۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'جسماني' به 'جسمانی') |
جز (جایگزینی متن - 'است<ref>' به 'است.<ref>') |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
#مذهب تأويل: در اين مذهب، حكم اولى آن است كه هر صفتى را بايد بر معناى حقيقى آن حمل كرد و درصورتىكه مانع لفظى يا عقلى در ميان بود، بايد آن را تأويل و بر معناى كنايى و مجازىاش حمل كرد. اين نوع تفكر، موافق رأى اهلبيت(ع)، فلاسفه و بسيارى از علماى اهل سنت مثل معتزله و ماتريديه است. | #مذهب تأويل: در اين مذهب، حكم اولى آن است كه هر صفتى را بايد بر معناى حقيقى آن حمل كرد و درصورتىكه مانع لفظى يا عقلى در ميان بود، بايد آن را تأويل و بر معناى كنايى و مجازىاش حمل كرد. اين نوع تفكر، موافق رأى اهلبيت(ع)، فلاسفه و بسيارى از علماى اهل سنت مثل معتزله و ماتريديه است. | ||
#مذهب تفويض و توقف: در اين مذهب، لازم است به جهت احتياط در دين، راجع به صفات سخنى گفته نشود. اين تفكر برخى از علماى اهل سنت همچون مالك بن انس و سفيان بن عيينه است. | #مذهب تفويض و توقف: در اين مذهب، لازم است به جهت احتياط در دين، راجع به صفات سخنى گفته نشود. اين تفكر برخى از علماى اهل سنت همچون مالك بن انس و سفيان بن عيينه است. | ||
#مذهب حمل به ظاهر: در اين مذهب، تأويل صفات و همچنين تفويض و توقف حرام شمرده شده و طرفداران آن معتقدند كه تمام صفات را بر ظاهرشان بايد حمل نمود. اين تفكر، تفكر برخى از اهل تسنن مانند حنبلىهايى چون [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] است<ref>ر.ک: متن كتاب، ص11 و 12</ref> | #مذهب حمل به ظاهر: در اين مذهب، تأويل صفات و همچنين تفويض و توقف حرام شمرده شده و طرفداران آن معتقدند كه تمام صفات را بر ظاهرشان بايد حمل نمود. اين تفكر، تفكر برخى از اهل تسنن مانند حنبلىهايى چون [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] است.<ref>ر.ک: متن كتاب، ص11 و 12</ref> | ||
مؤلف در ادامه، قول حق را برگزيده و ادله آن را از آيات و روايات بيان مىكند. | مؤلف در ادامه، قول حق را برگزيده و ادله آن را از آيات و روايات بيان مىكند. |
ویرایش