۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== ساختار == ' به '==ساختار== ') |
جز (جایگزینی متن - 'براي' به 'برای') |
||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
باب يازدهم، در مقامات موحدين است. يكى از مهمترين مقامات اهل توحيد، اصطلام است؛ يعنى فناى عارف در دوام شهود حق. | باب يازدهم، در مقامات موحدين است. يكى از مهمترين مقامات اهل توحيد، اصطلام است؛ يعنى فناى عارف در دوام شهود حق. | ||
باب دوازدهم، در مقامات واصلين است. يكى از اصطلاحات عجيب روزبهان در باب فناء، واژه فناء الفناء است كه در بيشتر كتابهاى خود به آن اشاره مىكند؛ يعنى حق تعالى انسان را به مقام فناى از فناء مىرساند، سپس از فناى فناء هم فانيش مىكند؛ بهطورى كه غيرى | باب دوازدهم، در مقامات واصلين است. يكى از اصطلاحات عجيب روزبهان در باب فناء، واژه فناء الفناء است كه در بيشتر كتابهاى خود به آن اشاره مىكند؛ يعنى حق تعالى انسان را به مقام فناى از فناء مىرساند، سپس از فناى فناء هم فانيش مىكند؛ بهطورى كه غيرى برایش باقى نمىگذارد. | ||
باب سيزدهم، در مقامات نقباء است. زمانى كه عارف، به جميع اسماء و نعوت و صفات متصف و با انوار ذات متحد گردد، حق تعالى او را با اسم اعظم مىخواند، همانطورى كه خودش را با اسم اعظم مىخواند و اين، از كمال حب الهى نسبت به بندهاش حكايت مىكند. | باب سيزدهم، در مقامات نقباء است. زمانى كه عارف، به جميع اسماء و نعوت و صفات متصف و با انوار ذات متحد گردد، حق تعالى او را با اسم اعظم مىخواند، همانطورى كه خودش را با اسم اعظم مىخواند و اين، از كمال حب الهى نسبت به بندهاش حكايت مىكند. |
ویرایش