اعتبار و کاربرد روایات تفسیری: تفاوت میان نسخه‌ها

# استفاده از روایات تفسیری جهت اثبات جاودانگی و گستردگی مفاهیم آیات؛

# اثبات اینکه روایات تفسیری در تعیین مبهات آیات به‌عنوان بهترین راه برای رفع ابهام کاربرد دارند؛

# اثبات اینکه مراجعه به روایات تفسری در ذیل آیات‌الاحکام برای درک صحیح احکام مربوطه بسیار ضروری و کارساز است.

روش تحقیق و تألیف این کتاب، با توجه به ماهیت موضوع مورد پژوهش و اهداف مورد نظر نگارنده، روش توصیفی و تاریخی است و مدارک و مستندات آن عمدتاً از آیات قرآن و روایات معصومان(ع) و نیز اقوال و آرای دانشمندان علوم معارف مربوط به قرآن و حدیث انتخاب گردیده‌اند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/8301/1/19 ر.ک: همان، ص‎19-20]</ref>.

در فصل اول کتاب به طرح موضوع اعتبار و یا عدم اعتبار این‌گونه روایات (اخبار واحد) و تقریر محل بحث و ارائه دیدگاه مخالفان و موافقان اعتبار حجیت روایات تفسیری پرداخته شده است و در بخش مخالفان این نظریه نام افرادی چون [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]]، [[نائینی، محمدحسین|مرحوم نائینی]]، [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاءالدین عراقی]]، [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبایی]] و... و در بخش موافقان نیز نام آیات: [[فاضل موحدی لنکرانی، محمد|فاضل لنکرانی]]، [[سبحانی تبریزی، جعفر|جعفر سبحانی]]، [[خویی، ابوالقاسم|سید ابوالقاسم خوئی]]، [[معرفت، محمد هادی|محمدهادی معرفت]] به چشم می‌خورد و در نهایت با یک جمع‎بندی، این فصل به پایان می‌رسد.

فصل آخر نیز در چهار بخش: عبادات، معاملات، احوالات شخصی و جنایات و حدود و تعزیرات، تدوین شده است.