پرش به محتوا

مصابيح الأنوار في حل مشكلات الأخبار: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>')
خط ۳۳: خط ۳۳:
کتاب با دو مقدمه از سید جواد شبر و نویسنده آغاز و مطالب در عناوین متعدد و مختلف، در دو جلد، تنظیم شده است.
کتاب با دو مقدمه از سید جواد شبر و نویسنده آغاز و مطالب در عناوین متعدد و مختلف، در دو جلد، تنظیم شده است.


نویسنده در این اثر، علاوه بر نقل قول و جمع‎آوری آرای دانشمندان، خود نیز به‎مناسبت، بحث‎های درخور توجهی ذیل احادیث کتاب، ارائه کرده و مستند به آیات، روایات، استدلال‎های عقلی، کلامی و علمی، به حل و شرح احادیث پرداخته است <ref>ر.ک: همان</ref>.  
نویسنده در این اثر، علاوه بر نقل قول و جمع‎آوری آرای دانشمندان، خود نیز به‎مناسبت، بحث‎های درخور توجهی ذیل احادیث کتاب، ارائه کرده و مستند به آیات، روایات، استدلال‎های عقلی، کلامی و علمی، به حل و شرح احادیث پرداخته است<ref>ر.ک: همان</ref>.  


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
خط ۵۳: خط ۵۳:
# شناخت واژگان غریب و علوم عربیت:
# شناخت واژگان غریب و علوم عربیت:
#:الف)- غریب الحدیث: شبر برای تبیین معانی مفردات روایات مشکل، کوشش فراوان کرده است. او با مراجعه به کتب لغت متعدد و به‎طور خاص، «النهاية» ابن اثیر، درصدد فهم صحیح از معانی واژگان حدیث است؛ برای نمونه، در بیان معنای حدیث «إذا كان يوم القيامة أتي بالشمس و القمر في صورة ثورين عقيرين»، با استناد به «النهاية»، واژه «عقیر»، شتر یا گوسفند ذبح‎شده معنا شده است<ref>ر.ک: همان</ref>.  
#:الف)- غریب الحدیث: شبر برای تبیین معانی مفردات روایات مشکل، کوشش فراوان کرده است. او با مراجعه به کتب لغت متعدد و به‎طور خاص، «النهاية» ابن اثیر، درصدد فهم صحیح از معانی واژگان حدیث است؛ برای نمونه، در بیان معنای حدیث «إذا كان يوم القيامة أتي بالشمس و القمر في صورة ثورين عقيرين»، با استناد به «النهاية»، واژه «عقیر»، شتر یا گوسفند ذبح‎شده معنا شده است<ref>ر.ک: همان</ref>.  
#:ب)- صرف و نحو عربی: نویسنده در مواضع متعدد، به هنگام بیان وجوه مشکل احادیث، از دقت‎های صرفی و نحوی بهره برده است؛ برای نمونه، در بیان وجوه معنایی عبارت «... و من تقديره منايح العطاء بكم إنفاذه مقرونا محتوما»، در زیارت امام عصر(عج) می‎گوید: واژه «منايح»، یا به علت در تقدیر بودن مفعول، منصوب است که در این صورت «إنفاذه» مبتدا و من تقديره خبر خواهد بود... و یا مرفوع است که در این صورت، چند وجه برای آن متصور است... <ref>ر.ک: همان</ref>.
#:ب)- صرف و نحو عربی: نویسنده در مواضع متعدد، به هنگام بیان وجوه مشکل احادیث، از دقت‎های صرفی و نحوی بهره برده است؛ برای نمونه، در بیان وجوه معنایی عبارت «... و من تقديره منايح العطاء بكم إنفاذه مقرونا محتوما»، در زیارت امام عصر(عج) می‎گوید: واژه «منايح»، یا به علت در تقدیر بودن مفعول، منصوب است که در این صورت «إنفاذه» مبتدا و من تقديره خبر خواهد بود... و یا مرفوع است که در این صورت، چند وجه برای آن متصور است...<ref>ر.ک: همان</ref>.
#:ج)- فنون بلاغت و آرایه‎های ادبی: توجه به مجاز، اعم از کنایه، استعاره و تشبیه در روایات، از دیگر مبانی نویسنده در فهم احادیث است؛ برای نمونه، در روایت «لكل شيء وجه و وجه دينكم الصلوة و لكل شيء أنف و أنف الصلوة التكبير»، [[شبر، عبدالله|شبر]] این روایت را بر سبیل مجاز دانسته است؛ به این معنا که کل دین به‎وسیله نماز شناخته می‎شود، همان‎ طور که انسان به‎وسیله صورت، شناخته می‎شود<ref>ر.ک: همان، ص74</ref>.
#:ج)- فنون بلاغت و آرایه‎های ادبی: توجه به مجاز، اعم از کنایه، استعاره و تشبیه در روایات، از دیگر مبانی نویسنده در فهم احادیث است؛ برای نمونه، در روایت «لكل شيء وجه و وجه دينكم الصلوة و لكل شيء أنف و أنف الصلوة التكبير»، [[شبر، عبدالله|شبر]] این روایت را بر سبیل مجاز دانسته است؛ به این معنا که کل دین به‎وسیله نماز شناخته می‎شود، همان‎ طور که انسان به‎وسیله صورت، شناخته می‎شود<ref>ر.ک: همان، ص74</ref>.
# مرجعیت قرآن در فهم حدیث: [[شبر، عبدالله|شبر]] از آیات قرآن، در موارد متعددی جهت رسیدن به فهم صحیح از حدیث استفاده کرده است. وی در بسیاری از موارد، آیات قرآن را شاخص فهم حدیث شناسانده است. بنابراین، برداشت صحیح از حدیث را با توجه به مفاهیم آیات قرآنی، بیان کرده است؛ برای نمونه، در حدیثی از پیامبر(ص) وارد شده است که: «ويل لمن غلبت آحاده عشراته» و [[شبر، عبدالله|شبر]] برای توجیه این حدیث، مراد از آحاد را سیئات و مراد از عشرات را حسنات دانسته و به آیه 16 سوره انعام اشاره کرده است و در این صورت، معنای حدیث آن است که: وای بر کسی که گناهانش بر نیکی‎هایش غلبه یابد<ref>ر.ک: همان، ص75</ref>.
# مرجعیت قرآن در فهم حدیث: [[شبر، عبدالله|شبر]] از آیات قرآن، در موارد متعددی جهت رسیدن به فهم صحیح از حدیث استفاده کرده است. وی در بسیاری از موارد، آیات قرآن را شاخص فهم حدیث شناسانده است. بنابراین، برداشت صحیح از حدیث را با توجه به مفاهیم آیات قرآنی، بیان کرده است؛ برای نمونه، در حدیثی از پیامبر(ص) وارد شده است که: «ويل لمن غلبت آحاده عشراته» و [[شبر، عبدالله|شبر]] برای توجیه این حدیث، مراد از آحاد را سیئات و مراد از عشرات را حسنات دانسته و به آیه 16 سوره انعام اشاره کرده است و در این صورت، معنای حدیث آن است که: وای بر کسی که گناهانش بر نیکی‎هایش غلبه یابد<ref>ر.ک: همان، ص75</ref>.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش