۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
كتاب غاية الاختصار في أخبار البيوتات العلوية المحفوظة من الغبار (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۴:۰۹
، ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۱۹لینک درون متنی
(لینک درون متنی) |
|||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''كتاب غاية الاختصار في أخبار البيوتات العلوية المحفوظة من الغبار'''، تألیف تاجالدین بن محمد بن حمزة بن زهره حسینی (متوفی 927ق)، کتابی است در ذکر انساب علویون، از نفس زکیه تا زید بن علی بن حسین(ع). نویسنده، این کتاب را به درخواست محمد بن ابوالفضل طوسی در نگارش کتابی در انساب علویون نوشته است<ref>ر.ک: مقدمه، ص15-14</ref>. | '''كتاب غاية الاختصار في أخبار البيوتات العلوية المحفوظة من الغبار'''، تألیف [[ابن زهره، محمد بن حمزه|تاجالدین بن محمد بن حمزة بن زهره حسینی]] (متوفی 927ق)، کتابی است در ذکر انساب علویون، از نفس زکیه تا زید بن علی بن حسین(ع). نویسنده، این کتاب را به درخواست محمد بن ابوالفضل طوسی در نگارش کتابی در انساب علویون نوشته است<ref>ر.ک: مقدمه، ص15-14</ref>. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
اولین خاندانی که به آن اشاره شده، بیت شریف سید رضی و مرتضی است. نویسنده در رابطه با سید مرتضی به «سید و امام شیعه، فقیه اهلبیت(ع)، عالم متکلم بیمانند...» تعبیر میکند<ref>ر.ک: همان، ص48</ref>. حکایت مجبور کردن امام رضا(ع) به پذیرش ولایتعهدی توسط مأمون و ذکر قصیده دعبل برای امام رضا(ع)، از جمله مطالب خواندنی این بخش از کتاب است<ref>ر.ک: همان، ص44</ref>. | اولین خاندانی که به آن اشاره شده، بیت شریف سید رضی و مرتضی است. نویسنده در رابطه با سید مرتضی به «سید و امام شیعه، فقیه اهلبیت(ع)، عالم متکلم بیمانند...» تعبیر میکند<ref>ر.ک: همان، ص48</ref>. حکایت مجبور کردن امام رضا(ع) به پذیرش ولایتعهدی توسط مأمون و ذکر قصیده دعبل برای امام رضا(ع)، از جمله مطالب خواندنی این بخش از کتاب است<ref>ر.ک: همان، ص44</ref>. | ||
«بيت الإسحاقيين»، یکی از عناوین کتاب است که به شرح حال خاندان نویسنده اختصاص دارد. از شخصیتهای برجسته این خاندان حمزة بن علی است؛ ابوالمکارم بن زهـره گذشته از شخصیت علمی و نبوغ ذاتی، دارای نسبی عالی نیز هست؛ زیرا با نه واسطه به امام ششم حضرت امام صادق(ع) میپیوندد؛ بدین شرح: حمزة بن علی بن زهرة بن علی بن محمد بـن ابـراهیم بن احمد بن محمد بن حسین بن اسحاق بن الإمام الصادق(ع). اسحاق مردی پارسا و بافضیلت و محدث و فقیه و جلیلالقدر بوده و روایات بسیاری از پدر عالیقدرش حضرت صادق(ع) نقل کرده و در نزد برادر بـزرگوارش امـام موسی کاظم(ع) محترم میزیسته و مقام آن حضرت را بسیار بزرگ و گرامی میداشته است. علت اقامت آنها در حلب این بوده که احمد نواده اسحاق از مدینه کوچ کرده و در دهکده «حران» واقع در حومه حـلب رحـل اقامت میافکند، سپس فرزندش ابوسالم محمد مرتضی از حران به حلب منتقل میگردد و در آنجا به منصب «نقابت» که در آن روزگار عبارت از ریاست و سرپرستی علویان بود و به شریفترین فرزندان امیرالمؤمنین(ع) تعلق مـیگرفت، نـائل مـیشود و از آن روز اساس این خاندان بـلندپایه در آنـجا پیریزی میگردد و با گذشت زمان که ارزش واقعی آنان بر همگان آشکار میشود، پیوسته منصب نقابت و ریاست علمی و دینی شیعه آن سامان بـه افراد نـامی ایـن دودمان اختصاص مییابد و همواره مورد احترام و تجلیل عـامه مـردم بودهاند<ref>ر.ک: دوانی، علی، ص27؛ متن کتاب، ص57</ref>. | «بيت الإسحاقيين»، یکی از عناوین کتاب است که به شرح حال خاندان نویسنده اختصاص دارد. از شخصیتهای برجسته این خاندان حمزة بن علی است؛ ابوالمکارم بن زهـره گذشته از شخصیت علمی و نبوغ ذاتی، دارای نسبی عالی نیز هست؛ زیرا با نه واسطه به امام ششم [[امام جعفر صادق(ع)|حضرت امام صادق(ع)]] میپیوندد؛ بدین شرح: حمزة بن علی بن زهرة بن علی بن محمد بـن ابـراهیم بن احمد بن محمد بن حسین بن اسحاق بن الإمام الصادق(ع). اسحاق مردی پارسا و بافضیلت و محدث و فقیه و جلیلالقدر بوده و روایات بسیاری از پدر عالیقدرش [[امام جعفر صادق(ع)|حضرت صادق(ع)]] نقل کرده و در نزد برادر بـزرگوارش امـام موسی کاظم(ع) محترم میزیسته و مقام آن حضرت را بسیار بزرگ و گرامی میداشته است. علت اقامت آنها در حلب این بوده که احمد نواده اسحاق از مدینه کوچ کرده و در دهکده «حران» واقع در حومه حـلب رحـل اقامت میافکند، سپس فرزندش ابوسالم محمد مرتضی از حران به حلب منتقل میگردد و در آنجا به منصب «نقابت» که در آن روزگار عبارت از ریاست و سرپرستی علویان بود و به شریفترین فرزندان امیرالمؤمنین(ع) تعلق مـیگرفت، نـائل مـیشود و از آن روز اساس این خاندان بـلندپایه در آنـجا پیریزی میگردد و با گذشت زمان که ارزش واقعی آنان بر همگان آشکار میشود، پیوسته منصب نقابت و ریاست علمی و دینی شیعه آن سامان بـه افراد نـامی ایـن دودمان اختصاص مییابد و همواره مورد احترام و تجلیل عـامه مـردم بودهاند<ref>ر.ک: دوانی، علی، ص27؛ متن کتاب، ص57</ref>. | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||