۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
مسند ابن الجعد: تفاوت میان نسخه‌ها
←گزارش محتوا
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
در فصل دوم این باب به مسند ابن جعد و اینکه بغوی این نام را برای کتاب انتخاب کرده اشاره شده است. در حقیقت نام کتاب [[علی بن جعد]] به او باز نمی‌گردد؛ چراکه او این کتاب را تألیف نکرد و بالطبع نامش نیز از او نیست. شاگردش ابوالقاسم بغوی این کتاب را از آنچه از ابن جعد و دیگران روایت کرد گردآوری نمود. بغوی پسازآنکه کتاب را جمع کرد نامش را «حدیث علی بن الجعد الجوهری» گذاشت. این نام بر جلد هر جزء از اجزای کتاب نوشته شده: «الجزء... من حدیث علی بن الجعد» و همچنین در انتهای کتاب نوشته است: «آخر حدیث علی بن الجعد الجوهری». این دلیل قطعی است بر اینکه بغوی نام «حدیث ابن الجعد» را بر کتاب گذاشته است. اینکه اکنون اسم دیگری بر کتاب گذاشته شد تنها برای رعایت اختصار یا کامل بودن در اسم ابن الجعد است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39245/1/199 ر.ک: همان، ص199]</ref>. | در فصل دوم این باب به مسند ابن جعد و اینکه بغوی این نام را برای کتاب انتخاب کرده اشاره شده است. در حقیقت نام کتاب [[علی بن جعد]] به او باز نمی‌گردد؛ چراکه او این کتاب را تألیف نکرد و بالطبع نامش نیز از او نیست. شاگردش ابوالقاسم بغوی این کتاب را از آنچه از ابن جعد و دیگران روایت کرد گردآوری نمود. بغوی پسازآنکه کتاب را جمع کرد نامش را «حدیث علی بن الجعد الجوهری» گذاشت. این نام بر جلد هر جزء از اجزای کتاب نوشته شده: «الجزء... من حدیث علی بن الجعد» و همچنین در انتهای کتاب نوشته است: «آخر حدیث علی بن الجعد الجوهری». این دلیل قطعی است بر اینکه بغوی نام «حدیث ابن الجعد» را بر کتاب گذاشته است. اینکه اکنون اسم دیگری بر کتاب گذاشته شد تنها برای رعایت اختصار یا کامل بودن در اسم ابن الجعد است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39245/1/199 ر.ک: همان، ص199]</ref>. | ||
تعداد مشایخ [[علی بن جعد|ابن جعد]] که بغوی احادیثش را از آنها در مسند گردآورده شصت تن هستند که با تحقیق در آن معلوم می‌شود که بیشتر احادیث مسند از ثقات روایت شده است. قریب به نصف مسند (از شماره 60 تا 1809) از شعبة بن حجاج که در روایت بسیار سختگیر است نقل شده است<ref>ر.ک: همان، ص211</ref>. شعبة بن حجاج در برخورد با پدیده تدلیس و مدلسان سختگیری و شدت عمل زیادی بکار برد. در منابع مختلف عبارات شدیداللحنی به نقل از وی در مخالفت با تدلیس وارد شده است. بهطور مثال وی تدلیس را «برادر کذب» یا «بدتر از زنا» می‌داند. علاوه بر این، در برخی از گزارشات رویکرد نقادانه و برخوردهای عملی وی با مدلسان گزارش شده است. از جمله آنها، دو گزارشی است که در آن شعبه با نگاهی انتقادی به احادیث قتاده نگریسته است. شعبه با دقت در الفاظ تحملی که قتاده به هنگام نقل حدیث بکار برده است، روایات مدلس وی را از بقیه روایاتش تشخیص داده است<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/19080/69 ر.ک: لطفی، سید مهدی؛ معارف، مجید؛ ص69]</ref>. | تعداد مشایخ [[علی بن جعد|ابن جعد]] که بغوی احادیثش را از آنها در مسند گردآورده شصت تن هستند که با تحقیق در آن معلوم می‌شود که بیشتر احادیث مسند از ثقات روایت شده است. قریب به نصف مسند (از شماره 60 تا 1809) از شعبة بن حجاج که در روایت بسیار سختگیر است نقل شده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/29065/1/211 ر.ک: همان، ص211]</ref>. شعبة بن حجاج در برخورد با پدیده تدلیس و مدلسان سختگیری و شدت عمل زیادی بکار برد. در منابع مختلف عبارات شدیداللحنی به نقل از وی در مخالفت با تدلیس وارد شده است. بهطور مثال وی تدلیس را «برادر کذب» یا «بدتر از زنا» می‌داند. علاوه بر این، در برخی از گزارشات رویکرد نقادانه و برخوردهای عملی وی با مدلسان گزارش شده است. از جمله آنها، دو گزارشی است که در آن شعبه با نگاهی انتقادی به احادیث قتاده نگریسته است. شعبه با دقت در الفاظ تحملی که قتاده به هنگام نقل حدیث بکار برده است، روایات مدلس وی را از بقیه روایاتش تشخیص داده است<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/19080/69 ر.ک: لطفی، سید مهدی؛ معارف، مجید؛ ص69]</ref>. | ||
مسند [[علی بن جعد|ابن جعد]] مشتمل بر احادیث مرفوعه و فتاوی صحابه و تابعین و اخبار گروهی از روات و سیره آنهاست. البته احادیث مرفوعه ویژگی غالب بر آن است و احادیثی در این کتاب ذکر شده که در دیگر کتبی اهل سنت نیامده است. همچنین به اعتقاد محقق کتاب حدیث موضوع و ساختگی در این مسند وارد نشده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39245/1/212 ر.ک: مقدمه محقق، ص212]</ref>. | مسند [[علی بن جعد|ابن جعد]] مشتمل بر احادیث مرفوعه و فتاوی صحابه و تابعین و اخبار گروهی از روات و سیره آنهاست. البته احادیث مرفوعه ویژگی غالب بر آن است و احادیثی در این کتاب ذکر شده که در دیگر کتبی اهل سنت نیامده است. همچنین به اعتقاد محقق کتاب حدیث موضوع و ساختگی در این مسند وارد نشده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39245/1/212 ر.ک: مقدمه محقق، ص212]</ref>. | ||