۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
قرة العيون في أعز الفنون (چاپ کنگره فیض): تفاوت میان نسخه‌ها
قرة العيون في أعز الفنون (چاپ کنگره فیض) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۱ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۵:۰۱
، ۱۱ نوامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
[[قاسمی، حسن]] (محقق) | [[قاسمی، حسن]] (محقق) | ||
[[فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی]] ( | [[فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی]] (نویسنده) | ||
[[امامی کاشانی، محمد]] (اشراف) | [[امامی کاشانی، محمد]] (اشراف) | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| سال نشر = 1387 ش | | سال نشر = 1387 ش | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE04471AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| شابک =978-600-5183-30-6 | | شابک =978-600-5183-30-6 | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
مرحوم فيض در مقدمه‌اش بر كتاب هدايت را منحصر در نور ثقلين مى‌داند و خود را اقتدا كننده به قرآن و اهل‌بيت(ع) مى‌داند. | مرحوم فيض در مقدمه‌اش بر كتاب هدايت را منحصر در نور ثقلين مى‌داند و خود را اقتدا كننده به قرآن و اهل‌بيت(ع) مى‌داند. | ||
نویسنده اولين مقاله كتاب را به معرفت خدا اختصاص داده و طبق سيره‌اى كه در اين كتاب پيش گرفته است به آيه‌اى از قرآن در موضوع بحث خود استناد نموده است كه در اين مقاله عبارتست از ''' هو الاولُ و الآخرُ و الظاهرُ و الباطنُ و هو بكلِّ شىءٍ عليمٌ '''.او سپس اقدام به توضيح و تفسير اجزاى اين آيه نموده و كلمات پنج‌گانه مقاله اول را به اين مهم اختصاص داده است. | |||
مؤلف چگونگى جمع بين غيرقابل رؤيت بودن خداوند را به دليل عدم امكان احاطه به ذات او و رؤيت او در جميع اسماء و صفات و تجلياتش را به زيبايى توجيه كرده است و فرمايشات [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين على(ع)]] در بيان كلماتى چون «لم أعبدربًّا لم أره» و سخنان فرزندان طيبين و طاهرينش را در اين زمينه حمل بر رؤيت تجليات خداوند در اشياء نموده است. | مؤلف چگونگى جمع بين غيرقابل رؤيت بودن خداوند را به دليل عدم امكان احاطه به ذات او و رؤيت او در جميع اسماء و صفات و تجلياتش را به زيبايى توجيه كرده است و فرمايشات [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين على(ع)]] در بيان كلماتى چون «لم أعبدربًّا لم أره» و سخنان فرزندان طيبين و طاهرينش را در اين زمينه حمل بر رؤيت تجليات خداوند در اشياء نموده است. | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
هفتمين مقاله به حجت خدا بر خلقش اختصاص يافته و آيه ''' لقد ارسلنا رسلنا بالبينات و انزلنا معهم الكتاب و الميزان ليقوم الناس بالقسط '''در اين ارتباط مورد استناد قرار گرفته است. | هفتمين مقاله به حجت خدا بر خلقش اختصاص يافته و آيه ''' لقد ارسلنا رسلنا بالبينات و انزلنا معهم الكتاب و الميزان ليقوم الناس بالقسط '''در اين ارتباط مورد استناد قرار گرفته است. | ||
نویسنده ابتدا از نياز خلق به حجت سخن گفته و حجج الهى را داراى درجات متفاوتى دانسته است. سپس چگونگى نزول وحى و ديگر علوم در قلب اهلش را توضيح داده و آنرا بوسيله قلم عقلى كاتب در الواح نفوس مى‌داند كه خداوند در آيه ''' اولئك كَتَبَ فى قلوبهم الايمان '''بدان اشاره نموده است. سپس با ذكر افضل انبياء كه عبارتند از نوح، ابراهيم، موسى، عيسى و محمد(ص) با استناد به چندين روايت ثابت مى‌كند كه افضل مخلوقات پيغمبر اكرم(ص) و ائمه دوازده‌گانه ما هستند. | |||
فيض تنها راه تعيين حجت الهى را از ناحيه خدا معرفى شدن مى‌داند و تعيين آن از طريق اجماع را پيروى از شياطين انس و عمل مى‌داند و مى‌گويد چگونه اتفاق ده بيست نفر آدم كه به تقليد از يكديگر روى يك شخص اجماع كرده‌اند مى‌تواند معيار تشخيص حجت خداوند باشد؟ | فيض تنها راه تعيين حجت الهى را از ناحيه خدا معرفى شدن مى‌داند و تعيين آن از طريق اجماع را پيروى از شياطين انس و عمل مى‌داند و مى‌گويد چگونه اتفاق ده بيست نفر آدم كه به تقليد از يكديگر روى يك شخص اجماع كرده‌اند مى‌تواند معيار تشخيص حجت خداوند باشد؟ | ||