پرش به محتوا

كتاب الصدق أو الطريق السالمة: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۱ نوامبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - '==پانویس == <references />' به '==پانویس== <references/>')
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده')
خط ۳: خط ۳:
| عنوان =کتاب الصدق، أو، الطریق السالمة
| عنوان =کتاب الصدق، أو، الطریق السالمة
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[ابوسعید خراز، احمد بن عیسی]] (نويسنده)
[[ابوسعید خراز، احمد بن عیسی]] (نویسنده)


[[ابراهیم، عبدالمنعم خلیل]] (حاشيه نويس)
[[ابراهیم، عبدالمنعم خلیل]] (حاشيه نويس)
خط ۲۷: خط ۲۷:
كتاب با مقدمه محقق آغاز و مطالب در شانزده باب، تنظيم شده است.
كتاب با مقدمه محقق آغاز و مطالب در شانزده باب، تنظيم شده است.


نويسنده با استفاده از آيات و روايات فراوان، به توضيح و تشريح مفاهيم اخلاقى پرداخته است.
نویسنده با استفاده از آيات و روايات فراوان، به توضيح و تشريح مفاهيم اخلاقى پرداخته است.


اين اثر با حجم اندك خود، منبع قابل توجهى براى داستان‌هاى تاريخ اسلام و احاديث نبوى و قدسى محسوب مى‌شود.
اين اثر با حجم اندك خود، منبع قابل توجهى براى داستان‌هاى تاريخ اسلام و احاديث نبوى و قدسى محسوب مى‌شود.


== گزارش محتوا ==
== گزارش محتوا ==
در مقدمه محقق، زندگى‌نامه مختصرى از نويسنده ارائه شده است.<ref>مقدمه، ص3</ref>  
در مقدمه محقق، زندگى‌نامه مختصرى از نویسنده ارائه شده است.<ref>مقدمه، ص3</ref>  


در ابتداى كتاب، به سؤالات و جواب‌هايى كه نويسنده از برخى علما، در مورد صدق پرسيده و پاسخ شنيده، اشاره شده است. در ادامه، به اين نكته اشاره شده است كه سالك راهى حق، نياز به شناخت سه اصل و عمل به آن‌ها دارد كه عبارتند از اخلاص، صدق و صبر.<ref>متن كتاب، ص5</ref>  
در ابتداى كتاب، به سؤالات و جواب‌هايى كه نویسنده از برخى علما، در مورد صدق پرسيده و پاسخ شنيده، اشاره شده است. در ادامه، به اين نكته اشاره شده است كه سالك راهى حق، نياز به شناخت سه اصل و عمل به آن‌ها دارد كه عبارتند از اخلاص، صدق و صبر.<ref>متن كتاب، ص5</ref>  


باب اول، پيرامون صدق در اخلاص مى‌باشد. نويسنده در ابتداى اين باب، به آيه شريفه ''' «فمن كان يرجوا لقاء ربه فليعمل عملا صالحا و لا يشرك بعبادة ربه احدا» '''(كهف/ 110) اشاره نموده و سپس، به شرح آن پرداخته است.<ref>همان، 8</ref>  
باب اول، پيرامون صدق در اخلاص مى‌باشد. نویسنده در ابتداى اين باب، به آيه شريفه ''' «فمن كان يرجوا لقاء ربه فليعمل عملا صالحا و لا يشرك بعبادة ربه احدا» '''(كهف/ 110) اشاره نموده و سپس، به شرح آن پرداخته است.<ref>همان، 8</ref>  


در باب دوم، به صدق در صبر، پرداخته شده است. صبر، داراى معانى ظاهرى و باطنى مى‌باشد. معانى ظاهرى آن، عبارتند از:
در باب دوم، به صدق در صبر، پرداخته شده است. صبر، داراى معانى ظاهرى و باطنى مى‌باشد. معانى ظاهرى آن، عبارتند از:
خط ۴۴: خط ۴۴:
#صبر بر نوافل و اعمال نيكى كه باعث قرب انسان به خداوند مى‌شود.<ref>همان، ص10</ref>  
#صبر بر نوافل و اعمال نيكى كه باعث قرب انسان به خداوند مى‌شود.<ref>همان، ص10</ref>  


در باب سوم، معناى صدق تشريح شده است. نويسنده بر اين باور است كه صدق، معانى فراوانى داشته و اولين مرتبه آن، صدق عبددر توبه و بازگشت به سوى خداوند با توبه نصوح است. <ref>همان، ص13</ref>  
در باب سوم، معناى صدق تشريح شده است. نویسنده بر اين باور است كه صدق، معانى فراوانى داشته و اولين مرتبه آن، صدق عبددر توبه و بازگشت به سوى خداوند با توبه نصوح است. <ref>همان، ص13</ref>  


در باب چهارم، از معرفت نفس، سخن به ميان آمده است. در روايتى از رسول‌الله كه در اين باب بدان اشاره شده، نفس آدمى، دشمن‌ترين دشمن او، معرفى گرديده است <ref>همان، ص14</ref>  
در باب چهارم، از معرفت نفس، سخن به ميان آمده است. در روايتى از رسول‌الله كه در اين باب بدان اشاره شده، نفس آدمى، دشمن‌ترين دشمن او، معرفى گرديده است <ref>همان، ص14</ref>  


شناخت ابليس و دشمنى او، در باب پنجم، توضيح داده شده و نويسنده از حضور او در تمامى حالات آدمى، اعمم از سكوت، كلام، نماز، روزه، بذل، منع، سفر، حضر، نظر، چشم‌پوشى، كسل، نشاط، خنده، گريه، خفاء، علانيت، حزن، فرح، صحت، بيمارى، علم، جهل، حركت، سكون و... و لزوم برحذر بودن از او، تذكر داده است<ref>همان، ص18</ref>  
شناخت ابليس و دشمنى او، در باب پنجم، توضيح داده شده و نویسنده از حضور او در تمامى حالات آدمى، اعمم از سكوت، كلام، نماز، روزه، بذل، منع، سفر، حضر، نظر، چشم‌پوشى، كسل، نشاط، خنده، گريه، خفاء، علانيت، حزن، فرح، صحت، بيمارى، علم، جهل، حركت، سكون و... و لزوم برحذر بودن از او، تذكر داده است<ref>همان، ص18</ref>  


در باب ششم، از صدق در ورع و تقيه، سخن به ميان آمده است. صدق در ورع، خروج از هر شبهه و ترك هر امرى است كه بر انسان، مشتبه مى‌باشد<ref>همان، ص19</ref>  
در باب ششم، از صدق در ورع و تقيه، سخن به ميان آمده است. صدق در ورع، خروج از هر شبهه و ترك هر امرى است كه بر انسان، مشتبه مى‌باشد<ref>همان، ص19</ref>  
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش