العقد الثمين في إثبات وصاية أمير المؤمنين: تفاوت میان نسخه‌ها

از زمان هبوط آدم به زمین و آغاز زندگی بشر روی این کره و مناقشه میان هابیل و قابیل و پذیرش قربانی هابیل، شر را در قابیل مشاهده می‎کنیم؛ چنانچه برادرش را به قتل تهدید کرد. بعد از قتل هابیل، آدم باید اسمائی را که آموخته بود، در انسانی به ودیعت می‎نهاد که خداوند متعال اراده کرده، بالطبع این امر در قابیل متجسد نمی‌شد ازاین‎رو خداوند شیث را به آدم بخشید. از همین‎جا می‎توانیم بگوییم که وصایت، در تاریخ انسانی، از زمان حضرت آدم ابوالبشر تا زمان پیامبر اسلام حضرت محمد(ص) وجود داشته است. پس رسالات الهی هم‎زمان و هم‎مسیر با سیر انسان وجود داشته و انبیایی که کلمات سماوی را تبلیغ می‎کرده‌اند همواره پس از خودشان به کسی که حجت بر مردم و امام آنان و نشانه راهشان بوده، وصیت می‎کرده‌اند؛ در این میان، گاهی وصی نبی بوده و گاهی امام امین بر رسالت پروردگارش. [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] فرموده‌اند: «ما زالت الارض الا و لله فیها الحجة یعرّف الحلال و الحرام و یدعو الناس الی سبیل الله» یعنی همواره در زمین حجت خدا هست و حلال و حرام الهی را به مردم می‎رساند و آنان را به راه خدا دعوت می‎نماید.<ref>ر.ک: سخن ناشر، ص5-6</ref>

به همین دلیل است که مثلاً [[مسعودی، علی بن حسین|مسعودی]] کتاب «اثبات الوصیة» را دراین‎ارتباط می‎نویسد و در همین باره، علامه جمال‎الدین ابوالقاسم متوفی 726ق معروف به [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] رساله‌ای تحت همین عنوان می‎نگارد. پس‎ازاین افراد، [[شوکانی، محمد|شوکانی]]، قاضی و محدث یمنی دست به تألیف رساله موسوم به «العقد الثمین فی إثبات وصایة امیرالمؤمنین» زد. این رساله [[شوکانی، محمد|شوکانی]]، در حقیقت پاسخ به این سؤال است که آیا پیامبر اکرم(ص) پس از خود، وصیت به کسی کرده است یا نه؟ این رساله، علیرغم حجم کمی که دارد، از شخصیت علمی عمیق نویسنده پرده برمی‎دارد. [[شوکانی، محمد|شوکانی]] فقیه مجددی است که معتقد به وجوب اجتهاد بود. او نظر منحصربه‎فردی در این باب داشت که درک عمیق زبان عربی، بررسی محیط اطراف آن و شناخت دقایق آن از محورهای اساسی فهم آن بود.<ref>ر.ک: همان، ص6-7</ref> [[شوکانی، محمد|شوکانی]]، علاوه بر اینکه ناقد منصف و مصنف مدققی است فقیه، اصولی، محدث، مفسر، مورخ، ادیب، نحوی، شاعر، منطقی، متکلم و حکیم هم هست. نگاهی گذرا به مصنفات صدوچهارده‎گانه مؤلف، درجه اعتبار علمی او را به ما نشان می‎دهد. او مؤلفی است که برخی تصور کرده‌اند به خاطر برخی افکار و عقایدش، به شیعه امامیه تمایل دارد.<ref>ر.ک: مقدمه تحقیق، ص10-11</ref>