۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'يك' به 'یک') |
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') |
||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
وى برای مدتى نيز خطابت جامع الظاهر را بر عهده داشت تا اينكه در 871ق نيابت قضا را از طرف ابن شحنه بر عهده گرفت. ابن شحنه همواره او را در رسيدن به پارهاى مناصب يارى مىرساند، تا آنجا كه در اعياد و ايام خجسته، همراه بزرگان و اعيان حكومتى برای عرض تهنيت به حضور سلطان اشرف قايتباى مىرسيد و در بعضى سفرها نيز از همراهان سلطان بود. | وى برای مدتى نيز خطابت جامع الظاهر را بر عهده داشت تا اينكه در 871ق نيابت قضا را از طرف ابن شحنه بر عهده گرفت. ابن شحنه همواره او را در رسيدن به پارهاى مناصب يارى مىرساند، تا آنجا كه در اعياد و ايام خجسته، همراه بزرگان و اعيان حكومتى برای عرض تهنيت به حضور سلطان اشرف قايتباى مىرسيد و در بعضى سفرها نيز از همراهان سلطان بود. | ||
وى پس از آنكه در فقه و اصول و ديگر دانشها تبحرى نسبى پيدا كرد، به تاريخ روى آورد و با استفاده از مآخذى كه در دست داشت، به نوشتن آثار تاريخى پرداخت و با مورخان معاصر خود چون ابن تغرى بردى به رقابت پرداخت، چنانكه گاه از او انتقاد نيز مىكرد. همچنين بين او و شمسالدين سخاوى كه معاصر و همدرسش بود، اختلاف شديدى پديد آمد، تا آنجا كه سخاوى او را جاهل و نوشتههايش را پر از اشتباه و ابهام خواند. احتمالاً منشأ | وى پس از آنكه در فقه و اصول و ديگر دانشها تبحرى نسبى پيدا كرد، به تاريخ روى آورد و با استفاده از مآخذى كه در دست داشت، به نوشتن آثار تاريخى پرداخت و با مورخان معاصر خود چون ابن تغرى بردى به رقابت پرداخت، چنانكه گاه از او انتقاد نيز مىكرد. همچنين بين او و شمسالدين سخاوى كه معاصر و همدرسش بود، اختلاف شديدى پديد آمد، تا آنجا كه سخاوى او را جاهل و نوشتههايش را پر از اشتباه و ابهام خواند. احتمالاً منشأ این اختلاف، توجه بيش از حد [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] نسبت به وى بوده است. | ||
وى با ابوطيب انصارى، شاعر شافعى مذهب مصاحبت و مراودت داشت و نسبت به عمر بن فارض، صوفى و عارف معروف مصرى، به رغم متهم بودنش به كفر و الحاد، ارادت مىورزيد. | وى با ابوطيب انصارى، شاعر شافعى مذهب مصاحبت و مراودت داشت و نسبت به عمر بن فارض، صوفى و عارف معروف مصرى، به رغم متهم بودنش به كفر و الحاد، ارادت مىورزيد. |
ویرایش