پرش به محتوا

کلیات دیوان معزی: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۳ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ه‎ا' به 'ه‌ا'
جز (جایگزینی متن - 'ی‎خ' به 'ی‌خ')
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ا' به 'ه‌ا')
خط ۳۸: خط ۳۸:
محمد بن عبدالملک نیشابوری معروف به امیر معزی نیشابوری، معروف‎ترین شاعر عصر سلاجقه که در دستگاه سلطان ملکشاه و سنجر بن ملکشاه سلجوقی به امیرالشعرایی معروف بوده است و بنا به نوشته استاد همایی «الحق لقبی به مورد و اسمی با مسما داشته؛ چه در عهد سلاجقه کمتر شاعری از حیث فصاحت و جزالت اسلوب و شیرینی سخن، خاصه در تغزل که فن مخصوص اوست به پایه معزی رسید». استاد اقبال آشتیانی در مقدمه دیوان معزی می‌نویسد: «دیوان این شاعر مشتمل‎ بر‎ یک سلسله وقایع‎ بسیار مهم است که یا ضبط آن‎ها از قلم مورخین‎ سلاجقه‎ فوت‎ شده و یا به‎وسیله آن‎ها می‌شود نوشته‎های آن مورخین را تکمیل و تصحیح کرد. تا‎ آنجا‎ که می‌توان دیوان امیر معزی را مکمل‎ تاریخ سلاجقه و معاصرین ایشان دانست»<ref>ر.ک: یلمه‎ها، احمدرضا، ص238</ref>.
محمد بن عبدالملک نیشابوری معروف به امیر معزی نیشابوری، معروف‎ترین شاعر عصر سلاجقه که در دستگاه سلطان ملکشاه و سنجر بن ملکشاه سلجوقی به امیرالشعرایی معروف بوده است و بنا به نوشته استاد همایی «الحق لقبی به مورد و اسمی با مسما داشته؛ چه در عهد سلاجقه کمتر شاعری از حیث فصاحت و جزالت اسلوب و شیرینی سخن، خاصه در تغزل که فن مخصوص اوست به پایه معزی رسید». استاد اقبال آشتیانی در مقدمه دیوان معزی می‌نویسد: «دیوان این شاعر مشتمل‎ بر‎ یک سلسله وقایع‎ بسیار مهم است که یا ضبط آن‎ها از قلم مورخین‎ سلاجقه‎ فوت‎ شده و یا به‎وسیله آن‎ها می‌شود نوشته‎های آن مورخین را تکمیل و تصحیح کرد. تا‎ آنجا‎ که می‌توان دیوان امیر معزی را مکمل‎ تاریخ سلاجقه و معاصرین ایشان دانست»<ref>ر.ک: یلمه‎ها، احمدرضا، ص238</ref>.


شیوه شعر معزی از شاعران متقدم خراسان فرقی محسوس ندارد و در واقع سبک آنان را پیروی کرده است و قصاید او خواه از حیث موضوع و خواه از حیث الفاظ قصاید فرخی و عنصری را به نظم می‎آورد و اغلب شباهت مابین سبک‎ها کاملاً ظاهر می‌شود؛ مانند قصیده‎ای که در مدح عمید الدوله جمشید بن بهمنیار وزیر فارس و اصفهان ساخته و آن قصیده معروف فرخی را با مطلع:
شیوه شعر معزی از شاعران متقدم خراسان فرقی محسوس ندارد و در واقع سبک آنان را پیروی کرده است و قصاید او خواه از حیث موضوع و خواه از حیث الفاظ قصاید فرخی و عنصری را به نظم می‎آورد و اغلب شباهت مابین سبک‎ها کاملاً ظاهر می‌شود؛ مانند قصیده‌ای که در مدح عمید الدوله جمشید بن بهمنیار وزیر فارس و اصفهان ساخته و آن قصیده معروف فرخی را با مطلع:


'''برآمد نیلگون ابری، ز روی نیلگون دریا***چو رأی عاشقان گردان، چو طبع بیدلان شیدا'''
'''برآمد نیلگون ابری، ز روی نیلگون دریا***چو رأی عاشقان گردان، چو طبع بیدلان شیدا'''


سروده متذکر می‌سازد. امیر معزی در قصیده‎ای که چند بیت از آن برای مقایسه نقل می‌شود، گفته:
سروده متذکر می‌سازد. امیر معزی در قصیده‌ای که چند بیت از آن برای مقایسه نقل می‌شود، گفته:


'''برآمد ساج گون ابری، ز روی نیلگون دریا***بخار مرکز خاکی، نقاب قبه خضرا'''
'''برآمد ساج گون ابری، ز روی نیلگون دریا***بخار مرکز خاکی، نقاب قبه خضرا'''
خط ۶۲: خط ۶۲:
'''ربع از دلم پرخون کنم، خاک دمن گلگون کنم***اطلال را جیحون کنم، از آب چشم خویشتن'''<ref>ر.ک: همان، ص15</ref>.
'''ربع از دلم پرخون کنم، خاک دمن گلگون کنم***اطلال را جیحون کنم، از آب چشم خویشتن'''<ref>ر.ک: همان، ص15</ref>.


این چاپ از دیوان‎ که در سال 1362ش توسط ناصر هیّری از سوی نشر مرزبان صورت گرفته‎ بسیار‎ مغلوط و نابسامان و به‎گونه‎ای بازاری صورت‎ گرفته‎ است‎. مصحح‎‎ مشخص‎ نکرده که چه‎ نسخه‎ای‎ از چه قرنی در دست داشته است؛ اما از شواهد به نظر می‎آید که‎ نسخه ایشان‎ بسیار‎ شبیه‎ نسخه استاد اقبال بوده و یا از روی‎ آن‎ نسخه‎ استنساخ‎ شده‎ است‎. متن این دیوان به‎مراتب از متن دیوان تصحیح‎ استاد‎ اقبال، غیر علمی‌تر و نامستندتر است و علاوه بر اینکه هیچ اطلاعی در مورد نسخه اساس یا نسخ بدل مورد استفاده‎ مصحح نداریم و هویت نسخه برای خواننده ناشناخته و مجهول است، اغلاط و تحریفات‎ و تصحیفات‎ فروانی در متن دیوان مشهود است که به تصریح می‌توان اذعان کرد که حتی یک‎ قصیده منقح و بی‎غلط در این دیوان نمی‌توان یافت<ref>ر.ک: یلمه‎ها، احمدرضا، ص 240-239</ref>.
این چاپ از دیوان‎ که در سال 1362ش توسط ناصر هیّری از سوی نشر مرزبان صورت گرفته‎ بسیار‎ مغلوط و نابسامان و به‎گونه‌ای بازاری صورت‎ گرفته‎ است‎. مصحح‎‎ مشخص‎ نکرده که چه‎ نسخه‌ای‎ از چه قرنی در دست داشته است؛ اما از شواهد به نظر می‎آید که‎ نسخه ایشان‎ بسیار‎ شبیه‎ نسخه استاد اقبال بوده و یا از روی‎ آن‎ نسخه‎ استنساخ‎ شده‎ است‎. متن این دیوان به‎مراتب از متن دیوان تصحیح‎ استاد‎ اقبال، غیر علمی‌تر و نامستندتر است و علاوه بر اینکه هیچ اطلاعی در مورد نسخه اساس یا نسخ بدل مورد استفاده‎ مصحح نداریم و هویت نسخه برای خواننده ناشناخته و مجهول است، اغلاط و تحریفات‎ و تصحیفات‎ فروانی در متن دیوان مشهود است که به تصریح می‌توان اذعان کرد که حتی یک‎ قصیده منقح و بی‎غلط در این دیوان نمی‌توان یافت<ref>ر.ک: یلمه‎ها، احمدرضا، ص 240-239</ref>.


دسته‎ای از تحریفات و تصحیفات متن دیوان به‎گونه‎ای است که در بسیاری از ابیات، واژه‎ای در‎ مصاریع‎ اول و دوم مکرر ضبط گردیده است. درحالی‎که اکثر ابیات این شاعر دارای‎ صنعت ترصیع و موازنه بوده و اگر شاعر عبارت و کلامی در‎ مصرع‎‎ ثانی قرینه آن را لحاظ‎ داشته‎، لیکن در چاپ دیوان، این موازنه‎ها رعایت نگردیده و واژه‎های‎ مکرر در مصراع‎های متفاوت مضبوط است. از جمله در بیت 57 چنین تحریف شده است:
دسته‌ای از تحریفات و تصحیفات متن دیوان به‎گونه‌ای است که در بسیاری از ابیات، واژه‌ای در‎ مصاریع‎ اول و دوم مکرر ضبط گردیده است. درحالی‎که اکثر ابیات این شاعر دارای‎ صنعت ترصیع و موازنه بوده و اگر شاعر عبارت و کلامی در‎ مصرع‎‎ ثانی قرینه آن را لحاظ‎ داشته‎، لیکن در چاپ دیوان، این موازنه‎ها رعایت نگردیده و واژه‎های‎ مکرر در مصراع‎های متفاوت مضبوط است. از جمله در بیت 57 چنین تحریف شده است:


'''فتح تو گویم اکنون‎ هر‎ ساعتی مکرر***مدح تو گویم اکنون هر لحظه‎ای مثنا'''
'''فتح تو گویم اکنون‎ هر‎ ساعتی مکرر***مدح تو گویم اکنون هر لحظه‌ای مثنا'''


به‎جای واژه «گویم» مکرر در مصرع ثانی، «خوانم» صحیح است<ref>ر.ک: یلمه‎ها، احمدرضا، ص253</ref>.
به‎جای واژه «گویم» مکرر در مصرع ثانی، «خوانم» صحیح است<ref>ر.ک: یلمه‎ها، احمدرضا، ص253</ref>.


بسیاری از تصحیف‎ها تحریف‎های دیوان چاپی امیر معزی (و به‎تبع آن‎ چاپ‎ ناصر‎ هیّری که عیناً از روی نسخه چاپی‎ استاد اقبال صورت گرفته) به خاطر وجود‎ حروف‎ متشابه الشکل در نسخه‎های متقدم دیوان که‎ تمیز آن‎ها از یکدیگر فقط به‎ گذاردن‎ نقطه‎ و علائمی مانند سرکش است و کاتبان نسخ متأخر به‎ خاطر تساهل و تسامح و عدم تأمل، این تشابهات‎ را‎ ملحوظ نداشته و یا حروف یک کلمه که در نسخ متقدم از نظر‎ سطح‎ خط‎ کوتاه و از جهت دور خط فشرده کتابت می‌شده، مغلوط خوانده و مصحف کتابت کرده‎اند. تصحیف چنبروار‎/به‎ چنبردار‎، زره‎وار/به زره‎دار، ضم/به‎صورت‎ خم، سعد فشان/به سعد میان‎، خصما/به حصنا، خوی/به خون و نمونه‎های‎ فراوان‎ دیگر که در متن دیوان چاپی امیر معزی‎ مشهود است، ناشی از‎ همین‎ تساهل و تسامح‎های کاتبان نسخ متأخر دیوان این‎ شاعر‎ است‎ و بدیهی است تنها راه حل تنقیح و تصحیح‎ دیوان‎ این شاعر رجوع به نسخ متقدم و اصیل و مقابله و مقایسه با نسخ چاپی این‎ دیوان‎ می‎باشد<ref>ر.ک: یلمه‎ها، احمدرضا، ص257-256</ref>.
بسیاری از تصحیف‎ها تحریف‎های دیوان چاپی امیر معزی (و به‎تبع آن‎ چاپ‎ ناصر‎ هیّری که عیناً از روی نسخه چاپی‎ استاد اقبال صورت گرفته) به خاطر وجود‎ حروف‎ متشابه الشکل در نسخه‎های متقدم دیوان که‎ تمیز آن‎ها از یکدیگر فقط به‎ گذاردن‎ نقطه‎ و علائمی مانند سرکش است و کاتبان نسخ متأخر به‎ خاطر تساهل و تسامح و عدم تأمل، این تشابهات‎ را‎ ملحوظ نداشته و یا حروف یک کلمه که در نسخ متقدم از نظر‎ سطح‎ خط‎ کوتاه و از جهت دور خط فشرده کتابت می‌شده، مغلوط خوانده و مصحف کتابت کرده‌اند. تصحیف چنبروار‎/به‎ چنبردار‎، زره‎وار/به زره‎دار، ضم/به‎صورت‎ خم، سعد فشان/به سعد میان‎، خصما/به حصنا، خوی/به خون و نمونه‎های‎ فراوان‎ دیگر که در متن دیوان چاپی امیر معزی‎ مشهود است، ناشی از‎ همین‎ تساهل و تسامح‎های کاتبان نسخ متأخر دیوان این‎ شاعر‎ است‎ و بدیهی است تنها راه حل تنقیح و تصحیح‎ دیوان‎ این شاعر رجوع به نسخ متقدم و اصیل و مقابله و مقایسه با نسخ چاپی این‎ دیوان‎ می‎باشد<ref>ر.ک: یلمه‎ها، احمدرضا، ص257-256</ref>.


ابیات فراوانی را در‎ دیوان‎ این‎ شاعر یافت که یا با‎ اسقاطات و وا افتادگی‎ها ضبط‎ شده‎ و یا همچنان محل ابهام بوده‎ و مصحح‎ در کنار آن‎ها علامت پرسش گذاشته و یا ابیات فراوانی در ضمن قصیده‎ای ساقط‎ گردیده‎ و یا مصاریع دوم و سوم یک‎ بیت‎ محذوف‎ شد و یا‎ مصاریع‎ دوم و سوم یک بیت محذوف شده و مصراع‎های اول و دوم در ضمن یک بیت بیان‎ گردیده‎ و یا اختلال وزنی در آن مشهود‎ است‎. علاوه بر‎ آن‎، با‎ توجه‎ به اینکه اکثر‎ ابیات این شاعر دارای صنعت ترصیع و موازنه بوده و اگر شاعر عبارتی در مصراع اول به‎کاربرده، در مصراع دوم قرینه آن‎ را‎ لحاظ‎ داشته‎، لیکن‎ در چاپ دیوان‎ این‎‎ شاعر این موازنه‎ها رعایت نگردیده و همان عبارات مصراع اول در مصراع‎های دوم تکرار گردیده است<ref>ر.ک: همان، ص257</ref>.
ابیات فراوانی را در‎ دیوان‎ این‎ شاعر یافت که یا با‎ اسقاطات و وا افتادگی‎ها ضبط‎ شده‎ و یا همچنان محل ابهام بوده‎ و مصحح‎ در کنار آن‎ها علامت پرسش گذاشته و یا ابیات فراوانی در ضمن قصیده‌ای ساقط‎ گردیده‎ و یا مصاریع دوم و سوم یک‎ بیت‎ محذوف‎ شد و یا‎ مصاریع‎ دوم و سوم یک بیت محذوف شده و مصراع‎های اول و دوم در ضمن یک بیت بیان‎ گردیده‎ و یا اختلال وزنی در آن مشهود‎ است‎. علاوه بر‎ آن‎، با‎ توجه‎ به اینکه اکثر‎ ابیات این شاعر دارای صنعت ترصیع و موازنه بوده و اگر شاعر عبارتی در مصراع اول به‎کاربرده، در مصراع دوم قرینه آن‎ را‎ لحاظ‎ داشته‎، لیکن‎ در چاپ دیوان‎ این‎‎ شاعر این موازنه‎ها رعایت نگردیده و همان عبارات مصراع اول در مصراع‎های دوم تکرار گردیده است<ref>ر.ک: همان، ص257</ref>.


==وضعیت کتاب==
==وضعیت کتاب==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش