۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'خـ' به 'خ') |
جز (جایگزینی متن - 'فـ' به 'ف') |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
ازآنجاکه این رساله از عمیقترین رسائل [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] است، عدهای از حکما شروحی بر این رساله نوشتهاند که شرح خود [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] از جمله آنهاست. شرح علامه [[آشتیانی، جلالالدین|آشتیانی]] برای اولین بار در قالب مقاله در دو قسمت، بهگونهای که متن تصحیحشده در یک شماره (زمستان 1353) و شرح هیجده فص در شماره بعد (بهار 54)، در مجله دانشکده الهیات دانشگاه فردوسی مشهد به چاپ رسیده است<ref>ر.ک: پیشگفتار محمد ملکی، صفحات بیستودو و بیستوسه</ref>. پس از آن شرح یادشده توسط آقای [[ملکي، محمد|محمد ملکی (جلالالدین)]] مورد بازنگری قرار گرفته و با توضیحات، ویرایش و اصلاحاتی در 1387ش، از سوی انتشارات علمی و فرهنگی منتشر گردید. شارح محترم از آغاز تا انجام این اثر با تلقی صدرایی و نگرشی عرفانی به شرح و تبیین فصها پرداخته است<ref>ر.ک: صلواتی، عبدالله، ص26</ref>. | ازآنجاکه این رساله از عمیقترین رسائل [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] است، عدهای از حکما شروحی بر این رساله نوشتهاند که شرح خود [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] از جمله آنهاست. شرح علامه [[آشتیانی، جلالالدین|آشتیانی]] برای اولین بار در قالب مقاله در دو قسمت، بهگونهای که متن تصحیحشده در یک شماره (زمستان 1353) و شرح هیجده فص در شماره بعد (بهار 54)، در مجله دانشکده الهیات دانشگاه فردوسی مشهد به چاپ رسیده است<ref>ر.ک: پیشگفتار محمد ملکی، صفحات بیستودو و بیستوسه</ref>. پس از آن شرح یادشده توسط آقای [[ملکي، محمد|محمد ملکی (جلالالدین)]] مورد بازنگری قرار گرفته و با توضیحات، ویرایش و اصلاحاتی در 1387ش، از سوی انتشارات علمی و فرهنگی منتشر گردید. شارح محترم از آغاز تا انجام این اثر با تلقی صدرایی و نگرشی عرفانی به شرح و تبیین فصها پرداخته است<ref>ر.ک: صلواتی، عبدالله، ص26</ref>. | ||
رساله | رساله فصوص الحكم در هفتاد فصل تصنیف شده و [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] در آن گزارشی از مباحث کلی وجود و الهیات به دست داده است و این رساله «یکی از رسائل مختصر منسوب به [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] است که از حیث عبارات و الفاظ در حد اعلای فصاحت و از جهت معنا بسیار عمیق و دقیق است و مدارک زیادی در دست است که از آثار [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] است». منشأ تردید از آنجاست که معلم ثـانی، مشائی است، ولی در این رساله از اصطلاحاتی که در حکمت ذوقی بهکار میرود، استفاده شـده است. گویا اینها مقامات عارفان اشارات و تنبیهات ابن سینا را ندیدهاند و نمیدانند که حکمای مشائی از ارباب توحیدند<ref>ر.ک: ملکی، محمد، ص30</ref>. | ||
علامه آشـتیانی ضمن تصحیح و شرح، مقدمه مفصلی بر این رساله نوشته که در آن ابتدا شرح حال مختصری از [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] آورده و سپس به نسخهشناسی و بیان شرحهای فصوص الحكم پرداخته و در پایان اساس مکتب اشراق را، آموزههای فلسفه ایران باستان دانسته است. گرچه خیلی بهاختصار از این مطلب گذشته است<ref>ر.ک: همان</ref>. | علامه آشـتیانی ضمن تصحیح و شرح، مقدمه مفصلی بر این رساله نوشته که در آن ابتدا شرح حال مختصری از [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] آورده و سپس به نسخهشناسی و بیان شرحهای فصوص الحكم پرداخته و در پایان اساس مکتب اشراق را، آموزههای فلسفه ایران باستان دانسته است. گرچه خیلی بهاختصار از این مطلب گذشته است<ref>ر.ک: همان</ref>. |
ویرایش