الشيعة في السعودية: تفاوت میان نسخه‌ها

#همچنين نویسنده يادآور شده است كه: انقلاب ایران پنجره بزرگ اميد را براى جوامع شيعى باز كرد تا از مدل تجربه ایران در كشورهاى خود بهره بگيرند و با انقلاب‌هاى پى‌درپى در نهايت به ظهور دولت‌هاى اسلامى برسند كه آن را دانشمندان اسلامى رهبرى مى‌كنند... و.<ref>همان، ص108</ref>

#نویسنده، معاشرت بين شیعیان و سلفيان را در عربستان مورد بررسى قرار داده است و چنين ابراز عقيده كرده است كه: از چند سال پيش تاكنون جمعى از اصحاب تسامح شروع به بازخوانى خود كرده‌اند، ولى به‌صورت گزينشى، مانند كسى كه به بررسى مواضع [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] مى‌پردازد كه بر [[امام على(ع)]] حمله كرده است و يا كسى كه آثار برجاى‌مانده از شيعه را مى‌خواند كه به سبّ خلفا پرداخته است و در پایان، اهل انصاف، نسبت به داورى درباره آثار گذشته، با حالت تعادل خارج مى‌شوند. احساس بزرگى كه اين گروه نسبت به عظمت مشكل اختلافات و تعصبات قومى و مذهبى دارند و نيت صادقشان آنان را وادار به كاشتن بذر تسامح و پذيرش ديگرى مى‌كند و البته اين مطلب به دفن اختلاف نمى‌انجامد و انگيزه‌هاى قومى را از بين نمى‌برد؛ چون هركدام از اين دو فرقه به‌راحتى مى‌توانند وحدت را ويران كنند؛ زيرا در كتاب‌هاى [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] و شيعه، مطالب به‌اندازه كافى براى تفرقه هست.<ref>همان، ص131</ref>

#نویسنده در پایان تأكيد كرده است كه بايد گفت كه نتيجه سياسى تعصبات قومى و مذهبى هميشه براى غير از مشغولان به آن بوده؛ همان‌طوركه اين گونه تعصبات، صفتى سحرآميز براى بسيارى از طماعان در رسيدن به اهداف سياسى است و «من لا يتعلّم من التاريخ يخسر الجغرافيا» (هر كسى كه از تاريخ نمى‌آموزد، جغرافيا را مى‌بازد).<ref>همان، ص181</ref>