۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الحبل المتين في إحكام أحكام الدين: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'مىآورد' به 'می‌آورد'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'مىآورد' به 'می‌آورد') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
مؤلف تمام احادیث را از جهت وضعیت راویان بررسى کرده و در سه دسته: صحاح، حسان و موثقات قرار داده است. او خود در حاشیه «ختام» مىنویسد: آنچه در ارزیابى روایات صحیح، حسن یا موثق شمرده شده است بر پایه نظرات و مبانى خودم مىباشد که پس از تلاش و تتبع به این نتایج دست یازیده‌ام. و چه‌بسا دیگران با این ارزیابى موافق نباشند <ref>ر.ک: غلامعلی، مهدی، ص54</ref>. تعداد این احادیث بالغ‌بر 1580 حدیث غیرتکراری می‌باشد <ref>ر.ک: مقدمه تحقیق، ص5</ref>. | مؤلف تمام احادیث را از جهت وضعیت راویان بررسى کرده و در سه دسته: صحاح، حسان و موثقات قرار داده است. او خود در حاشیه «ختام» مىنویسد: آنچه در ارزیابى روایات صحیح، حسن یا موثق شمرده شده است بر پایه نظرات و مبانى خودم مىباشد که پس از تلاش و تتبع به این نتایج دست یازیده‌ام. و چه‌بسا دیگران با این ارزیابى موافق نباشند <ref>ر.ک: غلامعلی، مهدی، ص54</ref>. تعداد این احادیث بالغ‌بر 1580 حدیث غیرتکراری می‌باشد <ref>ر.ک: مقدمه تحقیق، ص5</ref>. | ||
او در ابتداى هر باب، تمام احادیث صحیح را ذیل عنوان «من الصحاح» آورده و سپس با عنوان «من الحسان» احادیث حَسَن و آنگاه احادیث موثق را ذیل عنوان «من الموثقات» | او در ابتداى هر باب، تمام احادیث صحیح را ذیل عنوان «من الصحاح» آورده و سپس با عنوان «من الحسان» احادیث حَسَن و آنگاه احادیث موثق را ذیل عنوان «من الموثقات» می‌آورد. در بیشتر مباحث، دو عنوان نخست آمدهاند و گاهى نیز هر سه عنوان دیده مىشود<ref>ر.ک: غلامعلی، مهدی، همان، ص55-54</ref>. | ||
شیخ بهایى بیشتر به دنبال بیان روایات فقهى است. و بیان مباحث رجالى را خارج از چارچوب کتاب مىداند؛ ازاین‌رو، مسائل رجالى را در حاشیه یاد کرده است. مىدانیم که از بایستههاى مباحث فقهى، تمسک یا طرد یک روایت است. بنابراین، گاهى در متنِ مباحث نیز مؤلف ناگزیر است که وجه ضعف روایت یا قوّت آن را تبیین کند. در مواردى اندک، توصیفاتى مختصر درباره یک راوى را ضرورى مىداند؛ برای مثال، ذیل صحیحه زراره که از امام باقر علیه‌السلام مىپرسد: «شما از کجا دانستید و به چه دلیل می‌گویید که مسح سر، تنها به بخشی از سر اختصاص دارد و نه به همه آن؟» در دفاع از شخصیت زراره و عدم سوءنیت یا جسارت وى، به‌طور مفصل مطالبى را ایراد مىکند. از نکات بارز مطالب رجالى مؤلف آن است که وى به بررسى طرق، اهتمام ویژه داشته و گاهی نیز در توثیقات اجتهاد مىکند. در مواردى هم خواننده را به دیگر آثار خود همانند تعلیقاتش بر خلاصة الأقوال یا حاشیه بر کتاب من لا یحضره الفقیه و تهذيب الأحکام ارجاع مىدهد<ref>ر.ک: غلامعلی، مهدی، همان، ص55</ref>. | شیخ بهایى بیشتر به دنبال بیان روایات فقهى است. و بیان مباحث رجالى را خارج از چارچوب کتاب مىداند؛ ازاین‌رو، مسائل رجالى را در حاشیه یاد کرده است. مىدانیم که از بایستههاى مباحث فقهى، تمسک یا طرد یک روایت است. بنابراین، گاهى در متنِ مباحث نیز مؤلف ناگزیر است که وجه ضعف روایت یا قوّت آن را تبیین کند. در مواردى اندک، توصیفاتى مختصر درباره یک راوى را ضرورى مىداند؛ برای مثال، ذیل صحیحه زراره که از امام باقر علیه‌السلام مىپرسد: «شما از کجا دانستید و به چه دلیل می‌گویید که مسح سر، تنها به بخشی از سر اختصاص دارد و نه به همه آن؟» در دفاع از شخصیت زراره و عدم سوءنیت یا جسارت وى، به‌طور مفصل مطالبى را ایراد مىکند. از نکات بارز مطالب رجالى مؤلف آن است که وى به بررسى طرق، اهتمام ویژه داشته و گاهی نیز در توثیقات اجتهاد مىکند. در مواردى هم خواننده را به دیگر آثار خود همانند تعلیقاتش بر خلاصة الأقوال یا حاشیه بر کتاب من لا یحضره الفقیه و تهذيب الأحکام ارجاع مىدهد<ref>ر.ک: غلامعلی، مهدی، همان، ص55</ref>. | ||