شوقی، مولانا: تفاوت میان نسخه‌ها

وی در مقدمه دیوان از صدر زمان، حضرت برهان‎الدین نام می‎برد<ref>ر.ک: روضاتیان، سیده مریم، صفحه چهل‎وشش تا چهل‎وهشت</ref>. به نظر می‎رسد این شخص خواجه برهان‎الدین عبدالحمید کرمانی وزیر سلطان ابوسعید تیموری‎ باشد‎ که پس از شکست او در مقابل اوزون حسن، به دست ملازمان اوزون حسن آق قوینلو گرفتار شد، اما پس از مدتی به فرمان او به منصب اشرف دیوان‎ وزارت رسید<ref>ر.ک: میرباقری‎فرد، سید علی‎اصغر، ص96</ref>.

اوزون حسن در سال 857 به سلطنت رسید و تبریز را پایتخت خود قرار داد. او اهل ادب و هنر و دانش را از‎ اطراف‎ تبریز فراخواند و در دوران حکومتش‎ همواره‎ دوستدار علما و ادبا بود. پس از او پسرش سلطان خلیل به حکومت رسید، ولی دوران سلطنتش شش ماه بیشتر نپایید، سپس سلطان یعقوب پسر‎ دیگر‎ اوزون حسن بر تخت‎ سلطنت‎ نشست. سلطان یعقوب مردی شاعر و شاعرپرور بود و تبریز در دوران سلطنتش (883 تا 896ق)، یکی از مهم‎ترین مراکز علم و ادب در آن زمان بشمار می‎رفت<ref>ر.ک: همان، ص97</ref>.