۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |ابراهیم | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |قاهره مصر | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| data-type="authorDeathDate" |1373ق / | | data-type="authorDeathDate" |27 رمضان 1373ق/30 مه 1954م | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" | | | data-type="authorWritings" |[[الأخلاق (احمد امین)]] | ||
الإمتاع و المؤانسة: مجموع مسامرات فی فنون شتی حاضر بها الوزیر ابا عبد الله العارض فی عده لیال | |||
يوم الإسلام | |||
زعماء الإصلاح في العصر الحديث | |||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
خط ۴۷: | خط ۵۳: | ||
وی به همکاری با بزرگانی چون: طه حسین، احمد الزیات، مصطفی عبدالرزاق و دیگران در چاپ مجله «السفور» پرداخت. او همچنین از نویسندگان برجسته مجله «الرساله» بود. این فعالیت ژورنالیستی درهای جدیدی را به روی او گشود و او را قادر ساخت مقالات اجتماعی، فکری و ادبی بنویسد و آنها را در یک کتاب دهجلدی با عنوان «فيض الخاطر» گردآوری کند. این کتاب، شهرت زیادی را برای او به ارمغان آورد. | وی به همکاری با بزرگانی چون: طه حسین، احمد الزیات، مصطفی عبدالرزاق و دیگران در چاپ مجله «السفور» پرداخت. او همچنین از نویسندگان برجسته مجله «الرساله» بود. این فعالیت ژورنالیستی درهای جدیدی را به روی او گشود و او را قادر ساخت مقالات اجتماعی، فکری و ادبی بنویسد و آنها را در یک کتاب دهجلدی با عنوان «فيض الخاطر» گردآوری کند. این کتاب، شهرت زیادی را برای او به ارمغان آورد. | ||
وی از 1351ق/1932م، در کسوت قضاوت کار خود را آغاز کرد. تجربه قضاوت به او قدرت دقت و تأمل دقیق داد. احمد امین از 1364ق/1945م، به دعوت طه حسین به هیئت علمی دانشگاه قاهره پیوست و در دانشکده ادبیات به تدریس «نقد ادبی» مشغول شد. او در این زمان دائرةالمعارف عرف و سنتهای مصری را به نگارش درآورد. وی بااینکه مدرک دکترا به دست نیاورده بود، اما توانست به دلیل پژوهشهای بسیار به درجه استادیار، استاد و سپس مدیر دانشکده ادبیات در سال 1358 دست یابد. مدیریت او بر این دانشکده دو سال به طول انجامید؛ سپس او از این سمت استعفا داد؛ چراکه مدیریت را مانعی مهم در راه کسب علم و پژوهش خود میدانست. او در این زمان جمله مشهوری را همواره تکرار میکرد: «من از استاد کمترم و از مدیر بالاتر». | وی از 1351ق/1932م، در کسوت قضاوت کار خود را آغاز کرد. تجربه قضاوت به او قدرت دقت و تأمل دقیق داد. احمد امین از 1364ق/1945م، به دعوت [[حسین، طه|طه حسین]] به هیئت علمی دانشگاه قاهره پیوست و در دانشکده ادبیات به تدریس «نقد ادبی» مشغول شد. او در این زمان دائرةالمعارف عرف و سنتهای مصری را به نگارش درآورد. وی بااینکه مدرک دکترا به دست نیاورده بود، اما توانست به دلیل پژوهشهای بسیار به درجه استادیار، استاد و سپس مدیر دانشکده ادبیات در سال 1358 دست یابد. مدیریت او بر این دانشکده دو سال به طول انجامید؛ سپس او از این سمت استعفا داد؛ چراکه مدیریت را مانعی مهم در راه کسب علم و پژوهش خود میدانست. او در این زمان جمله مشهوری را همواره تکرار میکرد: «من از استاد کمترم و از مدیر بالاتر». | ||
احمد امین علاوه بر تدریس در دانشگاه از ابتدای تأسیس «کمیته تألیف، ترجمه و نشر» تا زمان مرگ خود به مدت چهل سال بر آن اشراف داشت. این کمیته تأثیر مهمی بر فرهنگ عربی داشت و تولیدات فکری اروپا را در هر رشته علمی ترجمه میکرد و همچنین ذخایر سنت اسلامی را بهصورت مکتوب منتشر میساخت. این کمیته در این مدت حدود 200 کتاب از نویسندگان مختلف منتشر کرد. این کمیته همچنین مجله «فرهنگ» را منتشر میساخت. این مجله در سال 1939م، فعالیت خود را آغاز کرد. امین سردبیری مجله را بهعهده داشت و هر هفته مقالهای را در آن منتشر میکرد. این مجله به معرفی جریانهای سیاسی جدید و حمایت از جریان اجتماعی در ادبیات میپرداخت و انتشار آن 14 سال به طول انجامید. او همچنین در مجله مشهور «الرساله» نیز مقاله مینوشت و مناظرات خود را با متفکران بزرگ دوران خود در آن چاپ میکرد؛ از آن جمله مناظره و گفتگوی او با زکی نجیب محمود است که در مقالهای از پژوهش در مورد سنت انتقاد کرده بود و معتقد بود تفکر اروپایی به دلیل برتری از نظر عنصر زمان شایستگی بیشتری برای نشر دارد. امین از این موضع انتقاد میکند و مینویسد: غرب، نوزایی و نهضت خود را بر میراث فرهنگ روم و یونان بنا کرد؛ همچنانکه خاورشناسان نخستین کسانی بودند که به انتشار سنت پرداختند. | احمد امین علاوه بر تدریس در دانشگاه از ابتدای تأسیس «کمیته تألیف، ترجمه و نشر» تا زمان مرگ خود به مدت چهل سال بر آن اشراف داشت. این کمیته تأثیر مهمی بر فرهنگ عربی داشت و تولیدات فکری اروپا را در هر رشته علمی ترجمه میکرد و همچنین ذخایر سنت اسلامی را بهصورت مکتوب منتشر میساخت. این کمیته در این مدت حدود 200 کتاب از نویسندگان مختلف منتشر کرد. این کمیته همچنین مجله «فرهنگ» را منتشر میساخت. این مجله در سال 1939م، فعالیت خود را آغاز کرد. امین سردبیری مجله را بهعهده داشت و هر هفته مقالهای را در آن منتشر میکرد. این مجله به معرفی جریانهای سیاسی جدید و حمایت از جریان اجتماعی در ادبیات میپرداخت و انتشار آن 14 سال به طول انجامید. او همچنین در مجله مشهور «الرساله» نیز مقاله مینوشت و مناظرات خود را با متفکران بزرگ دوران خود در آن چاپ میکرد؛ از آن جمله مناظره و گفتگوی او با زکی نجیب محمود است که در مقالهای از پژوهش در مورد سنت انتقاد کرده بود و معتقد بود تفکر اروپایی به دلیل برتری از نظر عنصر زمان شایستگی بیشتری برای نشر دارد. امین از این موضع انتقاد میکند و مینویسد: غرب، نوزایی و نهضت خود را بر میراث فرهنگ روم و یونان بنا کرد؛ همچنانکه خاورشناسان نخستین کسانی بودند که به انتشار سنت پرداختند. | ||
خط ۷۵: | خط ۸۱: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== |
ویرایش