شرح فصوص الحكمة: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'خـ' به 'خ'
جز (جایگزینی متن - 'نـ' به 'ن')
جز (جایگزینی متن - 'خـ' به 'خ')
خط ۴۱: خط ۴۱:
علامه آشـتیانی ضمن تصحیح و شرح، مقدمه مفصلی‎ بر‎ این‎ رساله نوشته که در آن ابتدا شرح حال مختصری از [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی‎]] آورده‎ و سپس به نسخه‌شناسی و بیان شرح‎های فصوص الحكم پرداخته و در پایان اساس مکتب اشراق را، آموزه‌های فلسفه‎ ایران‎ باستان‎ دانسته است. گرچه خیلی به‌اختصار از این مطلب گذشته است<ref>ر.ک: همان</ref>‎.  
علامه آشـتیانی ضمن تصحیح و شرح، مقدمه مفصلی‎ بر‎ این‎ رساله نوشته که در آن ابتدا شرح حال مختصری از [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی‎]] آورده‎ و سپس به نسخه‌شناسی و بیان شرح‎های فصوص الحكم پرداخته و در پایان اساس مکتب اشراق را، آموزه‌های فلسفه‎ ایران‎ باستان‎ دانسته است. گرچه خیلی به‌اختصار از این مطلب گذشته است<ref>ر.ک: همان</ref>‎.  


وی بر‎ اساس‎ مکتب‎ تأله و آموزه‌های آن به شرح و بسط این رساله پرداخـته و بنابراین مقایسه‌ای نیز بین‎ فلسفه‎ مشاء و حکمت متعالیه به عمل آورده است. وی پس از ذکر بخشی از‎ متن‎، به‎ شرح و بسط کلمات [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] پرداخته و با تفکیک افکار مشائی [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] از اصول حکمت متعالیه‎ صدرایی‎، به سیر مباحث فلسفی در ایران نیز اشاره کرده است. از ویژگی‌های این‎ شرح،‎ دقت‎، تفصیل و احاطه شارح عظیم‌الشأن آن به مبانی فلسفه مشاء، اشراق، عرفان و حکمت متعالیه است<ref>ر.ک: همان</ref>‎.  
وی بر‎ اساس‎ مکتب‎ تأله و آموزه‌های آن به شرح و بسط این رساله پرداخته و بنابراین مقایسه‌ای نیز بین‎ فلسفه‎ مشاء و حکمت متعالیه به عمل آورده است. وی پس از ذکر بخشی از‎ متن‎، به‎ شرح و بسط کلمات [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] پرداخته و با تفکیک افکار مشائی [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] از اصول حکمت متعالیه‎ صدرایی‎، به سیر مباحث فلسفی در ایران نیز اشاره کرده است. از ویژگی‌های این‎ شرح،‎ دقت‎، تفصیل و احاطه شارح عظیم‌الشأن آن به مبانی فلسفه مشاء، اشراق، عرفان و حکمت متعالیه است<ref>ر.ک: همان</ref>‎.  


مصحح، روش شرح کتاب را توضیح داده و چنین می‌نویسد: «روش استاد، در شرح متن به‌گونه‌ای است که بخش به بخش هر فصی را نقل می‌کند و سپس به شرح آن می‌پردازد و در مواردی هم عبارت فصی که در شرح آمده با عبارت متن اندکی فرق دارد. در این‌گونه موارد، اصل بر متن گذاشته شد و فصی که در شرح آمده، با عبارت فصی که در متن آمده مقابله و بر اساس متن، بخش‌های نقل‎شده در شرح، تصحیح شد تا بین دو متن همسان‌سازی شود و در پانوشت هم به این‌گونه موارد که خیلی اندک است اشاره شده است؛ مگر در فص نهم که متن شرح با متن اصلی اندکی فرق دارد که با توضیحاتی که در پانوشت فص نهم آمده، چگونگی اختلاف روشن شده است»<ref>ر.ک: پیشگفتار محمد ملکی، صفحه بیست‌وشش</ref>‎. مصحح، تعلیقات خود را با «م» مشخص نموده است<ref>ر.ک: همان، صفحه بیست‌وهشت</ref>‎.
مصحح، روش شرح کتاب را توضیح داده و چنین می‌نویسد: «روش استاد، در شرح متن به‌گونه‌ای است که بخش به بخش هر فصی را نقل می‌کند و سپس به شرح آن می‌پردازد و در مواردی هم عبارت فصی که در شرح آمده با عبارت متن اندکی فرق دارد. در این‌گونه موارد، اصل بر متن گذاشته شد و فصی که در شرح آمده، با عبارت فصی که در متن آمده مقابله و بر اساس متن، بخش‌های نقل‎شده در شرح، تصحیح شد تا بین دو متن همسان‌سازی شود و در پانوشت هم به این‌گونه موارد که خیلی اندک است اشاره شده است؛ مگر در فص نهم که متن شرح با متن اصلی اندکی فرق دارد که با توضیحاتی که در پانوشت فص نهم آمده، چگونگی اختلاف روشن شده است»<ref>ر.ک: پیشگفتار محمد ملکی، صفحه بیست‌وشش</ref>‎. مصحح، تعلیقات خود را با «م» مشخص نموده است<ref>ر.ک: همان، صفحه بیست‌وهشت</ref>‎.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش