پرش به محتوا

اخلاق و آداب: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۶ سپتامبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'وي' به 'وی'
جز (جایگزینی متن - 'پايان' به 'پایان')
جز (جایگزینی متن - 'وي' به 'وی')
خط ۱۰: خط ۱۰:
خلاصه معراج السعاده
خلاصه معراج السعاده
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی]] (نويسنده)
[[مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی]] (نویسنده)


[[نراقی، احمد بن محمدمهدی]] (نويسنده)
[[نراقی، احمد بن محمدمهدی]] (نویسنده)


[[قمی، عباس]] (نويسنده)
[[قمی، عباس]] (نویسنده)


[[حسینی، محمدرضا]] (گردآورنده)
[[حسینی، محمدرضا]] (گردآورنده)
خط ۶۸: خط ۶۸:
در مقدمه مختصرى كه در آغاز بخش اول ذكر شده است اين مطلب بيان مى‌شود:
در مقدمه مختصرى كه در آغاز بخش اول ذكر شده است اين مطلب بيان مى‌شود:


«آدمى مركب از دو چيز است. يكى بدن ظاهر يا تن، ديگرى نفس كه آن را روح و جان و عقل و دل نيز مى‌گويند.
«آدمى مركب از دو چيز است. يكى بدن ظاهر يا تن، ديگرى نفس كه آن را روح و جان و عقل و دل نيز مى‌گویند.


بيمارى بدن با علم طب رفع مى‌گردد. و بيمارهاى روح كه اخلاق رذيله است با رجوع به علم اخلاق دفع مى‌گردد».
بيمارى بدن با علم طب رفع مى‌گردد. و بيمارهاى روح كه اخلاق رذيله است با رجوع به علم اخلاق دفع مى‌گردد».
خط ۸۰: خط ۸۰:
«روح در مملكت تن به منزله سلطان است و براى او لشكر و خدم بسيار است. چهار قوه عقل، شهوت، غضب و وهم سردار سپاه روح هستند».
«روح در مملكت تن به منزله سلطان است و براى او لشكر و خدم بسيار است. چهار قوه عقل، شهوت، غضب و وهم سردار سپاه روح هستند».


عناوين فصول ديگر عبارت است از: لذت و الم چهار قوه؛ شأن قوه عقليه و قوه وهميه؛ خلق بد در برابر هر صفت نيك؛ بيان يك قاعده كلى.
عناوین فصول ديگر عبارت است از: لذت و الم چهار قوه؛ شأن قوه عقليه و قوه وهميه؛ خلق بد در برابر هر صفت نيك؛ بيان يك قاعده كلى.


عنوان باب دوم،«تفصيل اخلاق حسنه و رذيله، و فوايد و مفاسد آنها، و كيفيت كسب اخلاق حسنه و معالجه اوصاف ذميمه» است. اين باب مشتمل بر پنج مقام است.
عنوان باب دوم،«تفصيل اخلاق حسنه و رذيله، و فوايد و مفاسد آنها، و كيفيت كسب اخلاق حسنه و معالجه اوصاف ذميمه» است. اين باب مشتمل بر پنج مقام است.
خط ۹۸: خط ۹۸:
3. پيوسته مراقب احوال و متوجه اعمال و افعال خود باشد؛
3. پيوسته مراقب احوال و متوجه اعمال و افعال خود باشد؛


4. احراز و دورى از آن چه باعث تحريك قوه شهويه و غضبيه مى‌گردد؛
4. احراز و دورى از آن چه باعث تحريك قوه شهویه و غضبيه مى‌گردد؛


5. فريب نفس خود را نخورد و اعمال خود را حمل بر صحت نكند.
5. فريب نفس خود را نخورد و اعمال خود را حمل بر صحت نكند.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش