پرش به محتوا

کافی، حسن بن طورخان: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۶ سپتامبر ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ه‎ها' به 'ه‌ها'
جز (جایگزینی متن - 'ه‎د' به 'ه‌د')
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ها' به 'ه‌ها')
خط ۵۹: خط ۵۹:
در سال 1005ق، به‎همراه سلطان محمدخان بن مرادخان برای جنگی به نام اکرای و جنگ تابور حاضر گشت و آنان موفق شدند در جنگی با لشکریان هفت پادشاه به پیروزی چشمگیری دست پیدا کنند. اندکی نگذشت که سلطان، امر قضاوت دائمی آقحصار را به ایشان واگذار نمود و شرط نمود که پس از بازنشستگی به امر تدریس برای طلاب آن منطقه بپردازد<ref>ر.ک: همان، صفحه هجده</ref>.
در سال 1005ق، به‎همراه سلطان محمدخان بن مرادخان برای جنگی به نام اکرای و جنگ تابور حاضر گشت و آنان موفق شدند در جنگی با لشکریان هفت پادشاه به پیروزی چشمگیری دست پیدا کنند. اندکی نگذشت که سلطان، امر قضاوت دائمی آقحصار را به ایشان واگذار نمود و شرط نمود که پس از بازنشستگی به امر تدریس برای طلاب آن منطقه بپردازد<ref>ر.ک: همان، صفحه هجده</ref>.


در اواخر سال 1008ق، رساله «نظام العلماء» را به پایان برد و سپس به تصحیح و پاک‎نویس کردن برخی دست‎نوشته‎های خویش همچون کتاب «تمحيص التلخيص» در علم بلاغت و کتاب «روضات الجنات في أصول الاعتقادات» در علم کلام پرداخت<ref>ر.ک: همان، صفحه هجده - نوزده</ref>.
در اواخر سال 1008ق، رساله «نظام العلماء» را به پایان برد و سپس به تصحیح و پاک‎نویس کردن برخی دست‎نوشته‌های خویش همچون کتاب «تمحيص التلخيص» در علم بلاغت و کتاب «روضات الجنات في أصول الاعتقادات» در علم کلام پرداخت<ref>ر.ک: همان، صفحه هجده - نوزده</ref>.


==خدمات اجتماعی==
==خدمات اجتماعی==
حسن کافی در نزدیکی آقحصار در حومه تراونیک شهرکی بنا نمود که آن را نوآباد نامید و در آن منطقه مسجد، مدرسه، تکیه‌ای برای اهل ذکر، مکتبی برای تحصیل کودکان، خانی برای مسافران و حمامی برای همه مردم آن منطقه بنا نمود و آب شرب را نیز مهیا کرد و مجالس درس را در آن به راه انداخت و طلاب بسیاری از مناطق مختلف بوسنی به دور وی گرد آمدند و از علم وی بهره‎مند گشتند. این شهرک در حال حاضر از بین رفته و تنها قبرش نزدیک مسجد و برخی ویرانه‎های دیگر باقی مانده است<ref>ر.ک: همان، صفحه بیست‎وسه</ref>.
حسن کافی در نزدیکی آقحصار در حومه تراونیک شهرکی بنا نمود که آن را نوآباد نامید و در آن منطقه مسجد، مدرسه، تکیه‌ای برای اهل ذکر، مکتبی برای تحصیل کودکان، خانی برای مسافران و حمامی برای همه مردم آن منطقه بنا نمود و آب شرب را نیز مهیا کرد و مجالس درس را در آن به راه انداخت و طلاب بسیاری از مناطق مختلف بوسنی به دور وی گرد آمدند و از علم وی بهره‎مند گشتند. این شهرک در حال حاضر از بین رفته و تنها قبرش نزدیک مسجد و برخی ویرانه‌های دیگر باقی مانده است<ref>ر.ک: همان، صفحه بیست‎وسه</ref>.


==مهارت در شعر و شاعری==
==مهارت در شعر و شاعری==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش