۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'راهي' به 'راهی') |
جز (جایگزینی متن - 'حرز الأمانیو وجه التهاني في القراءات السبع' به 'حرز الأماني و وجه التهاني في القراءات السبع') |
||
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۹: | خط ۹: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |محمد | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| data-type="authorbirthDate" | | | data-type="authorbirthDate" |647 - 649ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |مردا در حومه نابلس | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |[[حسن راشدى]] | ||
[[ابن نحاس، محمد بن ابراهیم|ابن نحاس]] | |||
خطیب مردا | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" | | | data-type="authorWritings" |المفيد في شرح القصيد (شرح القصيدة الشاطبية في القراءات السبع) | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
خط ۳۱: | خط ۳۵: | ||
</div> | </div> | ||
'''ابن جُباره، ابوالعباس احمد بن محمد بن عبدالولى مقدسى مرداوى'''، ملقب به شهابالدين، مقرى، فقيه، نحوى و مفسر سدههاى 7 و 8ق، بوده است. | '''ابن جُباره، ابوالعباس احمد بن محمد بن عبدالولى مقدسى مرداوى''' (متولد 647-649-وفات 728ق)، ملقب به شهابالدين، مقرى، فقيه، نحوى و مفسر سدههاى 7 و 8ق، بوده است. | ||
وى فرزند یکى از علماى بزرگ حنبلى است. نسبت «مرداوى» اشاره به این نكته دارد كه اصل این خاندان از قريه «مردا» در حومه نابلس بوده است. | وى فرزند یکى از علماى بزرگ حنبلى است. نسبت «مرداوى» اشاره به این نكته دارد كه اصل این خاندان از قريه «مردا» در حومه نابلس بوده است. | ||
== | ==ولادت== | ||
وى در فاصله سالهاى 647 - 649ق، احتمالاً در مردا چشم به جهان گشود. | وى در فاصله سالهاى 647 - 649ق، احتمالاً در مردا چشم به جهان گشود. | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
و از كودكى تحت مراقبت پدرش آغاز به تحصيل كرد. وى بعد از 680ق به مصر سفر كرد و در مدت اقامت طولانى خود در آن ديار از محضر بزرگانى چون حسن | و از كودكى تحت مراقبت پدرش آغاز به تحصيل كرد. وى بعد از 680ق به مصر سفر كرد و در مدت اقامت طولانى خود در آن ديار از محضر بزرگانى چون [[حسن راشدى]]، [[ابن نحاس، محمد بن ابراهیم|ابن نحاس]] و قرافى به ترتيب علوم قرائت، نحو و اصول فقه را فراگرفت. از مشايخ ساير بلاد چون خطیب مردا، کرمانى و ابن عبدالدائم نيز بهره جست و از برخى ديگر حديث شنيد، سپس حج گزارد و مدتى مجاور مكه شد. | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
بعد از آن، به دمشق رفت و در صالحيه اقامت گزيد و مجلس درس دائر كرد. از مهمترين شاگردان ابن جباره كه در قدس و دمشق از او بهره بردهاند، مىتوان از شمسالدين ذهبى و علمالدين برزالى نام برد. | بعد از آن، به دمشق رفت و در صالحيه اقامت گزيد و مجلس درس دائر كرد. از مهمترين شاگردان ابن جباره كه در قدس و دمشق از او بهره بردهاند، مىتوان از [[ذهبی، محمد بن احمد|شمسالدين ذهبى]] و [[علمالدين برزالى]] نام برد. | ||
ابن جباره پس از ترك دمشق به حلب رفت و مدتى در آن شهر اقامت گزيد و به تدريس پرداخت. از شاگردان مهم او در این دوره مىتوان زينالدين ابن وردى را ذكر كرد. وى با وجود اينكه علوم مختلف اسلامى را تحصيل كرده، در نحو و تفسير نيز تأليفاتى داشت، شهرت خود را بيشتر مديون علم قرائت بود كه آن را نزد مشايخ بزرگ مصر و شام فراگرفته بود. در این فن آثار متعددى نيز تأليف نمود و شاگردانى همچون شريف احمد بن قرمى، عبدالله بن سليمان مراكشى، عبدالرحمان بن ابىبكر كركى، احمد بن نحله، ابوالمعالى محمد بن لبان و ابواسحاق ابراهیم بن احمد شامى تربيت كرد. | ابن جباره پس از ترك دمشق به حلب رفت و مدتى در آن شهر اقامت گزيد و به تدريس پرداخت. از شاگردان مهم او در این دوره مىتوان زينالدين ابن وردى را ذكر كرد. وى با وجود اينكه علوم مختلف اسلامى را تحصيل كرده، در نحو و تفسير نيز تأليفاتى داشت، شهرت خود را بيشتر مديون علم قرائت بود كه آن را نزد مشايخ بزرگ مصر و شام فراگرفته بود. در این فن آثار متعددى نيز تأليف نمود و شاگردانى همچون شريف احمد بن قرمى، عبدالله بن سليمان مراكشى، عبدالرحمان بن ابىبكر كركى، احمد بن نحله، ابوالمعالى محمد بن لبان و ابواسحاق ابراهیم بن احمد شامى تربيت كرد. | ||
خط ۵۱: | خط ۵۵: | ||
#شرح عقيلة أتراب القصائد في أسنى المقاصد، معروف به شرح الرائية؛ | #شرح عقيلة أتراب القصائد في أسنى المقاصد، معروف به شرح الرائية؛ | ||
#مختصر الكشاف عن حقائق التنزيل؛ | #مختصر الكشاف عن حقائق التنزيل؛ | ||
#المفيد في شرح القصيد، معروف به شرح الشاطبية (اين کتاب در 4 جلد بوده و شرحى بر قصيده لامیّه در قرائات سبع، معروف به [[حرز الأماني و وجه التهاني في القراءات السبع|حرز | #المفيد في شرح القصيد، معروف به شرح الشاطبية (اين کتاب در 4 جلد بوده و شرحى بر قصيده لامیّه در قرائات سبع، معروف به [[حرز الأماني و وجه التهاني في القراءات السبع|حرز الأمانیو وجه التهاني]] از شاطبى است). | ||
علاوه بر این آثارى از قبيل شرح قصيده نونيه سخاوى در تجوید و شرح الفيه ابن معطى در نحو نيز به وى نسبت داده شده است.<ref>پاکتچی، احمد، ج3، ص203</ref>. | علاوه بر این آثارى از قبيل شرح قصيده نونيه سخاوى در تجوید و شرح الفيه ابن معطى در نحو نيز به وى نسبت داده شده است.<ref>پاکتچی، احمد، ج3، ص203</ref>. |
ویرایش