۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
'''امین الدوله ابوالفرج بن موفقالدين يعقوب بن اسحاق كَرَكى''' به سال 630ق (1233م) پزشك و نویسنده مشهور مسيحى در شام ديده به جهان گشود. | '''امین الدوله ابوالفرج بن موفقالدين يعقوب بن اسحاق كَرَكى''' به سال 630ق (1233م) پزشك و نویسنده مشهور مسيحى در شام ديده به جهان گشود. | ||
با آنكه نام، شهرت و دين او و نيز نام پدرش در آغازِ برخى از نسخههاى آثار او آمده، ولى حاجى خليفه لقب او را امین الدوله | با آنكه نام، شهرت و دين او و نيز نام پدرش در آغازِ برخى از نسخههاى آثار او آمده، ولى حاجى خليفه لقب او را امین الدوله والدين و نامش را ابوالفرج يعقوب آورده است. | ||
پدر او از مسيحيان كرك (در خاور بحر المیت، در اردن) بود و در روزگار الملك الناصر يوسف بن محمد ايوبى (634- 658ق) در صَرخد به شغل ديوانى گمارده شد و در همین ايام با ابن ابى اصيبعه آشنايى و پيوندى دير پا يافت. همین دوستى سبب شد كه ابن ابى اصيبعه به خواهش او، پسرش ابوالفرج را به شاگردى بپذيرد. ابن ابى اصيبعه از هوشمندى، متانت، كم حرفى و علاقهمندى شاگرد خود به دانستن احوال دانشمندان ياد كرده است و جامعترين شرح حال ابن قف را نيز در اثر مشهور همو مىتوان يافت؛ اگرچه به احتمال، اطلاعات مربوط به سالهاى پس از 668ق درباره ابن قف را شاگردان ابن ابى اصيبعه به کتاب افزودهاند. | پدر او از مسيحيان كرك (در خاور بحر المیت، در اردن) بود و در روزگار الملك الناصر يوسف بن محمد ايوبى (634- 658ق) در صَرخد به شغل ديوانى گمارده شد و در همین ايام با ابن ابى اصيبعه آشنايى و پيوندى دير پا يافت. همین دوستى سبب شد كه ابن ابى اصيبعه به خواهش او، پسرش ابوالفرج را به شاگردى بپذيرد. ابن ابى اصيبعه از هوشمندى، متانت، كم حرفى و علاقهمندى شاگرد خود به دانستن احوال دانشمندان ياد كرده است و جامعترين شرح حال ابن قف را نيز در اثر مشهور همو مىتوان يافت؛ اگرچه به احتمال، اطلاعات مربوط به سالهاى پس از 668ق درباره ابن قف را شاگردان ابن ابى اصيبعه به کتاب افزودهاند. | ||
ابوالفرج کتابهاى «المسائل» حنين بن اسحاق، «الفصول و تقدمة المعرفه» [[بقراط]] و نيز آثار رازى را نزد ابن ابى اصيبعه خواند و مقدمات ضرورى طب، شناخت انواع بيمارى و راههاى مداواى آنها را فراگرفت. پس از چندى همراه پدر به دمشق رفت و نزد دانشمندان آن ديار نيز به شاگردى پرداخت. طب را نزد حكيم نجمالدين بن منفاخ و موفقالدين يعقوب سامرى، فلسفه را نزد شيخ شمسالدين عبدالحمید خسروشاهى و عزالدين حسن غنوى ضرير و هندسه را نزد شيخ | ابوالفرج کتابهاى «المسائل» حنين بن اسحاق، «الفصول و تقدمة المعرفه» [[بقراط]] و نيز آثار رازى را نزد ابن ابى اصيبعه خواند و مقدمات ضرورى طب، شناخت انواع بيمارى و راههاى مداواى آنها را فراگرفت. پس از چندى همراه پدر به دمشق رفت و نزد دانشمندان آن ديار نيز به شاگردى پرداخت. طب را نزد حكيم نجمالدين بن منفاخ و موفقالدين يعقوب سامرى، فلسفه را نزد شيخ شمسالدين عبدالحمید خسروشاهى و عزالدين حسن غنوى ضرير و هندسه را نزد شيخ مؤيدالدين عرضى فراگرفت. با این همه به طب بيش از ساير دانشها اقبال داشت و در آغاز كار چند سال در دژ عجلون طبابت كرد و سپس به دمشق بازگشت. | ||
وى به رغم اشتغال به معالجه سپاهيان مملوكى، از مشهورترين استادان طب زمان خود در سوريه بود و نيز به داشتن آثار بسيار شهرت داشت. | وى به رغم اشتغال به معالجه سپاهيان مملوكى، از مشهورترين استادان طب زمان خود در سوريه بود و نيز به داشتن آثار بسيار شهرت داشت. | ||