پرش به محتوا

ترحال في الجزیرة العربیة: يتضمن تاریخ مناطق الحجاز المقدسة عند المسلمين: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'راهي' به 'راهی'
جز (جایگزینی متن - 'اي ' به 'ای ')
جز (جایگزینی متن - 'راهي' به 'راهی')
خط ۲۳: خط ۲۳:
| تعداد جلد =2
| تعداد جلد =2
| کتابخانۀ دیجیتال نور =7731
| کتابخانۀ دیجیتال نور =7731
| کتابخوان همراه نور =11746
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
خط ۳۶: خط ۳۷:
در بين اروپائياني كه جزيرةالعرب را كشف كرده‌اند، هيچ كدام به پايه بوركهارت سزاوار تقدير و ثناء نيستند. او در سفرش به حجاز همان گونه كه خود مى‌گويد با مشكلات و ناملايماتي كه برخی از سياحان و يا حجاج عادي در حجاز روبرو بودند، مواجه نشد. برتري اثر بوركهارت به مشاهدات فراوان او نيست، بلكه به صداقت او در نقل گزارشات باز مى‌گردد. توصيفات او از جده و مكه مكرمه وصفي موسوعي است، به گونه‌ای كه بيرتون پس از چهل سال بهتر از سفرنامه بوركهارت برای اقتباس نيافت.
در بين اروپائياني كه جزيرةالعرب را كشف كرده‌اند، هيچ كدام به پايه بوركهارت سزاوار تقدير و ثناء نيستند. او در سفرش به حجاز همان گونه كه خود مى‌گويد با مشكلات و ناملايماتي كه برخی از سياحان و يا حجاج عادي در حجاز روبرو بودند، مواجه نشد. برتري اثر بوركهارت به مشاهدات فراوان او نيست، بلكه به صداقت او در نقل گزارشات باز مى‌گردد. توصيفات او از جده و مكه مكرمه وصفي موسوعي است، به گونه‌ای كه بيرتون پس از چهل سال بهتر از سفرنامه بوركهارت برای اقتباس نيافت.


او در 12 يوليو 1814م به جده رسيد و از آن جا به طائف سفر كرد. سپس از آن جا به مكه مكرمه برای ادای فريضه حج سفر نمود. پيش از اين بوركهارت به حج برود، با خودش مقرر كرده بود كه برای آن زندگی پر از مشكلات و ناملايماتي كه در انتظار اوست، لوازم كافي را تهيه نمايد؛ لذا در سال 1808م برای فراگيري زبان عربی، طب، نجوم و علوم ديگر به دانشگاه كمبريج ملحق شد. سپس به قصد قرآن و تفقه در دين اسلامي به حلب رفت. او در 8 سپتامبر 1814م به مكه رسيد. بوركهارت خود را در مراسم حج با نام مستعار «شيخ ابراهيم بن عبدالله» جای داد. آگاهي او به زبان عربی و اطلاعش از احوال مسلمانان و عادات آنها او را در هدفش ياري نمود، به طورى كه توانست تمام موسم حج را در مكه به سربرد و در مناسك و شعائر، بدون اين كه کسی به او شك كند، مشاركت كند. خود او مى‌نويسد: «در طول تمامي سفرهایم در شرق؛ همانند مدتي كه در مكه بودم، راحت نبودم. خاطرات زيبا از اقامت در اين جا را حفظ خواهم كرد».
او در 12 يوليو 1814م به جده رسيد و از آن جا به طائف سفر كرد. سپس از آن جا به مكه مكرمه برای ادای فريضه حج سفر نمود. پيش از اين بوركهارت به حج برود، با خودش مقرر كرده بود كه برای آن زندگی پر از مشكلات و ناملايماتي كه در انتظار اوست، لوازم كافي را تهيه نمايد؛ لذا در سال 1808م برای فراگيري زبان عربی، طب، نجوم و علوم ديگر به دانشگاه كمبريج ملحق شد. سپس به قصد قرآن و تفقه در دين اسلامي به حلب رفت. او در 8 سپتامبر 1814م به مكه رسيد. بوركهارت خود را در مراسم حج با نام مستعار «شيخ ابراهیم بن عبدالله» جای داد. آگاهي او به زبان عربی و اطلاعش از احوال مسلمانان و عادات آنها او را در هدفش ياري نمود، به طورى كه توانست تمام موسم حج را در مكه به سربرد و در مناسك و شعائر، بدون اين كه کسی به او شك كند، مشاركت كند. خود او مى‌نويسد: «در طول تمامي سفرهایم در شرق؛ همانند مدتي كه در مكه بودم، راحت نبودم. خاطرات زيبا از اقامت در اين جا را حفظ خواهم كرد».


شكي نيست كه بوركهارت وقتش را بيهوده تلف نكرده است؛ چرا كه ده‌ها صفحه درباره مشاهداتش را با وصفي دقيق و خواندنی نوشته است. او توصيف مفصلي از بيت‌الله الحرام در خلال شب‌های ماه رمضان ارائه داده است. وى مى‌نويسد: «پس از روزي بلند و داغ از ماه رمضان، نسيم خنكي در مكه مى‌وزد». او در وصف مكه مى‌گويد: «مى‌توان آن را شهري زيبا دانست؛ چرا كه خيابان‌هایش از خيابان‌های ديگر شهرهای شرقي عريض‌تر و خانه‌هایش عالي و با سنگ بنا شده است. در آنها تعدادي از پنجره‌هاست كه بر خيابان‌هایی با مناظري پوشيده از گياهان باز مى‌شود؛ به خلاف مصر و سوريه كه غالباً ً بر راه مشرف نيست». در جای ديگر مى‌گويد: «مكه از جميع جهات مفتوح است؛ لكن كوه‌های محيط بر آن مانعي دژ مانند در برابر دشمنان تشكيل داده است. در زمان قديم سه ديوار اطراف آن را محافظت مى‌كرد».
شكي نيست كه بوركهارت وقتش را بيهوده تلف نكرده است؛ چرا كه ده‌ها صفحه درباره مشاهداتش را با وصفي دقيق و خواندنی نوشته است. او توصيف مفصلي از بيت‌الله الحرام در خلال شب‌های ماه رمضان ارائه داده است. وى مى‌نويسد: «پس از روزي بلند و داغ از ماه رمضان، نسيم خنكي در مكه مى‌وزد». او در وصف مكه مى‌گويد: «مى‌توان آن را شهري زيبا دانست؛ چرا كه خيابان‌هایش از خيابان‌های ديگر شهرهای شرقي عريض‌تر و خانه‌هایش عالي و با سنگ بنا شده است. در آنها تعدادي از پنجره‌هاست كه بر خيابان‌هایی با مناظري پوشيده از گياهان باز مى‌شود؛ به خلاف مصر و سوريه كه غالباً ً بر راه مشرف نيست». در جای ديگر مى‌گويد: «مكه از جميع جهات مفتوح است؛ لكن كوه‌های محيط بر آن مانعي دژ مانند در برابر دشمنان تشكيل داده است. در زمان قديم سه ديوار اطراف آن را محافظت مى‌كرد».
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش