۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'میک' به 'میک') |
جز (جایگزینی متن - 'یش' به 'یش') |
||
خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
مهمترین قسمت این بخش، به موضوع جبر و اختیار مربوط است. اشاعره اهل سنّت معتقد به جبر و معتزله اهل سنّت معتقد به تفویض شدهاند و امامیه به متابعت آنچه از ائمه معصومین(ع) رسیده است، قائل به امر بین الامرین هستند، که نگارنده در جهت اثبات عقیده امامیه، به استدلالاتی از آیات قرآن و احادیث معصومین(ع) اشاره میکند. آیاتى که دلالت بر نفى جبر و بطلان عقیده به آن دارد، بر هفت نوع است: نوع اوّل، آیاتى است که خوبى کردن و بدى کردن را به خود بنده نسبت مىدهد؛ مانند آیه ۱۵ سوره اسراء که میفرماید: '''فَمَنِ اهْتَدىٰ فَإِنَّمٰا یهْتَدِي لِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّمٰا يضِلُّ عَلَيهٰا''' (هرکس به راه هدایت رفت، به نفع خود اوست و هرکس به راه ضلالت رفت به ضرر خود اوست). در ادامه نویسنده با ذکر و تشریح انواع این آیات به بسط مطلب میپردازد<ref>ر.ک: همان، ص108-119</ref>. | مهمترین قسمت این بخش، به موضوع جبر و اختیار مربوط است. اشاعره اهل سنّت معتقد به جبر و معتزله اهل سنّت معتقد به تفویض شدهاند و امامیه به متابعت آنچه از ائمه معصومین(ع) رسیده است، قائل به امر بین الامرین هستند، که نگارنده در جهت اثبات عقیده امامیه، به استدلالاتی از آیات قرآن و احادیث معصومین(ع) اشاره میکند. آیاتى که دلالت بر نفى جبر و بطلان عقیده به آن دارد، بر هفت نوع است: نوع اوّل، آیاتى است که خوبى کردن و بدى کردن را به خود بنده نسبت مىدهد؛ مانند آیه ۱۵ سوره اسراء که میفرماید: '''فَمَنِ اهْتَدىٰ فَإِنَّمٰا یهْتَدِي لِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّمٰا يضِلُّ عَلَيهٰا''' (هرکس به راه هدایت رفت، به نفع خود اوست و هرکس به راه ضلالت رفت به ضرر خود اوست). در ادامه نویسنده با ذکر و تشریح انواع این آیات به بسط مطلب میپردازد<ref>ر.ک: همان، ص108-119</ref>. | ||
بخش سوم کتاب، در باب نبوت است که در دو قسمت مجزا و مفصل ابتدا به بررسی و اثبات نبوت عامه و سپس به نبوت خاصه پرداخته شده است. در نبوت عامه که بر اصل اعتقاد به ارسال انبیا تاکید شده، نگارنده بر این باور است که مهمترین حجت برای اثبات آن ارائه معجزه و امری خارقالعاده از جانب مدعی نبوت است که هریک از انبیا معجزاتی مختص به خود را به ظهور رسانده است. در این راستا در ادامه وارد در بحث نبوت خاصه | بخش سوم کتاب، در باب نبوت است که در دو قسمت مجزا و مفصل ابتدا به بررسی و اثبات نبوت عامه و سپس به نبوت خاصه پرداخته شده است. در نبوت عامه که بر اصل اعتقاد به ارسال انبیا تاکید شده، نگارنده بر این باور است که مهمترین حجت برای اثبات آن ارائه معجزه و امری خارقالعاده از جانب مدعی نبوت است که هریک از انبیا معجزاتی مختص به خود را به ظهور رسانده است. در این راستا در ادامه وارد در بحث نبوت خاصه میشود و برای اثبات حقانیت نبوت پیامبر اکرم(ص)، یکبهیک متذکر معجزات گوناگون آن حضرت میشود که اصلیترین معجزه ایشان قرآن کریم است با ویژگیهای خاص آن و تا روز قیامت این اعجاز با قدرت باقی است<ref>ر.ک: همان، ص120-177</ref>. | ||
معاد جسمانی پس از مرگ، موضوع بخش چهارم کتاب است. در این بخش، نگارنده با طرح مباحث گوناگونی در ارتباط با معاد، به تفصیل این بحث نشسته است. در بحث اول این بخش، به براهین قرآن کریم بر وجود و کیفیت معاد پرداخته شده است. در بحثهای بعدی بهترتیب اهمیت، به مباحثی همچون: اعتقاد به معاد جسمانى از ضروریات اسلام است، معاد جسمانى در فلسفه، دفع شبهه محال بودن برگردانیدن معدوم، ویژگىهاى روز قیامت در قرآن کریم، عقیده امامیه در بقای روح، شفاعت، خوشبختى بزرگ در بهشت کامیابى روحانى و رسیدن به رضوان اللّه و مقام قرب الهى است و... پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص177-233</ref>. | معاد جسمانی پس از مرگ، موضوع بخش چهارم کتاب است. در این بخش، نگارنده با طرح مباحث گوناگونی در ارتباط با معاد، به تفصیل این بحث نشسته است. در بحث اول این بخش، به براهین قرآن کریم بر وجود و کیفیت معاد پرداخته شده است. در بحثهای بعدی بهترتیب اهمیت، به مباحثی همچون: اعتقاد به معاد جسمانى از ضروریات اسلام است، معاد جسمانى در فلسفه، دفع شبهه محال بودن برگردانیدن معدوم، ویژگىهاى روز قیامت در قرآن کریم، عقیده امامیه در بقای روح، شفاعت، خوشبختى بزرگ در بهشت کامیابى روحانى و رسیدن به رضوان اللّه و مقام قرب الهى است و... پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص177-233</ref>. | ||
بخش نهایی این کتاب، در باب امامت است. نگارنده در این بخش، پس از تبیین ماهیت امامت و عصمت، وارد بر مباحث اثبات اصل امامت از نظر قرآن و روایات | بخش نهایی این کتاب، در باب امامت است. نگارنده در این بخش، پس از تبیین ماهیت امامت و عصمت، وارد بر مباحث اثبات اصل امامت از نظر قرآن و روایات میشود. در این راستا به طرح و تفصیل آیاتی مانند آیه تطهیر، آیه اولوا الامر و روایاتی چون حدیث غدیر، حدیث منزلت، حدیث مدینة العلم و غیره میپردازد<ref>ر.ک: همان، ص233-409</ref>. | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== |
ویرایش