۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') |
جز (جایگزینی متن - 'مي' به 'می') |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
مقدمات علوم را نزد زراتيتى و ابن ديرى آموخت و سپس شرح نقايه و شرح نخبه را نزد مؤلف آنها، شيخ تقىالدين شمنى و ديوان خطب [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] را نزد خود وى فراگرفت. علاوه بر شركت در مجالس درس و املاى [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]]، مدت زيادى نيز در ملازمت و مصاحبت او بود و [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] به وى توجه و عنايت خاصى داشت، تا آنجا كه پشت سر او نماز مىگزارد. | مقدمات علوم را نزد زراتيتى و ابن ديرى آموخت و سپس شرح نقايه و شرح نخبه را نزد مؤلف آنها، شيخ تقىالدين شمنى و ديوان خطب [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] را نزد خود وى فراگرفت. علاوه بر شركت در مجالس درس و املاى [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]]، مدت زيادى نيز در ملازمت و مصاحبت او بود و [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] به وى توجه و عنايت خاصى داشت، تا آنجا كه پشت سر او نماز مىگزارد. | ||
از ديگر استادان او مىتوان شيخ بدرالدين عينى، قاضى القضاة محبالدين ابن شحنه، شهابالديناحمد آمدى نحوى، محيىالدين كافيجى و | از ديگر استادان او مىتوان شيخ بدرالدين عينى، قاضى القضاة محبالدين ابن شحنه، شهابالديناحمد آمدى نحوى، محيىالدين كافيجى و امینالدين آقسرايى را نام برد. وى مدتى نيز در محضر محمد بن ابراهيم شروانى شافعى بود و شرح العمدة را نزد او خواند و دانش خود را در زمینه فقه و تاريخ تكمیل كرد. علاوه بر فقه، نحو، اصول و عروض را نيز نزد استادان عصر خود فراگرفت و قرآن و همچنين برخى از كتب مشهور آن عصر مانند: العمدة، الفية [[ابنمالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] و خزرجية را از حفظ كرد. | ||
او یکبار حج گزارد و از آنجا به بيتالمقدس و سپس به | او یکبار حج گزارد و از آنجا به بيتالمقدس و سپس به دمیاط رفت و در مدرسه صوفيه بيبرسيه و برقوقيه رحل اقامت افكند و احتمالاً به تدريس پرداخت و نيابت خطابت را در آنجا برعهده گرفت. | ||
وى پس از مرگ پدرش در 853ق، به كار جواهرفروشى پرداخت، ولى از آنجا كه در انباء الهصر نام خود را در كنار مساكين و فقرا آورده، چنين برمىآيد كه زندگیش با فقر و تنگدستى توأم بوده است. شايد جهت امرار معاش و گريز از فقر بوده كه استنساخ كتب ارزشمند از قبيل آثار [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]]، ابن تغرى بردى، سخاوى و [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] را پيشه ساخته و هين امر بعداً باعث ارتباط و آشنائى او با بزرگانى چون ابن مرهر شده است. | وى پس از مرگ پدرش در 853ق، به كار جواهرفروشى پرداخت، ولى از آنجا كه در انباء الهصر نام خود را در كنار مساكين و فقرا آورده، چنين برمىآيد كه زندگیش با فقر و تنگدستى توأم بوده است. شايد جهت امرار معاش و گريز از فقر بوده كه استنساخ كتب ارزشمند از قبيل آثار [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]]، ابن تغرى بردى، سخاوى و [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] را پيشه ساخته و هين امر بعداً باعث ارتباط و آشنائى او با بزرگانى چون ابن مرهر شده است. |
ویرایش