پرش به محتوا

الینابيع: تفاوت میان نسخه‌ها

۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲ سپتامبر ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'مخصوصا' به 'مخصوصاً'
جز (جایگزینی متن - '‌‌' به '‌')
جز (جایگزینی متن - 'مخصوصا' به 'مخصوصاً')
خط ۳۸: خط ۳۸:
ناصرخسرو در نگارش بخش‌هایی از خوان الاخوان از کتاب ینابیع بهره گرفته است؛ از آن جمله است ینبوع سی‌ام «در معنی شهادت» که ترجمه فارسی آن را در صف هشتاد‌وهفتم خوان الاخوان می‌توان یافت<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/5979/95 ر.ک: کرباسیان، ملیحه، ص 96-95]</ref>.
ناصرخسرو در نگارش بخش‌هایی از خوان الاخوان از کتاب ینابیع بهره گرفته است؛ از آن جمله است ینبوع سی‌ام «در معنی شهادت» که ترجمه فارسی آن را در صف هشتاد‌وهفتم خوان الاخوان می‌توان یافت<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/5979/95 ر.ک: کرباسیان، ملیحه، ص 96-95]</ref>.


سجستانی در مقدمه کتاب می‌گوید: «من در این کتاب خود را به آنچه گذشتگان در کتاب‌ها آورده‌اند، مشغول نخواهم داشت، بلکه بدانچه بر گردن ایشان از ایضاح و ارشاد خلق مانده است، پرداخته‌ام، چنانچه آیندگان نیز آنچه از این بابت بر گردن ما مانده است، ادا خواهند کرد»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34741/1/58 ر.ک: مقدمه مؤلف، ص59-58]</ref>. موضوع کتاب چنانکه کربن اصطلاح شیمیایی «ایزومرفیسم» را به‌کاربرده است، تشابه ینابیع یا سرچشمه‌های طبیعی و روحانی است. این یک جهان‌شناسی عمیقی است که اسماعیلیان ایرانی به آن پرداخته‌اند و تشابه عالم طبیعت و عالم ملکوت و جهان ائمه و «نطقاء» را با تأویل بیان کرده‌اند. کتاب مشتمل بر چهل نوع «ینبوع» است و در آن از تشابه ادیان الهی و «اتفاق صلیب با شهادة» سخن گفته است. در ینبوع هجدهم از «فی ان ما فی البشر اجزاءه و جوهره من النفس الکلیة» سخن رانده است که همان ایزومرفیسم در معنی کلامی و فلسفی آن است. در همین معنی در ینبوع سی‌وهشتم از «فی ان للبشر عودا الی ثواب ابدی» سخن گفته است‏ که وسعت جهان‌بینی و جهان‌شناسی اسماعیلیان و مخصوصاً ابویعقوب را می‌نمایاند<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/3853 ر.ک: زریاب، عباس، ج6، ص427]</ref>.
سجستانی در مقدمه کتاب می‌گوید: «من در این کتاب خود را به آنچه گذشتگان در کتاب‌ها آورده‌اند، مشغول نخواهم داشت، بلکه بدانچه بر گردن ایشان از ایضاح و ارشاد خلق مانده است، پرداخته‌ام، چنانچه آیندگان نیز آنچه از این بابت بر گردن ما مانده است، ادا خواهند کرد»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34741/1/58 ر.ک: مقدمه مؤلف، ص59-58]</ref>. موضوع کتاب چنانکه کربن اصطلاح شیمیایی «ایزومرفیسم» را به‌کاربرده است، تشابه ینابیع یا سرچشمه‌های طبیعی و روحانی است. این یک جهان‌شناسی عمیقی است که اسماعیلیان ایرانی به آن پرداخته‌اند و تشابه عالم طبیعت و عالم ملکوت و جهان ائمه و «نطقاء» را با تأویل بیان کرده‌اند. کتاب مشتمل بر چهل نوع «ینبوع» است و در آن از تشابه ادیان الهی و «اتفاق صلیب با شهادة» سخن گفته است. در ینبوع هجدهم از «فی ان ما فی البشر اجزاءه و جوهره من النفس الکلیة» سخن رانده است که همان ایزومرفیسم در معنی کلامی و فلسفی آن است. در همین معنی در ینبوع سی‌وهشتم از «فی ان للبشر عودا الی ثواب ابدی» سخن گفته است‏ که وسعت جهان‌بینی و جهان‌شناسی اسماعیلیان و مخصوصاًً ابویعقوب را می‌نمایاند<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/3853 ر.ک: زریاب، عباس، ج6، ص427]</ref>.


وی کتابش را به چهل ینبوع تقسیم کرده و هر ینبوعی را مشابه حدی از حدود دینی معروف در نظام اسماعیلی قرار داده است. او کتابش را با حمد و تقدیس کسی که او را از عدم خلق کرده و منزه از ویژگی‌های کسی است که با لفظ می‌گوید و با گوش می‌شنود آغاز می‌کند. او در مقدمه متذکر شده که در ینابیع قصد تکرار مباحث و دیدگاه‌هایی که گذشتگان به آن پرداخته‌اند را ندارد؛ بلکه مایل است آرایی را بنویسد که در مباحثشان از آن سخن نگفته‌اند و دین آن بر عهده ایشان باقی‌مانده است؛ بنابراین سجستانی ایفای این بدهی را بر عهده خود لازم دانسته است، باشد که همان‌گونه که او این دین را پرداخت کرده است دیگران نیز دینی که بر عهده اوست را ایفاء کنند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34741/1/48 ر.ک: مقدمه تحقیق، ص49-48]</ref>.
وی کتابش را به چهل ینبوع تقسیم کرده و هر ینبوعی را مشابه حدی از حدود دینی معروف در نظام اسماعیلی قرار داده است. او کتابش را با حمد و تقدیس کسی که او را از عدم خلق کرده و منزه از ویژگی‌های کسی است که با لفظ می‌گوید و با گوش می‌شنود آغاز می‌کند. او در مقدمه متذکر شده که در ینابیع قصد تکرار مباحث و دیدگاه‌هایی که گذشتگان به آن پرداخته‌اند را ندارد؛ بلکه مایل است آرایی را بنویسد که در مباحثشان از آن سخن نگفته‌اند و دین آن بر عهده ایشان باقی‌مانده است؛ بنابراین سجستانی ایفای این بدهی را بر عهده خود لازم دانسته است، باشد که همان‌گونه که او این دین را پرداخت کرده است دیگران نیز دینی که بر عهده اوست را ایفاء کنند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34741/1/48 ر.ک: مقدمه تحقیق، ص49-48]</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش