۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
(لینک درون متنی) |
(لینک درون متنی) |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
}} | }} | ||
'''شرح اسفار'''، از جمله شروح فارسی «الأسفار الأربعة»، بزرگترین و مهمترین کتاب فیلسوف بزرگ [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین شیرازی]] و حاوی نظام فلسفی او، مشهور به حکمت متعالیه است. این شرح درسهای [[مصباح یزدی، محمدتقی|آیتالله محمدتقی مصباح یزدی]] است که از نوار پیاده شده و تحقیق و تصحیح شده است. در این مجموعه جزء اول و دوم از جلد اول اسفار با نگارش و تحقیق محمدتقی سبحانی و تصحیح محتوایی عبدالرسول عبودیت و کتاب نفس (جزء اول از جلد هشتم) با تحقیق و نگارش محمد سعیدیمهر منتشر شده است. | '''شرح اسفار'''، از جمله شروح فارسی «الأسفار الأربعة»، بزرگترین و مهمترین کتاب فیلسوف بزرگ [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین شیرازی]] و حاوی نظام فلسفی او، مشهور به حکمت متعالیه است. این شرح درسهای [[مصباح یزدی، محمدتقی|آیتالله محمدتقی مصباح یزدی]] است که از نوار پیاده شده و تحقیق و تصحیح شده است. در این مجموعه جزء اول و دوم از جلد اول اسفار با نگارش و تحقیق [[سبحاني، محمدتقي|محمدتقی سبحانی]] و تصحیح محتوایی [[عبودیت، عبدالرسول|عبدالرسول عبودیت]] و کتاب نفس (جزء اول از جلد هشتم) با تحقیق و نگارش محمد سعیدیمهر منتشر شده است. | ||
عبودیت در پیشگفتار کتاب ابتدا به بیان موقعیت فلسفه پیش از [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]] و سپس به توضیح حکمت متعالیه و نقش آن در فلسفه پرداخته است. سپس درباره کتاب اسفار و در آخر درباره شرح حاضر سخن گفته است. به اعتقاد وی: این شرح، «در یک کلام، شرحی است پخته، دقیق، بدون تطویل و در مواردی همراه با نقد»<ref>ر.ک: پیشگفتار، ج1، ص37</ref>. | [[عبودیت، عبدالرسول|عبودیت]] در پیشگفتار کتاب ابتدا به بیان موقعیت فلسفه پیش از [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]] و سپس به توضیح حکمت متعالیه و نقش آن در فلسفه پرداخته است. سپس درباره کتاب اسفار و در آخر درباره شرح حاضر سخن گفته است. به اعتقاد وی: این شرح، «در یک کلام، شرحی است پخته، دقیق، بدون تطویل و در مواردی همراه با نقد»<ref>ر.ک: پیشگفتار، ج1، ص37</ref>. | ||
او نیاز به شرح در استفاده از اسفار [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] را اینگونه توضیح میدهد: «[[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]] در اسفار، بلکه در اکثر آثارش، نثری روان و خالی از اغلاق و پیچیدگی دارد. او معمولاً مطالبی را در قالب عباراتی ساده بیان میکند و این امر موجب میشود که در بسیاری از موارد متعلم بهغلط خود را از استاد و شرح بینیاز ببیند؛ درحالیکه فهم عمیق مقصود او بیتردید هم به استاد نیازمند است و هم به تسلطی نسبی بر فلسفه پیش از [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]] و هم به بازخوانی اسفار و هم به مراجعه به سایر کتابهای وی»<ref>ر.ک: همان، ص35</ref>. | او نیاز به شرح در استفاده از اسفار [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] را اینگونه توضیح میدهد: «[[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]] در اسفار، بلکه در اکثر آثارش، نثری روان و خالی از اغلاق و پیچیدگی دارد. او معمولاً مطالبی را در قالب عباراتی ساده بیان میکند و این امر موجب میشود که در بسیاری از موارد متعلم بهغلط خود را از استاد و شرح بینیاز ببیند؛ درحالیکه فهم عمیق مقصود او بیتردید هم به استاد نیازمند است و هم به تسلطی نسبی بر فلسفه پیش از [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]] و هم به بازخوانی اسفار و هم به مراجعه به سایر کتابهای وی»<ref>ر.ک: همان، ص35</ref>. |
ویرایش