رباعی ایام، ایام رباعی: تفاوت میان نسخه‌ها

|= چهارپاره‌های ایام عنوان‌های دیگر  

[[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] (نویسنده)

| زبان =فارسي

| کتابخانۀ دیجیتال نور =

'''رباعی ایام، ایام رباعی''' سروده‌ی استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] است. کتابی است با 340 رباعی که همانند اسمش در طول ایام پدیدار شده و از ایام و گذشت روزگار سخن می‌گوید. امّا رباعی ایام امری مفهوم است لیکن ایام رباعی گویا شیوه‌ای است که استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] آن را در این دوران برای بازگویی خاطرات و یافته‌های خود برگزیده و بدین شیوه با مردم زمانه و یاران خود سخن می‌گوید. از مجموعه‌های منتشر شده ی استاد نیز چنین بر می‌آید که بدین شیوه سخنان خود را به مخاطبان می‌رساند و با این وسیله آنچه را که باید بگوید می‌گوید.

رباعی‌های این مجموعه نیز اغلب اجتماعی است در عین حال تلفیقی از عقل و دین در آن دیده می‌شود. سفارشهای مکرّر استاد به عقل و خرد و عمل خردمندانه و نیز دینداریِ درست چیزی است که در تمام آثار او و خاصه در این کتاب نیز قابل دیدن است. امّا ایشان مجموعه‌های دیگری را در همین ژانر نوشته و ارائه داده اند که ظاهراً با استقبال خوبی هم مواجه شده است. از دیگر آثار نامبرده می‌توان از[[شهر بهشت]]، [[نقطه‌ی آغاز]]، [[میر بهار]]، [[دنیای شما]]، [[نرد عشق]]، [[تازیانه‌های رباعی]]، [[خم گلرنگ]] و نیز [[شعر قرآنی]] یاد کرد.

کتاب رباعی ایام، ایام رباعی اثری است شعری در 180 صفحه که حاوی 340 رباعی در باره‌ی آن چیزی است که تداعی ایام و گذشت ایام را داردو در این گذر عمر بسیاری چیزها مورد توجّه شاعر قرار گرفته است. رباعیات کتاب به طور مسلسل و با شماره از عدد 1 تا 340 را پیاپی در بر دارد. کتاب دارای مقدّمه‌ای مختصر حدود 6 صفحه است که فلسفه ی نگارش کتاب را برای خواننده شرح می‌دهد ضمن اینکه مراد خود از شعر و شاعری را نیز به خوبی در همین مقدّمه معلوم می¬کند و نگرش خاص خود را در این باره با صراحت توضیح می‌دهد.

نویسنده در بخشی از مقدّمه در خصوص این کتاب می‌نویسد: [[رباعی ایام، ایام رباعی]] چهارپاره هایی است که از زمان گذشته تا کنون در دفترها و یادداشتها و اوراق پراکنده و گاه در دست برخی از دوستان و شاگردان به یادگار بوده و نگهداری می‌شده است. گاه دردهایی از افراد روزگار است و گاه نقدهایی بر فعل و انفعالات فاعلان و فعّالان اجتماعی و سیاسی و ادبی. <ref> مقدّمه، ص 7</ref>.

کتاب [[رباعی ایام، ایام رباعی]] به بیان نویسنده در مقدّمه  نقل حکایات زمان است که در تجربه ی او در آمده است. حضور او در زمان و در مکان است که با معرفت برخی چیزها را دیده و شنیده و گزارش کرده است و انتظاری که از شاعران عارف دارد نیز همین است که به جای مدیحه گویی و ذکر اموری که بی خاصیت است به گزارش دیده ها بپردازند و در مقام یا عارفِ شاعر روایت تاریخی زمان خود را متعهّد باشند و در قالب تاریخگوی راستین زمانه باشند.

نویسنده در بخشی از مقدّمه می‌گوید: باری مجموعه ی حاضر که به نام رباعی ایام، ایام رباعی است حاصلی از حدود بیش از چهار دهه است که از زمانی پیش از سال 57 و تا کنون را شامل می‌شود. در طول این همه سال که کار تدریس و تعلیم از سویی و کتابت و نوشتن از دیگر سو برای این بنده رقم خورده است همواره گویای مفاهیم نغز از زبان شاعرانِ درد و دردمندانِ شاعر بوده است. در این مجموعه که از دل دفترها و اوراق کثیری که پراکنده بوده جمع و در یکجا تدوین شده است، حکایت از این پراکندگی موضوع دارد، از نقدهایی بر ستمِ گذشته و جور اینک چیزهایی هست، از سقوط انسانیت و از دست دادن شور و شرف در برخی مریدان و حرام لقمگان نیز یادی هست تا مبادا احساس شود که خیانت از فکر و ذهن انسان و تاریخ بیرون می‌رود، که نباید برود و این درسی از قرآن است که هم ستاینده ی ایمان و مؤمنان است و هم کوبنده و رسواساز ابلیس و کافران است. آنان که در فکر و فرهنگ سقوط کرده و دیگران را به انحطاط فکری و فرهنگی می‌کشند مگر می‌توان از آنان بی نقد و بی اعتراض عبور کرد و فعل قبیحشان را نادیده گرفت و فکر سخیفشان را مسکوت گذاشت <ref> مقدّمه، ص 9</ref>.

آنچه که در این دفتر شعری می‌توان به طور پراکنده در گذر ایام نویسنده و شاعر مد نظر قرار داد که در قالب رباعی و چهارپاره خود را نشان داده است چنین است: علم و عالم و معلّم، جمعه و دلگیری و انتظار حضور یار، ارادت به اهل بیت پیامبر، انتقاد از کارهای خطایی که مردم را تحت فشار قرار می‌دهد، جشنها و مراسم فرهنگی، از سیر و سلوک، از مکتب کبرویه و مشایخ بزرگ آن، از انصاف و بی انصافی، از وفاداری و بی وفایی، از دوستی و دشمنی، از حق و باطل، از خیر و شر و از بسیاری چیزهای دیگر که در خلال این 340 رباعی قابل دیدن و سیر کردن است.

{{ب|''دنیای دنی سرای مکر است و فریب''|2=''صوفیست درین خانه ی بی روح غریب''}}

در بین رباعیات این کتاب نکات بسیار زیادی را می‌توان دید که تنها نقل و نقد تاریخ نیست بلکه تعریف زندگی و شیوه ی درست زیستن نیز در خلال آن موجود است. راه و روش دینداری و سلوک معنوی هم به خوبی قابل مشاهده است.  

# اشاره به مشکلات انسان در جامعه و جامعه ی انسانی.