شرح مثنوی (نعیم): تفاوت میان نسخه‌ها

شرح [[محمد نعيم]] بر‎ مثنوی،‎ صبغه‎ عرفانی دارد و او کوشیده است‎ ابیاتی را که به نظرش دشوار بوده است، در‎ قالب‎ تأویلات عرفانی و گاهی با استناد به روایات و نیز اقوال مشایخ صوفیه و منابع عرفانی‎، چون‎ فتوحات‎ ابن عربی، تشریح کند و گاهی تأویلات و تفسیرهایی‎ خلاف تفسیرهای مشهور ارائه می‎کند<ref>ر.ک: همان</ref>.

ویژگی دیگر این‎ شرح‎، آن است که ضبط ابیات مثنوی که شارح‎ ارائه می‎کند، گاهی بسیار‎ متفاوت‎ با‎ ضبط مشهور است و مهم‎ترین‎ ویژگی آن اینکه شرحی است بر تمام ابیات مشکله شش دفتر‎ که‎ به‎‎ زبان فارسی است<ref>ر.ک: همان، ص93</ref>.

شیوه شارح‎ چنین‎ است که گاهی بیت یا‎ ابیاتی‎ مرتبط‎ به هم را‎ می‎آورد، سپس به تأویل‎ و تفسیر‎ و شرح آن می‎پردازد. در گزینش ابیات‎ مشکله، به ابیاتی پرداخته شده که قابل تأویل‎ و تفسیر‎ عرفانی است و به عبارتی، صبغه عرفان‎ در‎ آن پر‎رنگ‎تر‎ است‎. هر جا که شارح‎ مجال‎ یافته، به طرح مباحث عرفانی از منظر عقاید ابن ‎عربی پرداخته است؛ به‎گونه‎ای‎ که‎ این شیوه در جای‎جای کتاب‎ کاملا‎ مشهود‎ است‎ و از‎ یک شیوه پیروی‎ می‎کند‎. شرح ابیات، برخلاف اکثر شروح، طولانی و ملال‎آور نیست؛ هر جا حق مطلب ادا شده، کلام به‎ پایان‎ رسیده‎ و جانب ایجاز نگاه داشته شده است<ref>ر.ک: همان</ref>.

استخراج نمایه در متون، که اهمیت آن‎ کمتر‎ از تصحیح و تعلیق‎ نیست، یکی دیگر از امتیازات این کتاب است. آیات، احادیث و روایات‎ و اقتباسات قرآنی، امثال و اقوال، اشعار فارسی و عربی، نام‎ها، گروه‎ها‎، جای‎ها‎، کتاب‎ها، واژه‎نامه و اصطلاح‎نامه، نمایه‎های این‎ کتاب‎ را تشکیل می‎دهند و به سهولت استفاده از آن کمک می‎کنند<ref>ر.ک: همان</ref>.