پرش به محتوا

إشارات المرام من عبارات الإمام: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۲ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ی‎ش' به 'ی‌ش'
جز (جایگزینی متن - 'ب‎ه' به 'ب‌ه')
جز (جایگزینی متن - 'ی‎ش' به 'ی‌ش')
خط ۳۲: خط ۳۲:
[[بياضي، احمد بن حسن|نویسنده]] در ابتدا، کتاب «الأصول المنيفة للإمام أبي‎حنيفة» که متنی متین، در بیان اعتقادات اهل سنت می‎باشد را به نگارش درآورده و در آن، به جمع‎آوری نصوص ابوحنیفه در رساله‎هایش درباره اعتقاد اهل حق، با ترتیبی بدیع و جامع و مشتمل بر عین الفاظ ابوحنیفه، پرداخته و سپس شرحی مفصل و مکفی در تحقیق مسائل و تدقیق دلایل و ازاله شبهات و حل معضلات، پیرامون آن ذکر کرده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/35754/1/8 ر.ک: مقدمه محمد زاهد کوثری، ص8]</ref>.
[[بياضي، احمد بن حسن|نویسنده]] در ابتدا، کتاب «الأصول المنيفة للإمام أبي‎حنيفة» که متنی متین، در بیان اعتقادات اهل سنت می‎باشد را به نگارش درآورده و در آن، به جمع‎آوری نصوص ابوحنیفه در رساله‎هایش درباره اعتقاد اهل حق، با ترتیبی بدیع و جامع و مشتمل بر عین الفاظ ابوحنیفه، پرداخته و سپس شرحی مفصل و مکفی در تحقیق مسائل و تدقیق دلایل و ازاله شبهات و حل معضلات، پیرامون آن ذکر کرده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/35754/1/8 ر.ک: مقدمه محمد زاهد کوثری، ص8]</ref>.


نکته قابل توجه در اثر حاضر، آن است که مسائل و مطالب [[ابوحنیفه، نعمان بن ثابت|ابوحنیفه]] در رسائل مزبور، بر طبق نظم خاصی نبوده، بلکه تمامی آنها، به‎صورت املا بر اصحاب و یاران خویش مطابق پرسش‎هایی که بدون هیچ هماهنگی از وی می‎شده، بوده است و شارح آنها را از کتاب‌هایی که وی بر اصحاب خویش املا نموده، همچون: «الفقه الأكبر»، «الرسالة»، «الفقه الأبسط» و «العالم و الوصية»، به روایت امام حماد بن ابی‎حنیفه و ابویوسف انصاری و ابومطیع حکم بن عبدالله بلخی و ابومقاتل حفص بن سلم سمرقندی، جمع‎آوری کرده و بر اساس ترتیب فنی و مرسوم در کتب کلام، بدون تصرف در اصل عبارات، در سه باب، به‎ترتیب زیر، مرتب و منسجم نموده است:
نکته قابل توجه در اثر حاضر، آن است که مسائل و مطالب [[ابوحنیفه، نعمان بن ثابت|ابوحنیفه]] در رسائل مزبور، بر طبق نظم خاصی نبوده، بلکه تمامی آنها، به‎صورت املا بر اصحاب و یاران خویش مطابق پرسش‎هایی که بدون هیچ هماهنگی از وی می‌شده، بوده است و شارح آنها را از کتاب‌هایی که وی بر اصحاب خویش املا نموده، همچون: «الفقه الأكبر»، «الرسالة»، «الفقه الأبسط» و «العالم و الوصية»، به روایت امام حماد بن ابی‎حنیفه و ابویوسف انصاری و ابومطیع حکم بن عبدالله بلخی و ابومقاتل حفص بن سلم سمرقندی، جمع‎آوری کرده و بر اساس ترتیب فنی و مرسوم در کتب کلام، بدون تصرف در اصل عبارات، در سه باب، به‎ترتیب زیر، مرتب و منسجم نموده است:
# وجوب معرفت خداوند به‎واسطه استدلال؛
# وجوب معرفت خداوند به‎واسطه استدلال؛
# بیان صفات ذاتیه؛
# بیان صفات ذاتیه؛
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش