پرش به محتوا

شرح مثنوی (نعیم): تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۱ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ه‎ا' به 'ه‌ا'
جز (جایگزینی متن - 'می‎ک' به 'می‌ک')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ا' به 'ه‌ا')
خط ۲۸: خط ۲۸:
'''شرح مثنوی'''، اثر [[محمد نعيم|محمد نعیم]]، با تصحیح و تحقیق [[اوجبی، علی|علی اوجبی]]، یکی از شروح کاملی است که بر ابیات مشکله شش دفتر مثنوی‎ ترتیب یافته‎ است.
'''شرح مثنوی'''، اثر [[محمد نعيم|محمد نعیم]]، با تصحیح و تحقیق [[اوجبی، علی|علی اوجبی]]، یکی از شروح کاملی است که بر ابیات مشکله شش دفتر مثنوی‎ ترتیب یافته‎ است.


مصحح، مقدمه‎ای در ابتدای کتاب آورده و همچنان‎که در این مقدمه اذعان شده، مؤلف این اثر - که به‎‎ سال‎ 1091‎ق، کتابت شده - خود را «[[محمد نعيم|محمد نعیم]]» معرفی‎ نموده است. گویا‎ اطلاع زیادی از‎ زندگی مؤلف در دست نیست و آنچه از شخصی به نام [[محمد نعيم|محمد نعیم شاه‎جهان‎آبادی]]‎ در‎ تذکره «منتخب اللطائف» و نیز از [[محمد نعيم|محمد نعیم]] پنجابی در تذکره «مقالات الشعراء» میر علی‎شیر‎ قانع‎‎ تتوی نام برده شده است، مقصود شارح مزبور نیست<ref>ر.ک: بیگ باباپور، یوسف، ص92</ref>.
مصحح، مقدمه‌ای در ابتدای کتاب آورده و همچنان‎که در این مقدمه اذعان شده، مؤلف این اثر - که به‎‎ سال‎ 1091‎ق، کتابت شده - خود را «[[محمد نعيم|محمد نعیم]]» معرفی‎ نموده است. گویا‎ اطلاع زیادی از‎ زندگی مؤلف در دست نیست و آنچه از شخصی به نام [[محمد نعيم|محمد نعیم شاه‎جهان‎آبادی]]‎ در‎ تذکره «منتخب اللطائف» و نیز از [[محمد نعيم|محمد نعیم]] پنجابی در تذکره «مقالات الشعراء» میر علی‎شیر‎ قانع‎‎ تتوی نام برده شده است، مقصود شارح مزبور نیست<ref>ر.ک: بیگ باباپور، یوسف، ص92</ref>.


شرح [[محمد نعيم]] بر‎ مثنوی،‎ صبغه‎ عرفانی دارد و او کوشیده است‎ ابیاتی را که به نظرش دشوار بوده است، در‎ قالب‎ تأویلات عرفانی و گاهی با استناد به روایات و نیز اقوال مشایخ صوفیه و منابع عرفانی‎، چون‎ فتوحات‎ ابن عربی، تشریح کند و گاهی تأویلات و تفسیرهایی‎ خلاف تفسیرهای مشهور ارائه می‌کند<ref>ر.ک: همان</ref>.
شرح [[محمد نعيم]] بر‎ مثنوی،‎ صبغه‎ عرفانی دارد و او کوشیده است‎ ابیاتی را که به نظرش دشوار بوده است، در‎ قالب‎ تأویلات عرفانی و گاهی با استناد به روایات و نیز اقوال مشایخ صوفیه و منابع عرفانی‎، چون‎ فتوحات‎ ابن عربی، تشریح کند و گاهی تأویلات و تفسیرهایی‎ خلاف تفسیرهای مشهور ارائه می‌کند<ref>ر.ک: همان</ref>.
خط ۳۶: خط ۳۶:
در تصحیح این اثر ارزشمند، از دو نسخه‎ خطی‎ موجود استفاده شده است. شیوه تصحیح، التقاطی‎ است‎ و افزوده‎های‎ قیاسی مصحح‎ داخل ‎[] مشخص شده است<ref>ر.ک: همان</ref>.
در تصحیح این اثر ارزشمند، از دو نسخه‎ خطی‎ موجود استفاده شده است. شیوه تصحیح، التقاطی‎ است‎ و افزوده‎های‎ قیاسی مصحح‎ داخل ‎[] مشخص شده است<ref>ر.ک: همان</ref>.


در پایان‎ کتاب، در‎ کنار نمایه‎های فنی، تعلیقاتی در توضیح نکات مبهم، مآخذ اقوال و منابع روایات افزوده‎ شده‎ است و جهت سهولت استفاده، واژه‎نامه‎ای‎ نیز برای‎ آن‎ تنظیم‎ شده است<ref>ر.ک: همان</ref>.
در پایان‎ کتاب، در‎ کنار نمایه‎های فنی، تعلیقاتی در توضیح نکات مبهم، مآخذ اقوال و منابع روایات افزوده‎ شده‎ است و جهت سهولت استفاده، واژه‎نامه‌ای‎ نیز برای‎ آن‎ تنظیم‎ شده است<ref>ر.ک: همان</ref>.


مقدمه مصحح در 9 مبحث‎، بدین‎ شرح است: دورنمایی از حیات‎ مولانا، آثار مولانا، شکل‎گیری سرایش مثنوی و سبب‎ تألیف‎ آن، درون‎مایه و ساختار مثنوی، منابع مثنوی‎، شروح مثنوی، درباره شارح‎، ویژگی‎های‎ این شرح، دست‎نوشته‎ها و شیوه بازخوانی‎<ref>ر.ک: همان</ref>.
مقدمه مصحح در 9 مبحث‎، بدین‎ شرح است: دورنمایی از حیات‎ مولانا، آثار مولانا، شکل‎گیری سرایش مثنوی و سبب‎ تألیف‎ آن، درون‎مایه و ساختار مثنوی، منابع مثنوی‎، شروح مثنوی، درباره شارح‎، ویژگی‎های‎ این شرح، دست‎نوشته‎ها و شیوه بازخوانی‎<ref>ر.ک: همان</ref>.


