في رحاب أهل‌البيت(ع): علم الأئمة الاثني‌عشر(ع) بالغيب: تفاوت میان نسخه‌ها

# آیاتی که علم غیب را منحصر در خداوند دانسته و آن را از غیر او، نفی می‌کند، مانند: آیه 65 سوره نمل: '''قُلْ لاَ يعْلَمُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ الْغَيبَ إِلاَّ اللَّهُ''' (بگو هرکه در آسمان‌ها و زمین است جز خدا غیب را نمی‌‏شناسند)؛ آیه 59 سوره انعام: '''وَ عِنْدَهُ مَفَاتِحُ الْغَيبِ لاَ يعْلَمُهَا إِلاَّ هُوَ''' (و کلیدهاى غیب، تنها نزد اوست جز او [کسى] آن را نمى‏داند)<ref>ر.ک: همان، ص45</ref>.

# آیاتی که امکان علم غیب را برای غیر خداوند اثبات می‌کند، مانند آیه 66 سوره کهف: '''هَلْ أَتَّبِعُك عَلَى أَنْ تُعَلِّمَنِ مِمَّا عُلِّمْتَ رُشْداً''' (آیا تو را به شرط اینکه از بینشى که آموخته شده‏اى به من یاد دهى، پیروى کنم) و آیه 188 سوره اعراف: '''وَ لَوْ كنْتُ أَعْلَمُ الْغَيبَ لاَسْتَكثَرْتُ مِنَ الْخَيرِ''' (و اگر غیب مى‏دانستم قطعاً خیر بیشترى مى‏اندوختم) <ref>ر.ک: همان، ص47</ref>.

# نصوصی که دربردارنده اثبات اعطای علم غیب به ائمه(ع) هستند، مانند: آیه 40 سوره نمل: '''قَالَ الَّذِي عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْكتَابِ أَنَا آتِيك بِهِ قَبْلَ أَنْ يرْتَدَّ إِلَيك طَرْفُك''' (کسى که نزد او دانشى از کتاب [الهى] بود، گفت: من آن را پیش از آنکه چشم خود را بر هم زنى برایت مى‏آورم) و آیه 33 سوره احزاب: '''إِنَّمَا يرِيدُ اللَّهُ لِيذْهِبَ عَنْكمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيتِ وَ يطَهِّرَكمْ تَطْهِيراً''' (خدا فقط می‌خواهد آلودگى را از شما خاندان [ پیامبر ] بزداید و شما را پاک و پاکیزه گرداند)<ref>ر.ک: همان، ص51-‌53</ref>.

# نصوصی که بر وجود علم غیب نزد امام علی(ع) دلالت دارند، مانند آیه 32 سوره فاطر: '''ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكتَابَ الَّذِينَ اصْطَفَينَا مِنْ عِبَادِنَا''' (سپس این کتاب را به آن بندگان خود که [آنان را] برگزیده بودیم، به میراث دادیم) و آیه 12 سوره الحاقه: '''تَعِيهَا أُذُنٌ وَاعِيةٌ''' (و گوش‌هاى شنوا آن را نگاه دارد)<ref>ر.ک: همان، ص58-‌59</ref>. لازم به ذکر است که نویسندگان محترم، آیات مزبور را به کمک روایات، بر ائمه(ع) تطبیق نموده‌اند.