى‌باشد. وى در زمان خود، از حيث ذكاوت و زيركى و علم، از عجائب روزگار بود. وى در كلام و اصول بسيار متبحر و در خوشنويسى، خط بسيار زيبايى داشت، به‌حدى كه تشخيص خط او از خط ابوعبدالله بن مقله دشوار بود.
'''اسماعيل بن حماد جوهرى فارابى''' (340 -386 یا 393ق)، عالم لغت و ادب، كنيه او ابونصر است و خواهرزاده‌ى ابواسحاق فارابى صاحب كتاب «ديوان الأدب» مى‌باشد. وى در زمان خود، از حيث ذكاوت و زيركى و علم، از عجائب روزگار بود. وى در كلام و اصول بسيار متبحر و در خوشنويسى، خط بسيار زيبايى داشت، به‌حدى كه تشخيص خط او از خط ابوعبدالله بن مقله دشوار بود.
خط ۵۲: خط ۴۸:


== تحصیلات ==
== تحصیلات ==
علوم عربى را از دايى خود؛ يعنى ابوابراهیم فارابى فراگرفت و براى تكميل معلومات ادبى خود، راهى عراق شد و از [[سیرافی، حسن بن عبدالله|ابوسعيد سيرافى]] و ابوعلى فارسى بهره جست. به گفته‌ى خود او در مقدمه «صحاح»، پس از تكميل تحصيلاتش در عراق، راهى باديه شد و به قبائل عرب چون «ربيعه» و «مضر» رفته و چندى در ميان آنها زندگانى نمود، تا از نزدیک با عرب اصيل و خالص ارتباط برقرار كند، سپس تصميم گرفت به وطنش (خراسان) مراجعت كند.
علوم عربى را از دايى خود؛ يعنى ابوابراهیم فارابى فراگرفت و براى تكميل معلومات ادبى خود، راهى عراق شد و از [[سیرافی، حسن بن عبدالله|ابوسعيد سيرافى]] و [[فارسی، حسن بن احمد|ابوعلى فارسى]] بهره جست. به گفته‌ى خود او در مقدمه «صحاح»، پس از تكميل تحصيلاتش در عراق، راهى باديه شد و به قبائل عرب چون «ربيعه» و «مضر» رفته و چندى در ميان آنها زندگانى نمود، تا از نزدیک با عرب اصيل و خالص ارتباط برقرار كند، سپس تصميم گرفت به وطنش (خراسان) مراجعت كند.


جوهرى چون از عربستان برگشت و به دامغان رسيد، ابوعلى الحسن بن على كه از معاريف دانشمندان و نويسندگان بود، وى را به خانه‌ى خود برد و او را پذيرايى شايان و همراهى نمايان نمود و از ادب و خط او بهره‌اى برداشت و با همراهى زياد به نيشابور فرستاد. وى در آنجا به تدريس و تألیف و نگارش قرآن كريم و كتب، روزگار مى‌گذرانيد تا زندگانى وى با آثار نيكو و نام نيك سپرى گرديد.
جوهرى چون از عربستان برگشت و به دامغان رسيد، ابوعلى الحسن بن على كه از معاريف دانشمندان و نويسندگان بود، وى را به خانه‌ى خود برد و او را پذيرايى شايان و همراهى نمايان نمود و از ادب و خط او بهره‌اى برداشت و با همراهى زياد به نيشابور فرستاد. وى در آنجا به تدريس و تألیف و نگارش قرآن كريم و كتب، روزگار مى‌گذرانيد تا زندگانى وى با آثار نيكو و نام نيك سپرى گرديد.
خط ۷۳: خط ۶۹:


[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:ادیبان]]
[[رده:واژه‌‌شناسان]]