شیوه شارح‎ چنین‎ است که گاهی بیت یا‎ ابیاتی‎ مرتبط‎ به هم را‎ می‎آورد، سپس به تأویل‎ و تفسیر‎ و شرح آن می‎پردازد. در گزینش ابیات‎ مشکله، به ابیاتی پرداخته شده که قابل تأویل‎ و تفسیر‎ عرفانی است و به عبارتی، صبغه عرفان‎ در‎ آن پر‎رنگ‎تر‎ است‎. هر جا که شارح‎ مجال‎ یافته، به طرح مباحث عرفانی از منظر عقاید ابن ‎عربی پرداخته است؛ به‎گونه‎ای‎ که‎ این شیوه در جای‎جای کتاب‎ کاملا‎ مشهود‎ است‎ و از‎ یک شیوه پیروی‎ می‌کند‎. شرح ابیات، برخلاف اکثر شروح، طولانی و ملال‎آور نیست؛ هر جا حق مطلب ادا شده، کلام به‎ پایان‎ رسیده‎ و جانب ایجاز نگاه داشته شده است<ref>ر.ک: همان</ref>.
شیوه شارح‎ چنین‎ است که گاهی بیت یا‎ ابیاتی‎ مرتبط‎ به هم را‎ می‎آورد، سپس به تأویل‎ و تفسیر‎ و شرح آن می‎پردازد. در گزینش ابیات‎ مشکله، به ابیاتی پرداخته شده که قابل تأویل‎ و تفسیر‎ عرفانی است و به عبارتی، صبغه عرفان‎ در‎ آن پر‎رنگ‎تر‎ است‎. هر جا که شارح‎ مجال‎ یافته، به طرح مباحث عرفانی از منظر عقاید ابن ‎عربی پرداخته است؛ به‎گونه‌ای‎ که‎ این شیوه در جای‎جای کتاب‎ کاملا‎ مشهود‎ است‎ و از‎ یک شیوه پیروی‎ می‌کند‎. شرح ابیات، برخلاف اکثر شروح، طولانی و ملال‎آور نیست؛ هر جا حق مطلب ادا شده، کلام به‎ پایان‎ رسیده‎ و جانب ایجاز نگاه داشته شده است<ref>ر.ک: همان</ref>.


علاوه‎ بر‎ اهمیت‎ خود‎ شرح‎، بنا‎ به ویژگی‎هایی که اجمالا برشمردیم، تعلیقات آن، که مصحح افزوده است، بسیار سودمند و باارزش است. متن کتاب 376 صفحه است. تعلیقات یک‎صدوچند صفحه‎ای‎ آن زینت‎بخش این کتاب گشته و آن را برای هر مشتاق‎ مثنوی دلنشین‎تر و سودمندتر کرده است. وی در تعلیقات، به شرح‎ برخی مبهمات متن، مراجع آیات و احادیث به‎تفصیل، مآخذ‎ قصص‎ و اقوال مشایخ و بزرگان، نکات و رویدادهای تاریخی، ذکر ابیات مشابه‎ از مثنوی که بتواند به درک شرح بیت مزبور کمک کند و... پرداخته‎ است<ref>ر.ک: همان</ref>.
علاوه‎ بر‎ اهمیت‎ خود‎ شرح‎، بنا‎ به ویژگی‎هایی که اجمالا برشمردیم، تعلیقات آن، که مصحح افزوده است، بسیار سودمند و باارزش است. متن کتاب 376 صفحه است. تعلیقات یک‎صدوچند صفحه‌ای‎ آن زینت‎بخش این کتاب گشته و آن را برای هر مشتاق‎ مثنوی دلنشین‎تر و سودمندتر کرده است. وی در تعلیقات، به شرح‎ برخی مبهمات متن، مراجع آیات و احادیث به‎تفصیل، مآخذ‎ قصص‎ و اقوال مشایخ و بزرگان، نکات و رویدادهای تاریخی، ذکر ابیات مشابه‎ از مثنوی که بتواند به درک شرح بیت مزبور کمک کند و... پرداخته‎ است<ref>ر.ک: همان</ref>.


استخراج نمایه در متون، که اهمیت آن‎ کمتر‎ از تصحیح و تعلیق‎ نیست، یکی دیگر از امتیازات این کتاب است. آیات، احادیث و روایات‎ و اقتباسات قرآنی، امثال و اقوال، اشعار فارسی و عربی، نام‎ها، گروه‎ها‎، جای‎ها‎، کتاب‎ها، واژه‎نامه و اصطلاح‎نامه، نمایه‎های این‎ کتاب‎ را تشکیل می‎دهند و به سهولت استفاده از آن کمک می‌کنند<ref>ر.ک: همان</ref>.
استخراج نمایه در متون، که اهمیت آن‎ کمتر‎ از تصحیح و تعلیق‎ نیست، یکی دیگر از امتیازات این کتاب است. آیات، احادیث و روایات‎ و اقتباسات قرآنی، امثال و اقوال، اشعار فارسی و عربی، نام‎ها، گروه‎ها‎، جای‎ها‎، کتاب‎ها، واژه‎نامه و اصطلاح‎نامه، نمایه‎های این‎ کتاب‎ را تشکیل می‎دهند و به سهولت استفاده از آن کمک می‌کنند<ref>ر.ک: همان</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش