أدب الإملاء و الاستملاء: تفاوت میان نسخه‌ها

در فصل دوم، با استفاده از احادیث و روایات، به ویژگی‎ها و آدابی که شایسته است شخص مملی (املاکننده) در هنگام املا رعایت کرده و ملتزم به آن‎ها باشد، اشاره شده است که عبارتند از: نظافت دهان، چیدن ناخن‎ها، کوتاه کردن شارب، مرتب و کوتاه کردن موی سر، نظافت لباس، بر سر گذاشتن عمامه، شانه کردن محاسن، استعمال عطر و بوی خوش، نگاه کردن در آینه، رعایت اقتصاد و وقار در راه رفتن، ابتدا به سلام و عمومیت آن (یعنی حتی به کودکان نیز سلام کند)، منع حضار در مجلس از قیام هنگام دخول وی، ادای دو رکعت نماز قبل از شروع درس، نشستن با خشوع، به‎نرمی سخن گفتن، رعایت حسن خلق در برخورد با اصحاب و اهل درس، تحدید و مشخص کردن زمان درس و محافظت بر موعد آن<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/7358/1/33 ر.ک: همان، ص33-‎51]</ref>.

از جمله آدابی که وی رعایت آن‎ها را برای محدث شایسته دانسته و به آن‎ها اشاره کرده است، عبارتند از: رو به قبله نشستن، داشتن طهارت هنگام روایت حدیث، روایت از روی کتاب خود، خواندن سوره‎ای از قرآن قبل از شروع، بلند کردن صدا نسبت به چیزی که قصد املای آن را دارد، بلند نکردن صدا مگر به مقداری که حاضرین در مجلس بشنوند، نشستن بر منبر، شروع با «بسم الله الرحمن الرحيم»، فرستادن صلوات بر رسول‎الله(ص)، ترحم بر استاد خویش و دعا برای وی، عدم روایت مگر از ثقات و اجتناب از روایت از افراد ضعیف، اهل بدعت و افراد هواپرست<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/7358/1/55 ر.ک: همان، ص55-‎69]</ref>.