پرش به محتوا

سامی، عبدالعظیم: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۳ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'می‎ک' به 'می‌ک'
جز (جایگزینی متن - 'ی‎ت' به 'ی‌ت')
جز (جایگزینی متن - 'می‎ک' به 'می‌ک')
خط ۴۳: خط ۴۳:


==زادروز و زادگاه==
==زادروز و زادگاه==
«میزرا محمد عبدالعظیم بوستانی بخارایی»، مشهور به میرزا عظیم سامی، شاعر و مورخ معروف، در بستان - ‎چهل کیلومتری شمال بخارا - ‎متولد شد. با عطف توجه به آنچه خود در شرح احوالش در کتاب «تحفه شاهی» آورده، می‌توان این‎طور حدس زد که او در حدود سال‎های 1259 تا 1260ق، متولد گردید؛ زیرا به روایت خودش، زمانی که در سال 1319ق، تألیف کتابش را آغازید، 60 سال داشته؛ پس تاریخ ولادتش، در حدود سال‎های 1259 تا 1260ق، بوده است. ال.ام. یپیفانووا، خاورشناس معروف روس، تاریخ تولد او را 1838م، ذکر می‎کند<ref>ر.ک: بوستانی بخارایی، میرزا عبدالعظیم، صفحه سیزده</ref>.
«میزرا محمد عبدالعظیم بوستانی بخارایی»، مشهور به میرزا عظیم سامی، شاعر و مورخ معروف، در بستان - ‎چهل کیلومتری شمال بخارا - ‎متولد شد. با عطف توجه به آنچه خود در شرح احوالش در کتاب «تحفه شاهی» آورده، می‌توان این‎طور حدس زد که او در حدود سال‎های 1259 تا 1260ق، متولد گردید؛ زیرا به روایت خودش، زمانی که در سال 1319ق، تألیف کتابش را آغازید، 60 سال داشته؛ پس تاریخ ولادتش، در حدود سال‎های 1259 تا 1260ق، بوده است. ال.ام. یپیفانووا، خاورشناس معروف روس، تاریخ تولد او را 1838م، ذکر می‌کند<ref>ر.ک: بوستانی بخارایی، میرزا عبدالعظیم، صفحه سیزده</ref>.


==تحصیل، اساتید و حرفه==
==تحصیل، اساتید و حرفه==
میرزا عبدالعظیم، در بخارا به تحصیل پرداخت و از محضر شاعران و نویسندگانی چون احمد دانش بخارایی، معروف به «کله» و ملا سعدالدین ماهر، بهره برد و سرانجام از ماهر، تخلص «سامی» گرفت. وی پس از پایان تحصیلات، به حرفه منشی‎گری روی آورد و به خدمت امیر مظفرالدین بن نصرالله امیر منغیت بخارا درآمد و در جنگ‎های امیر بخارا با فرمانروایان اوزبک شهر سبز (1280ق) و جنگ‎های روسیه تزاری و امیران بخارا شرکت کرد و وقایع‎نگار رسمی سپاه بخارا شد؛ چنان‎که خود می‌نویسد: «در هنگام جنگ، بالای درخت می‌نشسته و جریان جنگ را که با چشمان خود نظاره‎گر بوده، بر روی کاغذ، ثبت می‎کرده است»<ref>ر.ک: همان</ref>.
میرزا عبدالعظیم، در بخارا به تحصیل پرداخت و از محضر شاعران و نویسندگانی چون احمد دانش بخارایی، معروف به «کله» و ملا سعدالدین ماهر، بهره برد و سرانجام از ماهر، تخلص «سامی» گرفت. وی پس از پایان تحصیلات، به حرفه منشی‎گری روی آورد و به خدمت امیر مظفرالدین بن نصرالله امیر منغیت بخارا درآمد و در جنگ‎های امیر بخارا با فرمانروایان اوزبک شهر سبز (1280ق) و جنگ‎های روسیه تزاری و امیران بخارا شرکت کرد و وقایع‎نگار رسمی سپاه بخارا شد؛ چنان‎که خود می‌نویسد: «در هنگام جنگ، بالای درخت می‌نشسته و جریان جنگ را که با چشمان خود نظاره‎گر بوده، بر روی کاغذ، ثبت می‌کرده است»<ref>ر.ک: همان</ref>.


وی اهل شعر نیز بوده و اشعار خود را اساسا به زبان فارسی و بخشی را به زبان اوزبکی، سروده است. در غزل‎های او به‎غیر از مضمون عشق، اشعاری با مضامین شکایت از روزگار نیز مشاهده می‌شود<ref>ر.ک: همان، صفحه پانزده</ref>.
وی اهل شعر نیز بوده و اشعار خود را اساسا به زبان فارسی و بخشی را به زبان اوزبکی، سروده است. در غزل‎های او به‎غیر از مضمون عشق، اشعاری با مضامین شکایت از روزگار نیز مشاهده می‌شود<ref>ر.ک: همان، صفحه پانزده</ref>.
خط ۵۴: خط ۵۴:


==آثار==
==آثار==
میرزا عظیم پس از رانده شدن از دربار، با توجه به آنکه صاحب فضل و کمال بود و چنان‎که خود در «تحفه شاهی» اشاره می‎کند، آثاری چون «طبقات ناصری»، «روضةالصفا»، «مرآة‎ العالم»، «ناسخ ‎التواريخ»، «مفتاح‎ التواريخ»، «تاریخ فرشته»، «تاریخ وصاف» و «تاریخ ایران» را خوانده بود، به نوشتن روی آورد و در باب احوال سلاطین ماوراءالنهر، دست به تألیف کتاب «تحفه شاهی» زد<ref>ر.ک: همان، صفحه چهارده</ref>.
میرزا عظیم پس از رانده شدن از دربار، با توجه به آنکه صاحب فضل و کمال بود و چنان‎که خود در «تحفه شاهی» اشاره می‌کند، آثاری چون «طبقات ناصری»، «روضةالصفا»، «مرآة‎ العالم»، «ناسخ ‎التواريخ»، «مفتاح‎ التواريخ»، «تاریخ فرشته»، «تاریخ وصاف» و «تاریخ ایران» را خوانده بود، به نوشتن روی آورد و در باب احوال سلاطین ماوراءالنهر، دست به تألیف کتاب «تحفه شاهی» زد<ref>ر.ک: همان، صفحه چهارده</ref>.


سامی صرف‎ نظر از «تحفه شاهی» که در باب خانات بخاراست و از روزگار عبیدالله خان (1114-‎1123ق) تا روزگار خود، آن را به رشته تحریر درآورده است و به سبب گزارش‎های عینی نویسنده از رویدادهای دوران حکمرانی امیر مظفرالدین اهمیت ویژه‌ای دارد، صاحب آثار دیگری چون «تاریخ سلاطین منغیتیه دارالسلطنة بخارای شریف» است که در آن، با بیانی خرده‎گیرانه، روزگار امیران بخارای عصر خود را شرح می‎دهد. تکمیل «دخمه شاهان» میرزا صادق منشی بر وزن شاهنامه مربوط به خاندان منغیتیه، «مرآة ‎الخيال» که مجموعه‌ای منظوم درباره رویدادها و کسان هم‎عصر سراینده است، «مناشیر اعلام»، «تنزيه الإنشاء» در شیوه نامه‎نگاری که به رساله «انشاء و مناظر الإنشاء» نیز معروف است، «مفاتيح العبر» در شرح «مصابيح ‎الفكر»، ترجمه «أعلام ‎الناس»، «تذكرة الفضلاء»، «فضيحات ‎الشيعة»، «مرآة اليقين» که نسخه‌ای از آن در کتابخانه پژوهشگاه خاورشناسی فرهنگستان علوم ازبکستان نگهدای می‌شود و «صنعت محزون»، از دیگر آثار معروف وی است.
سامی صرف‎ نظر از «تحفه شاهی» که در باب خانات بخاراست و از روزگار عبیدالله خان (1114-‎1123ق) تا روزگار خود، آن را به رشته تحریر درآورده است و به سبب گزارش‎های عینی نویسنده از رویدادهای دوران حکمرانی امیر مظفرالدین اهمیت ویژه‌ای دارد، صاحب آثار دیگری چون «تاریخ سلاطین منغیتیه دارالسلطنة بخارای شریف» است که در آن، با بیانی خرده‎گیرانه، روزگار امیران بخارای عصر خود را شرح می‎دهد. تکمیل «دخمه شاهان» میرزا صادق منشی بر وزن شاهنامه مربوط به خاندان منغیتیه، «مرآة ‎الخيال» که مجموعه‌ای منظوم درباره رویدادها و کسان هم‎عصر سراینده است، «مناشیر اعلام»، «تنزيه الإنشاء» در شیوه نامه‎نگاری که به رساله «انشاء و مناظر الإنشاء» نیز معروف است، «مفاتيح العبر» در شرح «مصابيح ‎الفكر»، ترجمه «أعلام ‎الناس»، «تذكرة الفضلاء»، «فضيحات ‎الشيعة»، «مرآة اليقين» که نسخه‌ای از آن در کتابخانه پژوهشگاه خاورشناسی فرهنگستان علوم ازبکستان نگهدای می‌شود و «صنعت محزون»، از دیگر آثار معروف وی است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش