۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'هه' به 'هه') |
جز (جایگزینی متن - 'یخ' به 'یخ') |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
متن این رساله اینگونه شروع میشود: «علامه حجتالاسلام ابوجعفر وراق طحاوی در مصر گفت: این اثر بیان عقیده اهل سنت و جماعت بر مذهب فقهای مسلمان: [[ابوحنیفه، نعمان بن ثابت|ابوحنیفه نعمان بن ثابت کوفی]] و ابویوسف یعقوب بن ابراهیم انصاری و ابوعبدالله محمد بن حسن شیبانی (رضواناللهعليهمأجمعين) و اعتقاداتشان در اصول دین است»<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/28936/1/7 ر.ک: متن کتاب، ص7]</ref>. | متن این رساله اینگونه شروع میشود: «علامه حجتالاسلام ابوجعفر وراق طحاوی در مصر گفت: این اثر بیان عقیده اهل سنت و جماعت بر مذهب فقهای مسلمان: [[ابوحنیفه، نعمان بن ثابت|ابوحنیفه نعمان بن ثابت کوفی]] و ابویوسف یعقوب بن ابراهیم انصاری و ابوعبدالله محمد بن حسن شیبانی (رضواناللهعليهمأجمعين) و اعتقاداتشان در اصول دین است»<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/28936/1/7 ر.ک: متن کتاب، ص7]</ref>. | ||
متن این اثر، بهصورت نثر مسجع نوشته شده است. نویسنده در آن در قالب 105 شماره به بیان عقاید اسلامی از نگاه افراد فوقالذکر پرداخته و متن را با دعا و درخواست ثبات قدم در ایمان به پایان برده است. وی در پایان از خداوند | متن این اثر، بهصورت نثر مسجع نوشته شده است. نویسنده در آن در قالب 105 شماره به بیان عقاید اسلامی از نگاه افراد فوقالذکر پرداخته و متن را با دعا و درخواست ثبات قدم در ایمان به پایان برده است. وی در پایان از خداوند میخواهد که ما را از اهوای مختلف و آرای متفرقه و مذاهب ردیهای مثل مشبهه و معتزله و جهمیه و جبریه و قدریه و دیگرانی که با جماعت اهل سنت و جماعت مخالفت کردند، درامان بدارد و از این فرقهها برائت میجوید<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/28936/1/7 ر.ک: همان، ص7-18]</ref>. | ||
[[طحاوي، احمد بن محمد|طحاوی]] در قسمتی از متن درباره قرآن مینویسد: «و إن القرآن كلام الله، منه بدا بلا كيفية قولا و أنزله علی رسوله وحياً و صدقه المؤمنون علی ذلك حقا و أيقنوا أنه كلام الله تعالی بالحقيقة، ليس بمخلوق ككلام البرية؛ فمن سمعه فزعم أنه كلام البشر فقد كفر و قد ذمه الله و عابه و أوعده بسقر؛ حيث قال تعالی: '''سَأُصْلِيهِ سَقَرَ''' ﴿المدثر: 26﴾؛ فلما أوعد الله بسقر لمن قال '''إِنْ هَـذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ''' ﴿المدثر: ٢٥﴾، علمنا و أيقنا أنه قول خالق البشر و لا يشبه قول البشر» (ما معتقدیم که قرآن سخن خداست که آن را بر پیامبرش فرستاده است و مؤمنان حقانیت آن را تصدیق کرده و یقین دارند که این سخن، در حقیقت سخن خداست و چون سخن بشر، مخلوق نیست. هرکه پندار مخلوق بودنش را داشته باشد، حتما کافر است و خدای متعال او را مذمت کرده و وعده جهنمش داده...)<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/28936/1/9 ر.ک: همان، ص9]</ref>. | [[طحاوي، احمد بن محمد|طحاوی]] در قسمتی از متن درباره قرآن مینویسد: «و إن القرآن كلام الله، منه بدا بلا كيفية قولا و أنزله علی رسوله وحياً و صدقه المؤمنون علی ذلك حقا و أيقنوا أنه كلام الله تعالی بالحقيقة، ليس بمخلوق ككلام البرية؛ فمن سمعه فزعم أنه كلام البشر فقد كفر و قد ذمه الله و عابه و أوعده بسقر؛ حيث قال تعالی: '''سَأُصْلِيهِ سَقَرَ''' ﴿المدثر: 26﴾؛ فلما أوعد الله بسقر لمن قال '''إِنْ هَـذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ''' ﴿المدثر: ٢٥﴾، علمنا و أيقنا أنه قول خالق البشر و لا يشبه قول البشر» (ما معتقدیم که قرآن سخن خداست که آن را بر پیامبرش فرستاده است و مؤمنان حقانیت آن را تصدیق کرده و یقین دارند که این سخن، در حقیقت سخن خداست و چون سخن بشر، مخلوق نیست. هرکه پندار مخلوق بودنش را داشته باشد، حتما کافر است و خدای متعال او را مذمت کرده و وعده جهنمش داده...)<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/28936/1/9 ر.ک: همان، ص9]</ref>. |
ویرایش